انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

درون‌گرایی

درونگرائید، به دنبال دوست می‌گردید؟ ۱۰ نکته برای موفقیت

 

دلایلتان چیست؟

کیفیت بر کمیّت

علایق خود را به وضوح بیان کنید.

کارهای جدید را امتحان کنید.

نقاط قوت‌تان را بشناسید.

آهسته و پیوسته پیش بروید.

از کارهای کوچک شروع کنید.

هویت‌تان را حفظ کنید.

صبور باشید.

درخواست کمک کنید.

دیگران را جذب کنید.

اگر فکر می‌کنید درونگرائید، احتمالاً از خلوت کردن با خود احساس راحتی می‌کنید.

گرچه، گاهی اوقات هست که حس می‌کنید از همه‌ی مردم بریده‌اید و با کسی رابطه‌ای ندارید. شاید خودتان احساس تنهایی نکنید امّا خانواده‌ی خیرخواه‌تان همیشه سر این مسأله با شما بحث می‌کنند که باید یکی دو تا دوست جدید پیدا کنید.

اگر دوست یا دوستان صمیمی ندارید، تفریح خاصی نداشته و در واقع مجبورید زمان زیادی در تنهایی سپری کنید.

البته ممکن است پس از ارزیابی مزایا و معایب حلقه‌ی اجتماعی‌تان سردرگم شوید که از کجا باید شروع کنید. اکثر مردم فکر می‌کنند که پیدا کردن دوست در بزرگسالی کار سختی است.

در دوران کووید ۱۹، دوست‌یابی از راه دور جالب‌تر است: این روند راهی برای برقراری ارتباط با دیگران پیشنهاد می‌دهد گرچه، از نظر فیزیکی از هم دوریم پیدا کردن دوست از راه دور هم می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

هنگامی‌که می‌خواهید تغییراتی در خلوت خود ایجاد کنید باید ۱۰ نکته‌ی زیر را امتحان کنید:

دلایلتان را سبک سنگین کنید.

همان‌طور که می‌دانید درونگرایی عبارتست از راهی برای به دست آوردن انرژی، این ویژگی به معنای خجالتی بودن یا  تنفرتان از بقیه نیست – بلکه اینها دو سوء برداشت از مفهوم درونگرایی هستند.

در حقیقت، درونگراها مایل به شکل‌دهی پیوندی مستحکم با دیگران هستند.

اگر واقعاً می‌خواهید دوستان بیشتری داشته باشید، این کار شدنی است. امّا آنچه

حائز اهمیت است ایجاد پیوند به دلایل درست و منطقی است. از خودتان بپرسید که آیا

واقعاً دوستان بیشتری می‌خواهید یا صرفاً فکر می‌کنید که باید داشته باشید؟

اگر در واقع حس می‌کنید نیازی به گذراندن وقت با دیگران ندارید خوب، بحث دیگری است. تنها بودن لزوماً به معنای گوشه‌گیری نیست.

امّا گاه برخی یافته‌ها نشان می‌دهد که افراد برونگرا شادترند و انگیزه‌ی بهتری برای دوست‌یابی دارند. برای مثال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵روی ارزیابی شخصیتی و صفات ۱۰۰۶ فرد بزرگسال در سنین مختلف صورت گرفت که نتایج جالبی را نشان داد:

*برونگراها از لحاظ  شادمانی، کنترل هیجان و کیفیت روابط امتیاز بالاتری کسب کردند.

*کسانی که توانایی کنترل هیجان و نیز برقراری روابط مستحکمی داشتند، شادتر بودند.

*درونگراهایی با توانایی کنترل هیجان و روابط با کیفیت عالی نسبت به درونگراهایی که امتیاز کمتری در این حوزه کسب کردند شادمان‌تر بودند.

بر اساس نتایج به دست آمده، پژوهشگران دریافتند که ارتباط غیرمستقیمی بین روابط اجتماعی با کیفیت بالا و مهارت‌های هیجانی قوی با شادمانی بیشتر وجود دارد.

