انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

شماره جدید مجله جهان کتاب منتشر شد

جهان کتاب، شماره ۳۳۲, دی‌ماه ۱۳۹۵منتشر شد.

در این شماره می خوانید:

«قلب رنگ‌پریده» عنوان نامه‌ای از پرویز دوائی است. او می‌نویسد: «ما طبق رسم (عادت؟مرض؟) هرروزه آمدیم و نشستیم در آشپزخانه منزل این بانو (که خداوند خیرش دهاد) پشت این میز شیشه‌ای (یعنی نصفه‌میز مربوط به ما) که شاید بزند و چیزی بجوشد از این مُخ، که به چه کار چه کسی یا کسانی بیاید، امر دیگری‌ست…» بعد از قاب عکس‌های کوچک کنار میز یاد می‌کند، حکایت هرکدام و احساسی را که در نویسنده برمی‌انگیزند شرح می‌دهد. دوائی از میان همه این‌ها نقبی می‌زند به گذشته خود و یاد دلنشین محبت‌ها و دوستی‌ها… در زمانه اندوه و عسرت.

سجّاد آیدنلو نقد مفصّلی بر اسفندیارنامه/ به کوشش مهری باقری نوشته است. سپس مقاله «باز بانگی از نیستان می‌رسد» را از مهدی فیروزیان می‌خوانیم که به بررسی مثنوی بانگ نی ه.ا. سایه اختصاص دارد. درباره کتابواره (فهرست مقاله‌ها، رساله‌ها و جزوه‌های کمیاب گنجینه پژوهشی ایرج افشار) دو یادداشت آمده است. کامیار صداقت به بررسی کلید گشایش نهج‌البلاغه از محمدباقر کتابی پرداخته است. الوند بهاری در مقاله «زیبد کزین ترقی معکوس…» چاپ تازه سیاست‌نامه خواجه نظام‌الملک (تصحیح عباس اقبال آشتیانی) را با چاپ نخست آن (۱۳۲۰) مقایسه کرده و نمونه‌هایی از اشتباهات راه یافته به چاپ جدید را نشان داده است.

فرخ امیرفریار در مقاله «راهنمایی برای درک جهان امروز» به بررسی دانشنامه جهانی شدن/ ویراستار: جورج ریتزر، ترجمه زیر نظر: نورالله مرادی و محبوبه مهاجر پرداخته است.«کافکا، آدورنو، و مترجم» نوشته بهناز علی‌پور گسکری به بررسی یادداشت‌هایی درباره کافکا از تئودور آدورنو، ترجمه سعید رضوانی اختصاص دارد. «بی‌اعتنایی ناخودآگاه به فروید» عنوان نقد مفصل عنایت سمیعی است که از دیدگاهی روان‌شناختی به کتاب عروسک و اهریمن

امیرحسین روحی پرداخته است. بیش از پانزده سال از انتشار این اثر می‌گذرد و سمیعی آن را همچنان خواندنی و قابل بحث می‌داند.

«زنانگی در واکاوی تابویی کهن» نام مقاله‌ای است از ابراهیم دهقان در بررسی کتاب زنان، دشتان و جنون ماهانه از شهلا زرلکی. معصومه علی‌اکبری نقدی دارد بر کتاب بربریت واقعاً موجود/ ویراسته لئو پانیچ، ترجمه فریبرز رئیس دانا. پس از آن یادداشتی درباره «کتاب‌های دونالد ترامپ» و ترجمه‌های متعدد آن‌ها در ایران آمده است.

کامیار عابدی در مقاله «محسن هشترودی: شاعر و ادیب»، به مناسبت چهلمین سال درگذشت آن ریاضی‌دان برجسته، از بخش کمتر شناخته حیات فکری او می‌گوید. در این مقاله هم با «هشترودی شاعر» و سروده‌هایش آشنا می‌شویم و هم با «هشترودی ادیب» و نظریات او درباره ادبیات و نقد شعر.

در ادامه، سیّد فرید قاسمی در مقاله «کتاب‌های روزنامه‌نگاری»، با ارائه تاریخچه‌ای از پژوهش روزنامه‌نگاری در ایران، انتشار آثار فارسی در این زمینه را از گذشته تا امروز بررسی کرده است. «گُلِ رنج‌های میکروفیلم‌یابی!» گفت‌وگوی مرتضی رضایی‌منش و همکارانش است با دکتر جلال خالقی مطلق درباره سرگذشت دشوار تهیه میکروفیلم‌ از کتابخانه‌های جهان در کار تصحیح شاهنامه فردوسی و پژوهش‌های وابسته به آن.

یازدهمین قسمت از «نام‌های آثار ادبی از کجا آمده‌اند؟» نوشته گری دکستر، ترجمه پرتو شریعتمداری به سونات کرویتسر اثر لئو تولستوی اختصاص دارد.

زری نعیمی در صفحه «هزار و یک داستان» به بررسی این کتاب‌ها پرداخته است: اینجا کسی مرده؟/ ضحی کاظمی؛ سکوت‌ها/ محبوبه موسوی؛ سگ خارجی/ سمیرا رشیدپور؛ و قبل از مردن چشم‌هات رو ببند/ پژمان تیمورتاش.

سایه اقتصادی‌نیا در صفحه «وقت شعر» سه دفتر را بررسی می‌کند: از کوچه تا باران و روزی از روزهای جهان/ هر دو از محمود معتقدی؛ انقام مِه/ علی القاسی.

در بخش «معرفی کوتاه» این شماره، هشت کتاب معرفی شده است: حدیث دوست: هدیه دوستان به عبدالله کوثری در هفتادسالگی او/ به خواستاری مرتضی هاشمی‌پور؛ نقش فرهنگ جهان‌گرای ایران در زلال آیینه تاریخ/ عزت‌الله فولادوند؛ بر تارک طوفان: ملامصطفی بارزانی به روایت مطبوعات ایران/ بهرام ولدبیگی؛ بهیموت لویاتان را آموزش می‌دهد/ جفری وگان، ترجمه حسین بشیریه؛ خواب و رویا فراسوی مرزها/ لوییز مارلو، ترجمه مریم وِتر؛ سوار بر سورتمه آرتور شوپنهاور/ یاسمینا رضا، ترجمه حامد فولادوند؛ مخلوقات یک روز/ اروین د. یالوم، ترجمه حسین کاظمی یزدی؛ تمرکز/ دانیل گلمن، ترجمه حمیدرضا بلوچ.

پایان‌بخش این شماره، «تازه‌های بازار کتاب» از فرّخ امیرفریار است.