انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

کتابشناسی موسیقی ایران در زبان های غیر فارسی

کتابشناسی و ماخذ شناسی درباره موسیقی، گرچه چند دهه در ایران سابقه دارد، اما منابع غیر فارسی درباره موسیقی در ایران ، همواره دور از دسترس عمومی بوده و محققان و دانشجویان ایرانی برای دستیابی به فهرستی قابل اعتماد و منسجم در این باره، پیوسته با مشکل روبرو بوده اند .درک این نقطه ضعف با درخواست یکی از دانشجویان موسیقی برای دستیابی به کتابشناسی غیر فارسی درباره موسیقی ایران صورت جدی تری گرفت و بهانه ای شد تا در گروه صدا و موسیقی، ضمن انتشار فهرست کوتاهی از کتابشناسی کتب و مقالات غیر فارسی درباره موسیقی ایران، برای تکمیل آن و دسترسی دانشجویان و محققان به یک کتابشناسی معتبر، فراخوان عمومی بدهیم. به این ترتیب از عموم موسیقی دانان ، محققان و دانشجویان و علاقمندانی که به فهرست مقالات یا کتبی درباره موسیقی ایران به سایر زبان های غیر فارسی دسترسی دارند، درخواست می شود برای تکمیل کتابشناسی جامع موسیقی ایران در زبان های غیر فارسی ، ما را یاری کنند. لازم به ذکر است بخشی از کتابشناسی زیر، توسط گلفام خیام نوازنده گیتار کلاسیک از کنسرواتوار ژنو برای ما ارسال شده و با کتابشناسی گروه صدا و موسیقی ادغام شده است.

Beeman, William O

(۱۹۷۶) ‘You can take music out of the country, but…: the dynamics of change in Iranian musical tradition’, Asian Music, 7/2, 6-19.

Blum, Stephen

(۱۹۷۲a) Musics in contact: the cultivation of oral repertoires in Meshhed, Iran. University of Illinois: PhD Dissertation.

(۱۹۷۲b) ‘The concept of the ‘Âsheq in Northern Khorasan’, Asian Music, 4/1, 27-47.

(۱۹۷۴) ‘Persian folk song in Meshhed, Iran (1969)’, Yearbook of the International Folk Music Council, 6, 86-114.

(۱۹۷۸) ‘Changing Roles of Performes in Meshhed and Bojnurd, Iran’, in Nettl, B. (ed.) Eight Urban Musical Cultures. Urbana: University of Illinois Press, 19-95. RESERVE

(۲۰۰۱) ‘Iran: Regional and Popular Traditions’, in the New Grove Dictionary of Music and Musicians (online via www.library.ualberta.ca/databases/).

(۲۰۰۲) ‘Iran: An Introduction’, in The Garland Encyclopedia of World Music, Vol. 6, The Middle East. NY/London: Routledge, 823-38.

BOYCE, M.

(۱۹۵۷) “The Parthian Gosan and Iranian Minstrel Tradition.” JRAS 12-45.

Caron, Nelly

(۱۹۶۸) “La musique shi’ite en Iran.” In : Encyclopédie des musiques sacrées, Paris, La Bergerie,

(۱۹۶۹) ET POURTORABI, M. K..“Expressions musicales de la vie quotidienne en Iran.” In La musique dans lavie, Paris, O.C.O.R

(۱۹۷۵) ‘The Ta’zieh: The Sacred Theatre of Iran’, The World of Music, 17/4, 3-10. RESERVE

Caron, Nelly and Dariouche Safvate

(۱۹۶۶/۱۹۹۷) Les Traditions Musicales: Musique d’Iran. Buchet/Chastel: Institut International d’Études Comparatives de la Musique. MY OFFICE

Caton, Margaret

(۱۹۸۳) The classical “Tasnif”: a genre of Persian vocal music. University of California, Los Angeles: PhD dissertation.

