قبایل آدی واسی در هند
مقدمه:
نوشته‌های مرتبط
کلمه سانسکریت آدی واسی به معنی مردمان بومی یا ساکن اولیه است و از دو کلمه آدی (اصل و ریشه ) و کلمه واسی (ساکن و مقیم ) تشکیل شده , اما هم چنین کلمه واناواسی Vanavasi که به معنی ساکنان جنگل می باشد و کلمه گیری جان Girijan به معنای مردمان کوه نشین نیز در توصیف این مردم از قدیم تاکنون بکار رفته است. در واقع این کلمات به قبایل بومی که در شبه قاره هند از قرن ها پیش ساکن بوده اند اطلاق می شود.باقی مانده این قبایل بومی جمعیتی در حدود ۱۰۴ میلیون را در سرتاسر هند تشکیل می دهند ,اینان در ایالات آندراپرادش ,چتیشگر,گجرات,چارکند,مادیاپرادش,ماهاراشترا,اودیسا,بنگال غربی , برخی از بخش های ایالات شمال شرقی هند و جزایر آندامان و نیکوبار در جنوب هند زندگی می کنند.در زمان حکومت انگلیسی ها بر شبه قاره هند آدی واسی معادل کلمات قبایل Tribes و بومی ها Aborigines قرار گرفت و تاکنون نیز ادامه دارد اما درواقع این کلمات با معنی آدی واسی کاملا تفاوت دارند.
تاریخ آدی واسی ها در شبه قاره هند :
اولین بار در کتاب کهن و حماسی رامایانا Ramayana نوشته والمیکی Valmiki از اقوام آدی واسی ها نام برده شده ,قبایلی مانند گاراسیا Garasia و بهی لال Bhilal که اولی در ایالات راجستان و گجرات ساکن و دومی در ایالات مادیاپرادش ,ماهاراشترا و راجستان زندگی می کنند ,درواقع قوم بهی لال از ازدواج بین قوم راجپوت و بهیل بوجود آمده ,بهی لال ها از اقوام ایندو آرین هستند .بیشتر این اقوام در طول تاریخ زندگی خویش را از شکار و کشاورزی تامین می کرده اند.در برخی مناطق شبه قاره هند ایشان شدیدا تحت تسلط حکمرانان محلی بوده و برخی گروه های بزرگ آدی واسی در مرکز هند توانستند برای خود قلمرو پادشاهی داشته باشند,مثلا پادشاهانی چون چندرا و گرمندالا از سلسله گوند Gond نه فقط فرماندهان موروثی پادشاهی خود بودند بلکه توانستند بر مردم دیگر نیز که جز قبایل آدی واسی نیز نبودند مانند اربابان زمین دار حکومت کنند.با ورود مغولان یا گورکانیان در قرن ۱۶ م به شبه قاره هند و ایجاد سلطنت و حکومت در جای جای این کشور بزرگ زمین های آدی واسی ها نیز در معرض تعرض قرار گرفت و آن ها در بین سال های ۱۶۳۲ تا ۱۶۴۳ م چندین قیام بر علیه سلطه مغولان انجام دادند که البته با سرکوب شدید ایشان مواجه شد.پس از روی کار بریتانیایی ها در شبه قاره هند روسای قبایل آدی واسی چندین بار برای حکمرانان انگلیسی فرستاده رهسپار کردند تا برای آن ها وضعیت سیستم سنتی قبایل ایشان را برای آن ها توضیح دهد حتی روسای قبایل به نمایندگان بریتانیایی خوش آمد گفته و حضور ایشان را به خوبی پذیرا شدند.در اوایل قرن ۱۸ م انگلیسی ها نخست در تحکیم و تثبیت سیستم فیودالی در شبه قاره هند تحت عناوین جاگیر دار سیستم Jagirdar System و زمین داری سیستم Zamindari System و سپس با تحمیل جابجایی اجباری برخی قبایل از مکان اصلی خود به دیگر جاها مانند بنگال در غرب و بیهار در شمال که باعث بوجود آمدن قالبیعمیق تر از سیسم فیودالی در سرتاسر شبه قاره هند شد, درواقع سیستم کهن اجتماعی و اقتصادی در این کشور تغییر اساسی یافت.مناطق جنگلی متعلق به آدی واسی ها و مناطق کشاورزی متعلق به کشاورزان عادی هر دو در واقع به سرعت ملک زمین داران بزرگی که بریتانیایی ها آن ها را تعیین کرده بودند شد ,اینان در حقیقت کسانی بودند که یک شبه به منافع بزرگ اقتصادی از طریق املاک و چیزهای متعلق به زمین دست پیدا کرده بودند.زمین های آدی واسی ها اغلب در هجوم و ورود مهاجرینی غیر آدی واسی در آمد مانند مسلمانان و سیک های کارگر که زمین داران بزرگ آن ها را برای بهره برداری از زمین های محلی و جنگل ها به زمین های قبیله کول Kol وارد کرده و ایشان آن جا ساکن کردند.محروم شدن از جنگل ها و منابع خاکی که ایشان به شکل سنتی به آن ها وابسته بودند برخی اوقات آدی واسی ها را مجبور می کرد تا به زمین داران بزرگ مالیات بپردازند ,بسیاری از ایشان مجبور شدند که ربا دهندگان و حتی از خود زمین داران پول قرض گرفته و زمانی که آن ها قادر به پرداخت پول نبودند ناچارا به صورت برده درآمده وگاهی تا آخر عمر به همین شکل به سر می بردند.همین مساله باعث بوجود آمدن قیام هایی در بین قبایل آدی واسی در سال های ۱۸۵۵ تا ۱۸۵۸ م در شبه قاره هند .پس از استقلال هند دولت به آن ها زمین ها را برگردانده و بورس های تحصیلی خاصی را برای ایشان در نظر گرفت.