گرچه، شایان ذکر است که هیچ کس به جز خود شما نمی‌تواند لازمه‎ی شادمانی‌تان را فراهم آورد.

اگر اکنون از زندگی‌تان راضی هستید، انجام کاری خلاف خلقیات‌تان یعنی اجبارِ خود به دوست شدن با کسی که تمایلی بدان ندارید موجبِ ناراحتی‌تان می‌شود.

هدف کیفیت در مقابلِ کمیّت

همان‌طور که پیشتر خاطرنشان شدیم، به نظر می‌رسد که روابط با کیفیت بالا بسیار مؤثر است.

اگر ارتباطی قوی با خانواده یا دوستی خوب داشته باشید به خوبی با همکاران‌تان کنار می‌آئید امّا در پایان روز و موقع جدا شدن از هم با رضایت کامل خداحافظی می‌کنید. در موقع لزوم گفت‌و گویی مؤدبانه با دیگران دارید اما فکر می‌کنید ضرورتی ندارد با بیشتر کسانی که می‌بینید آشنا شوید.

شاید برخی از مردم در زندگی از خلاء روابط اجتماعی رنج ببرند اما آنها شما نیستید.

برونگراها و برخی از افراد میانه‌رو ممکن است سعی در برقراری ارتباط با دیگران داشته باشند و گفت‌و گوی کوتاهی شکل دهند اما نیازی نیست با هر کس که می‌بینید صحبت کنید.

پیدا کردن دوست خوب اغلب راحت‌تر ( کمتر خسته‌کننده) از داشتن آشنایی سطحی با جمعیت کثیری است جمعیتی که نه وقت و نه انرژی آشنا شدن با آن را دارید.

علایق خود را به وضوح بیان کنید.

در حالی‌که برخی از مردم شما را تشویق می‌کنند که از ” لاک تنهایی‌تان بیرون آئید” یا ” افق دیدتان را گسترش دهید”، همیشه هم لازم نیست که با یافتن دوستان جدید به دنبال علایق‌تان بروید.

جستجوی افرادی با علایق، سرگرمی، فعالیت یا مکاتب اندیشه‌ی مشترک می‌تواند عامل مهمی در ایجاد پیوندی پایدار باشد.

افراد درونگرا اغلب به سمت فعالیت‌های شخصی خود گرایش پیدا می‌کنند، مثل:

کتاب‌خوانی

روزنامه‌خوانی

هنر

تماشای تلویزیون

گرچه، این فعالیت‌ها اغلب سرگرمی‌های انفرادی و تکی هستند می‌توانید کسانی را پیدا کنید که علایق مشترکی با شما دارند.

شاید بتوانید:

*نگاهی به مجموعه‌ی کتاب‌های آنلاین بیندازید یا نگاهی اجمالی به گروه بیندازید.

*باشگاه فیلم را در محله‌ی خود یا به صورت آنلاین پیدا کنید.

*سری به کلاس‌های هنر محلی یا مجازی بزنید.

اگر دانش‌آموز هستید، مدرسه مکانی برای دوست‌یابی به شما پیشنهاد می‌کند. چرا سعی نمی‌کنید با آن همکلاسی‌تان که همیشه نظرات روشنفکرانه‌ای می‌دهد هم‌کلام شوید یا به او نمی‌گوئید چقدر از کتابی که روی میز گذاشته خوشتان ‌می‌آید؟

از امتحان کردن کارهای جدید نترسید.

شروع کردن کاری جدید می‌تواند مزایایی داشته باشد. اگر سرگرمی‌های موجود فرصتی برای برقراری ارتباط در اختیارتان قرار نمی‌دهد، می‌توانید روشی جدید را امتحان کنید.

با امتحان چیزهای جدید خود را به چالش بکشید – از کارهای کوچک شروع کنید – کارهایی که دوست دارید. این کار جدید می‌تواند تماشای ستارگان در شب، شرکت در کلاس رقص، تماشای پرندگان در زیستگاه طبیعی خودشان یا رفتن به مکان‌های تاریخی باشد.

