علی اکبر تجویدی، نقاش، مترجم، پژوهشگرِ تاریخ هنر ایران و باستان شناسی در تاریخ بیستم خرداد ماه ۹۶ در پاریس درگذشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، علی اکبر تجویدی، نقاش، مترجم، پژوهشگرِ تاریخ هنر ایران و باستان شناسی، پس از گذران عمری پر بار در معرفی فرهنگ و هنر ایرانی، در تاریخ بیستم خرداد ماه ۹۶ در پاریس درگذشت.
نوشته‌های مرتبط
علی اکبر تجویدی، متولد ۱۳۰۵، فرزند هادی خان تجویدی، از شاگردان کمالالملک و از هنرآموختگان مدرسه صنایع مستظرفه، یکی از مهمترین هنرمندان و پژوهشگران خاندان هنرپرورتجویدی به شمار میآید. علاوه بر کارنامهای درخشان در آموزش هنر و نیز همکاری مستمر با وزارت فرهنگ و هنرِ وقت، به واقع تجویدی یکی از آغازگران جدی پژوهش‌های کیفی در تاریخ نقاشی ایرانی است؛ به طوری که نتیجهی پژوهشها و تأملات چندین سالهی وی، سال ۱۳۵۲ در کتابی با عنوان «نقاشی ایرانی از کهن‌ترین روزگار تا دوران صفوی» انتشار یافت. این کتاب را میتوان نخستین تلاش یک ایرانی اندیشمند و نگارگر به شمار آورد که در نوشتار خود به اصول علمی متداول آن زمان وفادار بوده است. به عبارت دیگر این کتاب، نخستین کتاب تخصصی درباره نقاشی ایرانی است که سیر تاریخی دارد و از نقاشی غارهای لرستان آغاز شده و ادوار متعدد را همراه با نمونه‌های تصویری با کیفیت شایسته نشان میدهد و انجام پژوهش را به عهد صفوی می‌رساند. علاوه بر کتاب مذکور، همکاری در انتشار کتاب «پنجمین کنگرهی جهانی باستان شناسی و هنر ایران» به سال ۱۳۴۷ نیز از دیگر آثار ماندگار این هنرپژوه بزرگ است.
مروری بر مجلات هنری پیش از انقلاب، نشان میدهد که بیشترین مقالات وی در حوزههای تاریخ هنر، هنرهای سنتی، معماری و باستانشناسی در دو دههی ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ در مجلهی «هنر و مردم» انتشار یافته است. دبیری دومین بیینال تهران در سال ۱۳۳۹، و نیز معرفی هنرمدان ایرانی به نمایشگاههای بینالمللی هنر پاریس توسط تجویدی در دههی ۱۳۵۰، هرگز از سطور تاریخ هنر ایران در سدهی اخیر، محو نخواهد شد.
همچنین تجویدی به جهت تسلط بر زبان فرانسه، در ترجمه و انتشار چند کتاب نقش مهم و تأثیرگذاری داشته است. از جمله انتشار دو کتاب «هنر مدرن ایران» (L’ArtModerneen Iran) در سال ۱۳۴۶/۱۹۶۷ و «برگزیدهی اشعار حافظ» (L’amour, L’amant, L’aime) در سال ۱۳۶۸/۱۹۸۹.
وی پس از انقلاب نیز مصدر خدمات فرهنگی بسیاری بود است؛ از جمله تدریس در مقطع کارشناسی ارشد هنربه دعوت دانشگاه هنر تهران بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۵. واپسین سالهای عمر استاد در بیماری و خانهنشینی در شهر پاریس سپری شد. دیدار استاد با خوشنویسان ایرانی در آذر ۱۳۹۳ در پاریس و نیز همکاریهایی در اوایل دههی ۱۳۹۰ با خانه فرهنگ ایران در پاریس را میتوان آخرین حضور وی در محافل عمومی دانست.
منبع: خبرگزاری تسنیم
۱- خبرگزاری تسنیم
۲- ایلنا (خبرگزاری کار ایران)
۳- خبرگزاری مهر
۴- خبر آنلاین
۵- پارسینه
۶- فرارو
۷- ایسنا
۸- آنا
۹- آفتاب
۱۰- خبرگزاری صدا و سیما