کتاب جامعه شناسی هنر موسیقی نوشته حسن زندباف، با مقدمه ای درباره هنر و تاریخ تکامل انسان، به هنر موسیقی از دوران های ابتدایی تا دوران حاضر می پردازد (البته به طور پراکنده در لابلای مطالب تخصصی موسیقی). اگرچه زندباف اساساً تاریخ و نظریات عمومی موسیقی در سراسر جهان را شرح می دهد، اما بخش های انتهایی کتاب را به هنر موسیقی در ایران اختصاص داده است. به لحاظ تاریخی، کتاب به موسیقی در اروپا، موسیقی در عهد عتیق، موسیقی باستانی، قرون وسطی، رنسانس، باروک، کلاسیک، رومانتیک، موسیقی نو، موسیقی جاز، راک، پاپ و … می پردازد.
از نظرگاه آلات موسیقی زندباف در پی تشریح و توضیح سازهای غربی چون چمبالو، کلاویکورد، ارگ، خانواده ویولن، پیانو، سازهای برنجی، سازهای بادی چوبی، دستگاه های خودکار و الکترونیکی و سازهایی ایرانی چون سنتور، تنبک، دف، قانون، تار، سه تار، کمانچه، نی و عود است. در این میان زندباف به مباحث فنی و حرفه ای در موسیقی می پردازد: هارمونی (آکورد)، محاسبه فواصل، نظریه های علمی موسیقی، علم فیزیک در موسیقی، چگونگی ایجاد اصوات در موسیقی، ساختمان مغز، شنوایی و صدای انسانی در موسیقی.