(۱۹۸۸) ‘Melodic Contour in Persian Music, and Its Connection to Poetic Form and Meaning’, in Caton, M. and Neil Siegel (eds.) Cultural Parameters of Iranian Musical Expression . Redondo Beach, California: Institute of Persian Performing Arts, 18-26. 1988

(۲۰۰۲a) ‘The Concept of Mode in Iranian Music: Sh?r’, in The Garland Encyclopedia of World Music, Vol. 6, The Middle East. NY/London: Routledge, 59-76.

(۲۰۰۲b) ‘Performance Practice in Iran: Rad?f and Improvisation’, in The Garland Encyclopedia of World Music, Vol. 6, The Middle East. NY/London: Routledge, 129-143.

Chehabi, H.E

(۱۹۹۹) ‘From Revolutionary Tasnif to Patriotic Surud: Music and Nation-building in Pre-World War II Iran’, Iran, 37, 143-154. RESERVE

(۲۰۰۰) ‘Voices Unveiled: Women Singers in Iran’, in Matthee, R. et al. (eds.) Iran and Beyond. Essays in Middle Eastern History in Honor of N.R. Keddie. Mazda, CA, 151-166. RESERVE

Chelkowski, Peter

(۱۹۷۹) Ta’ziye: Ritual and Drama in Iran. NY: New York University Press.

(۱۹۹۱) “Popular entertainment, media and social changes in 20th century Iran’, in The Cambridge History of Iran, vol 7.

CHRISTENSEN, A

(۱۹۵۲) La civilisation iranienne (Perse, Afghanistan, Iran extérieur), Paris, Payot.

DeBano, Wendy S

(۲۰۰۵a) ‘Introdution: Music and Society in Iran, A Look at the Past and Present Century’, Iranian Studies, 38/3, 367-72.

(۲۰۰۵b) “Enveloping Music in Gender, Nation, and Islam: Women’s Music Festivals in Post-Revolutionary Iran” Iranian Studies, 38/3, 441-62.

DUCHESNE, GUILLEMIN

(۱۹۹۳) Les instruments de musique dans I ‘art sassanide, Gand,

During, Jean

(۱۹۷۶)”Eléments spirituels dans la musique traditionnelle iranienne contemporaine”. In Sophia

Perennis, Tehran,

(۱۹۸۲a) ‘Music, Poetry and the Visual Arts in Persia’, the World of Music, 24/1, 72-87. RESERVE

(۱۹۸۲b) ‘Revelation and spiritual audition in Islam’, the World of Music, 24/3, 68-82. RESERVE

(۱۹۸۴a) La musique iranienne: tradition et évolution. Paris: Éditions Recherche sur les Civilisations. RESERVE

(۱۹۸۴b) ‘La Musique Traditionelle Iranienne en 1983’, Asian Music, 15/2, 10-31.

(۱۹۸۵) “Theorie et pratiques des gammes iraniennes. “ In Revue de Musicologie, 7111-2,

(۱۹۸۷) ‘L’improvisation dans la musique d’art iranienne’, in Lortat-Jacob, B. (ed.) L’improvisation dans les musiques de tradition orale. Paris: SELAF, 135-41.

(۱۹۸۸) ‘Emotion and Trance: Musical Exorcism in Baluchestan’, in Caton, M. and Niel Siegel (eds.) Cultural Parameters of Iranian Musical Expression. Redondo Beach, California: Institute of Persian Performing Arts, 36-46.

(۱۹۸۹) Musique et Mystique dans les Traditions de l’Iran. Paris/Tehran: Institut Français de Recherches en Iran. RESERVE

(۱۹۹۱) Le répertoire-modèle de la musique persane: Radif de târ et de setâr de Mirzâ ‘Abdollâh: version de Nur ‘Ali Borumand. Introduction et notation par Jean During. Tehran: Soroush.

(۱۹۹۱) The Art of Persian Music. Washington, D.C.: Mage Publishers.

(۱۹۹۲a) ‘L’Oreille Islamique: Dix Années Capitales de la Vie Musicale en Iran: 1980-1990’, Asian Music, 23/2, 135-164.

(۱۹۹۲b) ‘The Organization of Rhythm in Baluchi Trance Music’, in Baumann, M.P. (ed.) European Studies in Ethnomusicology: Historical Developments and Recent Trends. Wilhelmshaven: Florian Noetzel, 282-302.