بسیاری از مردم هم به دنبال فرصتی برای برقراری ارتباط هستند بدین منظور برای انجام کارهای گروهی داوطلب شده یا در کارهای گروهی شرکت می‌کنند.

مجبور نیستید اولین باری که کسی را می‌بینید با او صحبت کنید. اما اگر خودتان دوست دارید می‌توانید پا پیش بگذارید و با کسی که برایتان آشنا است ارتباط برقرار کنید.

حتی می‌توانید برای دوست‌یابی به سراغ اینترنت بروید. می‌توانید عضو یک اجتماعات شوید یا حتی آن را تشکیل دهید  یا از طریق رسانه‌ی اجتماعی با مردم ارتباط برقرار کنید.

روند دوست‌یابی در دیتینگ اپ ( اپ‌های دوست‌یابی) راهی ساده برای پیدا کردن دوستانی احتمالی در زمان شیوع کووید ۱۹ پیشنهاد می‌دهد و فرصتی برای آشنا شدن با سایرین از راه دور فراهم می‌آورد تا زمانی‌که ویروس ریشه کن شود و بتوانید در کمال آرامش با آن دوست جدید پرسه بزنید.

هنگامی‌که به دنبال یافتنِ دوستانی در مکان‌های جدید هستید توجه داشته باشید که:

مردم اغلب جذب افرادی با ارزش‌ها و علایق مشترک می‌شوند، اما به نظرم

بد نیست با کسانی آشنا شوید که با شما فرق دارند. دوستی با کسانی که عقاید

مشترکی با شما دارند گاه نگرش‌تان به دنیای پیرامون را محدود می‌کند.

نقاط قوت‌تان را رو کنید.

شاید در گروه چندان که باید ندرخشید یا احساس‌تان را برای همگان بروز ندهید اما حتماً چیزهای ارزشمند دیگری برای رو کردن دارید.

وقتی را برای ارزیابی ویژگی‌های خود اختصاص دهید و از کارهایی که به خوبی از عهده‌شان برآمدید تعریف و تمجید کنید. ممکن است نقاط قوت‌تان در ویژگی‌های شخصیتی‌، رفتار یا مهارت‌تان نهفته باشد.

برای مثال:

*شما شنونده‌ی خوبی هستید.

*زمانی را صرف بررسی تمام جنبه‌های چالش جدید می‌کنید به جای این‌که الله بختکی کاری را شروع کنید.

*شما در خلوت خود عزم راسخی دارید و مردم می‌دانند که می‌توانند برای افزایش اعتماد به نفس روی شما حساب کنند.

*حساسیت از شما انسانی دلسوز می‌سازد.

*کنجکاوی و قوه‌ی تخیل به شما این امکان را می‌دهد تا نگاه متفاوتی به پیرامون خود داشته باشید و دید متفاوتی نسبت به سختی‌ها پیدا کنید.

نکته‌ی قابل توجه این است که نقاط ضعف افراد با هم متفاوت است ، نکته‌ی جالبی است زیرا جهان به تعادل نیاز دارد.

نقاط قوت شما ممکن است برای فرد درونگرایی که روحیات مهربان را می‌شناسد، جالب باشد و در عینِ حال می‌تواند ویژگی‌های متناقض فرد برونگرا را نیز کامل کند.

یادتان باشد که: اجتماعی شدن مستلزمِ تغییر نگرش است.

هنگامی که در تلاش برای توسعه‌ی روابط جدیدی هستید، به این نکته توجه داشته باشید که چه مقدار زمان و انرژی می‌توانید صرف کنید. بسیاری از افراد درونگرا دوستان صمیمی زیادی دارند اما واقعیت این است که درونگراها همیشه به زمانی برای تجدید روحیه‌شان در تنهایی نیاز دارند.

دوستان نیازهای اجتماعی و عاطفی شما را رفع می‌کنند اما در عین حال این تعامل می‌تواند نیروی‌تان را بگیرد.

