پارساپژوه، سپیده (۱۳۸۴)، ما، آن ها؛ اتنوگرافی یک تردید، تهران: پژوهشکده ی مردم شناسی.
یکی از کتاب ها و منابع موجود در زمینه ی انسان شناسی شهری، که از منابع اولیه ی کار شده در این حوزه پس از طرح و تدرس مباحث جدید انسان شناسی شهری در ایران محسوب می شود، کتاب «ما، آن ها؛ اتنوگرافی یک تردید»، پژوهشی است که توسط سپیده پارسا پژوه (مدیر گروه شهر و فرهنگ انسان شناسی و فرهنگ)، به عنوان پایان نامه ی مقطع کارشناسی ارشد انجام شده است.
نوشته‌های مرتبط
«ما، آن ها» بررسی هویت جمعی در اسلام آباد کرج از منظر انسان شناختی است. این کتاب با مقدمه ای از ناصر فکوهی (استاد راهنمای این پایان نامه) با عنوان “انسان بودن، انسان زیستن، انسان شناختن” آغاز می شود، که بخشی از این مقدمه را می خوانیم:
«این کتاب شاید بهتر و بیش تر از هر استدلالی بتواند نشان دهد که انسان شناسی چیست و چه باید باشد: یک زندگی، یک زندگی پر شور؛ یک شناخت، شناختی انسانی بر انسان ها، یک آگاهی، آگاهی هم دلانه و هم زبانی میان انسان ها؛ یک آینده، آینده ای برای تنوع ها، تفاوت ها، غنای فرهنگی و در آن واحد وحدت انسانی و هم سازی و هم زیستی با طبیعت.»
مولف، کتاب را پژوهشی انسان شناسانه درباره ی موضوع هویت و چالش های مربوط به آن می داند که در محله ای حاشیه ای و مهاجر نشین انجام گرفته است. مولف در مقدمه ی خود بر این پژوهش که با روش کیفی و انسان شناختی انجام گرفته است، می نویسد:
«این پژوهش در واقع در پی درک این موضوع حرکت کرده است که نوجوانان در چنین شرایطی، یعنی تولد و رشد در اجتماعی که دارای هویتی محکوم و انگ خورده است، با توجه به سنین حساسشان در آن تجدید نظر در مورد هویت صورت می گیرد، با تنش های موجود چگونه درگیر می شوند، چه واکنش هایی در مقابل آن نشان می دهند؟ و در این میان آیا فرهنگ خاصی به عنوان یک کل منسجم آن ها را در بر می گیرد و مورد حمایت قرار می دهد؟»
مولف این کتاب را به دختران نوجوان اسلام آباد تقدیم کرده است که به گفته ی ناصر فکوهی در مقدمه ی ابتدایی خویش، صاحبان اصلی انسان شناسی، صاحبانی فروتن، بردبار، آرام و بزرگوار برای علم انسان شناسی و شناختی انسانی هستند.
فهرست؛
فصل اول: تعاریف، رویکردها و روش ها
فصل دوم: مباحث نظری
فصل سوم: محله؛ عینیت ها و ذهنیت ها
فصل چهارم: هویت محلی و محله؛ تعلق های اجتماعی
مروری کوتاه بر مقاله ی “مشاهده ی شناور؛ مثالی از یکی از گورستان های پاریس”. نوشته ی کولت پتونه / سپیده پارساپژوه
http://anthropology.ir/node/5672
::