دین و مذهب :
بسیاری از آدی واسی ها هندو بوده و برخی از آن ها نیز مانند قبایل شرق و شمال شرق هند در ایالات مادیاپرادش ,چارکند و اودیسا مسیحی می باشند.آدی واسی ها خدایان و الهه های باستانی رومی ,یونانی و ایرانی مانند میترا و مهر را نیز پرستش می کنند,هم چنین ایشان به آنیمیسم , شمنیزم و دیگر اشکال ادیان باستانی –جادویی اعتقاد خاص دارند,هم چنین باور به روح جنگل و روح طبیعت, احترام به درختان , رودخانه ها و حیوانات بشدت در باور ایشان وجود دارد شاید بدین علت که ایشان فرزندان واقعی دشت و جنگل و صحرا هستند و با حضور طولانی خود در این گونه مکان ها با طبیعت پیوندی جدایی ناپذیر داشته و به آن احترام خاص گذارده و با روش های ویژه خود در پی مهار کردن طبیعت , نیروهای آن و حیوانات ساکن در طبیعت اطراف خویش مانند مار ,ببر و فیل با جادو , برگزاری جشنواره ها و مراسم خاص بوده اند.
سیستم قبیله ای :
درواقع سیستم قبیله ای در آدی واسی ها سیستم کاست یا طبقات اجتماعی کاملا تفکیک شده در هندویسم نیست بلکه نوعی سیستم تساوی گرایانه اجتماعی در آن جریان دارد.انتخاب رییس قبیله بر طبق توانایی های بدنی و عقلی شخص می باشد تا مسایل خونی و ارثی,هم چنین در این سیستم زندگی نزدیک اجتماعی با یگدیگر , مواظبت و مراقبت از دیگر افراد قبیله و کار مشترک و برآورده کردن احتیاجات قبیله یکی از مهمترین مسایل فرهنگی و اجتماعی خاص ایشان می باشد.آدی واسی ها دارای پوشاک ,موسیقی ,رقص و خوراک خاص خودبوده که براساس جغرافیا, مسایل فرهنگی و اقتصادی طبقه بندی می شوند.
زبان ها و خانواده های متعلق به آن:
زبان های مختلف آدی واسی ها در واقع به هشت دسته عمده تقسیم بندی می شود:
۱- زبان های گروه میزو Mizo در شمال شرق هند
۲- زبان های گروه چکما Chakma در ایالت بنگال غربی ,ایالت آسام ,ایالت مانی پور در شمال شرق هند
۳- زبان های گروه کویی Koi در ایالات مادیاپرادش در مرکز,گجرات در غرب ,تیلانگانا در جنوب ,ماهاراشترا در غرب و آندارپرادش در جنوب هند
۴- زبان های گروه گوندی Gondi در مناطق مادیاپرادش ,گجرات,تیلانگانا ,ماهاراشترا ,چتیشگر و آندارپرادش رایج می باشد
۵- زبان های گروه هو Ho ,موندو Mundu و سانتالی Santali در ایالات اودیسا در شرق ,بنگال غربی ,بیهار در شمال ,چارکند در شرق ,چتیشگر در شرق ,آسام در شمال شرقی , کشور بنگلادش ,کشور بوتان و کشور نپال
۶- زبان های گروه کوکنی Kukni در ایالات گجرات ,گوا ,کرلا و ماهاراشترا
۷- زبان های گروه گامتی Gamti در ایالات گجرات و ماهاراشترا
۸- زبان های گروه چودری Chaudhri در ایالات اوتران کند ,اوترپرادش و بیهار
منابع:
۱-Narratives from The Margins Aspects Of Adivasi History In India ,Sanjukta Das Gupta And Raj SekharBasu ,Published By Primeus Books 2012
۲-Keywords For Modern India ,Craig Jeffrey ,John Harriss,2014