(۱۹۹۴) Quelque Chose Se Passe. Le sens de la tradition dans l’Orient musical. Lagrasse: Editions Verdier.

(۱۹۹۷b) ‘African Winds and Muslim Djinns: Trance, Healing, and Devotion in Baluchistan’, Yearbook for Traditional Music, 29, 39-56.

(۱۹۹۷c) ‘Hearing and understanding in the Islamic gnosis’, the World of Music, 39/2, 127-37.

(۲۰۰۲a) ‘Tradition and History: The Case of Iran’, in The Garland Encyclopedia of World Music, Vol. 6, The Middle East. NY/London: Routledge, 853-64.

(۲۰۰۲b) ‘Music, Trance, and Therapy in Baluchistan’, The Garland Encyclopedia of World Music, Vol. 6, The Middle East. NY/London: Routledge, 881-890.

(۲۰۰۵b) ‘Third Millenium Tehran: Music!’, Iranian Studies, 38/3, 373-98.

During, Jean, Z. Mirabdolbaghi and D. Safvate

(۱۹۹۱) The Art of Persian Music. Washington: Mage Publishers. RESERVE

ERLANGER, R. La Musique Arabe, 6 vol. Paris, Guenthner, 1930-19661.

Farhat, Hormoz

(۱۹۹۰) The Dastgâh Concept in Persian Music. Cambridge: Cambridge University Press. RESERVE

(۲۰۰۱) ‘Iran. Classical Traditions’, in the New Grove Dictionary of Music and Musicians (online via www.library.ualberta.ca/databases/).

FARMER, H, G

(۱۹۲۶) “The old Persian musical modes .” In Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, pp. 93 -95.

Fatemi, Sasan

(۲۰۰۵) ‘Music, Festivity, and Gender in Iran from the Qajar to the Early Pahlavi Period’, Iranian Studies, 38/3, 399-416.

GERSON_KIWI, E

(۱۹۶۳) The Persian Doctrine of Dastgah Composition: (A phenomenological Study in the musical Modes), Israel Music Institute, Tel.-Aviv

KLITZ, B. & N. CHERLIN.

( ۱۹۷۱) “Musical Acculturation in Iran” , Iranian Studies, IV,.

Khoshzamir, Mojtaba

(۱۹۷۹) Ali Naqi Vaziri and his influence on music and music education in Iran. University of Illinois at Urbana-Champaign: PhD dissertation.

MILLER, L.

(۱۹۹۹) Music and song in Persia, the art of Āvāz, Richmond,

Movahed, Azin

(۲۰۰۳/۲۰۰۴) ‘Religious supremacy, Anti-imperialist Nationhood and Persian Musicology After the 1979 Revolution’, Asian Music, 35/1, 85-113. RESERVE.

Nettl, Bruno

(۱۹۷۰) “Attitudes towards Persian Music in Tehran, 1969” , The Musical Quarterly, 56/2, 183-197.

(۱۹۷۲) ‘Persian Popular Music in 1969’, Ethnomusicology, 16/2, 218-39.

(۱۹۷۴) ‘Aspects of Form in the Instrumental Performance of Persian Âv?z’, Ethnomusicology, 18, 405-14.

(۱۹۷۸) ‘Persian Classical Music in Tehran: the Processes of Change’, in Nettl, B. (ed.) Eight Urban Musical Cultures. Urbana/Chicago/London: University of Illinois Press. RESERVE

(۱۹۸۰) ‘Musical Values and Social Values: Symbols in Iran’, Asian Music, 12/1, 129-48.

(۱۹۸۵) ‘Music School’. ‘Concerts.’ ‘A Champion’, in Nettl, B. The Western Impact on World Music. Change, Adaptation, and Survival. London: Macmillan, 72-75, 79-83, 110-113. RESERVE

(۱۹۸۷) The Radif of Persian Music: Studies of Structure and Cultural Context. Champaign, Illinois: Elephant and Cat.

