فاطمه علیزاده و امیر علیوند
مقدمه
نوشته‌های مرتبط
به‌طور حتم معماری اجتماعی ترین هنری بوده که بشر تا به امروز با آن سروکار داشته‌است. همان‌طور که معماری یک ساختمان متاثر از افکار، سلیقه‌ها و روحیات معمار و حتی جامعه‌ی مربوطه است، آن ساختمان نیز در طول حیات خود می‌تواند بر روحیات افرادی به هر نحوی با آن در ارتباط هستند تاثیر بگذارد. علاوه بر سبک و کیفیت معماری خود بنا، بسته به کاربری که بنا دارد، محیط و بستری که در آن قرار دارد، فرهنگ و باورهای حاکم بر جامعه و حتی ساختمان‌های اطراف، شدت این تاثیرگذاری می‌تواند متغیر باشد. از جمله ساختمان‌هایی که با مردم و زندگی‌شان می‌تواند ارتباط قابل توجهی داشته باشد، ساختمان‌های با عملکرد فرهنگی می‌باشد. بناهایی که فقر آن‌ها چه به لحاظ کیفی چه به لحاظ کمی در جامعه‌ی ما به شدت احساس می‌شود. سینماها، سالن‌های تئاتر، کتابخانه‌ها و… در این دسته جای دارند.
در ادامه به بررسی بنایی پرداخته خواهدشد که شاید از معدود ساختمان‌های موفق به لحاظ تکنیک و سبک معماری می‌باشد و همچنین یکی از قدیمی‌ترین‌ها در عرصه‌ی تئاتر و نمایش. اما باید دید که
این بنا چگونه توانسته با مخاطبان خود و مردم ارتباط برقرار کند و چه مؤلفه‌هایی بر کیفیت این رابطه تاثیرگذار است و خواهدبود. نام این بنا “تئاتر شهر” است که در جبهه‌ی جنوب شرقی تقاطع خیابان‌های انقلاب و ولیعصر واقع شده‌است. نخست به تاریخچه و معماری این ساختمان گذری خواهیم‌زد سپس به مؤلفه‌هایی من‌جمله محیط و فضای اطراف بنا، مبلمان شهری و موقعیت قرارگیری آن در شهر توجه خواهیم کرد که همه بر کیفیت رابطه‌ی مردم با بنا تاثیر گذارند.
این مقاله متعلق به پروژه درس انسان شناسی شهری (مقطع کارشناسی ارشد) دکتر ناصر فکوهی در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.
متن کامل مقاله را از لینک زیر دانلود کنید