Nooshin, Laudan

(۱۹۹۸) ‘The Song of the Nightingale: Processes of Improvisation in Dastg?h Seg?h’, British Journal of Ethnomusicology, 7, 69-116.

(۲۰۰۵a) ‘Subversion and Countersubversion: Power, Control, and Meaning in the New Iranian Pop Music’, in Randall, A.J. (ed.) Music, Power, and Politics. NY/London: Routledge, 231-272. RESERVE

(۲۰۰۵b) ‘Underground, Overground: Rock Music and Youth Discourses in Iran’ , Iranian Studies, 38/3, 463-94.

Reckord, Thomas

(۱۹۸۸) ‘The Role of Religious Chant in the Definition of the Iranian Aesthetic’, in Caton, M. and Neil Siegel (eds.) Cultural Parameters of Iranian Musical Expression. Redondo Beach, Caifornia: Institute of Persian Performing Arts.

Shay, Anthony

(۱۹۹۹) Choreophobia: solo improvised dance in the Iranian world. Costa Mesa, California: Mazda.

(۲۰۰۰) ‘The 6/8 beat goes on: Persian popular music from Bazm-e Qujariyye to Beverly Hills garden parties’, in Armbrust, Walter (ed.) Mass Mediations: New Approaches to Popular Culture in the Middle East and Beyond. Berkeley: University of California Press.

(۲۰۰۲) ‘Dance in Iran’, The Garland Encyclopedia of World Music, vol. 6, The Middle East, 875-879.

Talai, Dariush

(۲۰۰۲) ‘A New Approach to the Theory of Persian Art Music: the Radif and the Modal System’, in The Garland Encyclopedia of World Music, Vol. 6, The Middle East. NY/London: Routledge, 865-74.

Tsuge, Gen’ichi

(۱۹۷۰) ‘Rhythmic Aspects of the Avaz in Persian Music’, Ethnomusicology, 14/2, 205-227.

Vinogradov .S.

(۱۹۸۲) “КЛАССИЧЕСКИЕ ТРАДИЦИИ ИРАНСКОЙ МУЗЫКИ “, Публикации «Советский композитор»

WRIGHT, Oliver.

(۱۹۷۸) The Modal System of Arab and Persian Music, A.D 1250-1300, London Oriental Series, Vol.28, London, Oxford: Oxford University Press,.

Yarshater, Ehsan

(۱۹۷۴) ‘Affinities between Persian Poetry and Music’, in Chelkowski, P. (ed.) Studies in the Art and Literature of the Near East. Salt Lake City/NY: University of Utah and New York University.

Youssefzadeh, Ameneh

(۲۰۰۰) ‘The Situation of Music in Iran since the Revolution: the Role of Official Organizations’ , British Journal of Ethnomusicology, 9/2, 35-61.

(۲۰۰۲a) Les bardes du Khorassan iranien. Le bakhshi et son répertoire. Leuven/Paris: Peeters. RESERVE

(۲۰۰۲b) ‘Snapshot: Ali Aqa Almajoqi: The Life of a Khorasani Bakhshi’, in The Garland Encyclopedia of World Music, Vol. 6, The Middle East. NY/London: Routledge, 839-841.

(۲۰۰۴) ‘Singing in a Theocracy: Female Musicians in Iran’, in Korpe, M. (ed.) Shoot the Singer! Music Censorship Today. London/NY: Zed Books, 129-134. RESERVE

(۲۰۰۵) ‘Iran’s Regional Musical Traditions in the Twentieth Century: A Historical Overview’ , Iranian Studies, 38/3, 417-39.

Zonis, Ella

( ۱۹۷۱) “Classical Persian Music Today”, in E. Yarshater ed. Iran faces the Seventies, New York, Praeger

(۱۹۷۳) Classical Persian Music: An Introduction. Cambridge, Mass.: Harvard University Press. RESERVE

– اگر دیدگاهی درباره گروه صدا و موسیقی در پایگاه انسان شناسی و فرهنگ دارید و یا مایل به همکاری با این گروه هستید، با مدیر این بخش به آدرس shahrnazdar@yahoo.com تماس بگیرید.