اگر می‌خواهید دوستانِ زیادی داشته باشید پس نباید عذاب وجدان بگیرید از این که نمی‌توانید وقت کافی برایشان بگذارید.

همین امر استرسی به زندگی اجتماعی‌تان تحمیل می‌کند. هنگامی که دامنه‌ی دوستان‌تان را محدود می‌کنید پس زمان کمتری صرف آنها می‌کنید، این روند از کیفیت روابط موجود در زندگی‌تان می‌کاهد.

عاقلانه‌تر آن است که محتاطانه به جلو حرکت کنید تا به تعاملی که به نفعتان است دست یابید. محدود کردن زمانی که باید به دیگران اختصاص دهید از فشار و استرس‌تان می‌کاهد.

خود را بیشتر درگیر اتفاقاتِ پیرامون‌تان کنید.

این مسأله که به دنبال ایجاد روابط از طریق کارهای گذشته‌تان باشید نمی‌تواند آسیبی به شما برساند. این مسأله در دوران همه‌گیری کرونا سخت‌تراست اما غیر ممکن نیست.

عموماً آشنایی با کسی با یک گوش دادنِ ساده شروع می‌شود. در حال حاضر بسیاری از  درونگراها این کار را می‌کنند بنابراین گامی فراتر نهاده و پیشنهادی دهید.

شاید یکی از همکارانی که مرتب با آن سر پروژه‌ای کار می‌کنید هر از گاهی برای صرف ناهار دعوت‌تان کند یا همسایه‌تان به محض دیدن برایتان دستی به نشانه‌ی احترام تکان دهد و شما را به قهوه دعوت کند.

ممکن است به صورت غیرارادی و از بیم قرار گرفتن در منگنه و داشتنِ صحبتی کوتاه از این تعامل بپرهیزید. گرچه، به محضِ آشنایی بیشتر با هم به وجه اشتراک بیشتری می‌رسید.

شاید شما و همسایه‌تان به باغبانی و یا یک برنامه‌ی تلویزیونی علاقمند باشید یا با همکارتان ویژگی اخلاقی مشترکی داشته باشید.

به محضِ این که دوستیِ جدیدی پا می‌گیرد، سعی کنید با یافتن شیوه‌های جدید آن را حفظ کنید. می‌توانید ترتیب گردشی را با همکارتان بدهید یا برای رفتن به نمایشگاه باغبانی با همسایه‌تان برنامه ریزی کنید.

رفتارتان و نه هویت‌تان را تغییر دهید.

دوست‌یابی به این معنا نیست که شما باید خودِ واقعی‌تان را تغییر دهید و از نو بسازید. تظاهر به برونگرایی به نظر بهترین راه برای ” وانمود کن تا آن را به واقعیت تبدیل کنی” است، اما می‌تواند نتیجه‌ی عکس دهد.

معمولاً ویژگی‌های شخصیتی به آسانی تغییر نمی‌کند و در پایان روز شما هنوز همان شخص با همان نیاز مبرم به تنهایی هستید.

به عبارت دیگر، طبق مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۰ روی ۱۳۱ دانش‌آموز انجام شد و از آنها خواسته شد به مدت دو هفته رفتارشان را تغییر دهند، در می‌یابیم تغییر رفتارهای خاص می‌تواند مزایایی داشته باشد.

در هفته‌ی اول، آنها ویژگی‌هایشان را مثل حالت برونگرایی تغییر دادند:

پرحرفی، خودانگیختگی و صراحت. هفته‌ی بعد آنها ساکت‌تر، تودارتر و محتاط‌‌‌تر شدند.

هرکس به‌ویژه آنها که می‌خواهند برونگراتر باشند، در طی هفته‌ی برونگرایی پیشرفت چشمگیری از نظر رفاه نشان دادند. طی هفته‌ی درونگرایی، این پیشرفت کاهش یافت. بنابراین، به نظر می‌رسد که تغییر رفتار می‌تواند تأثیر مثبتی در رفاه داشته باشد. گرچه، محققان خاطرنشان کردند که زبان استفاده شده می‌تواند تأثیر معناداری در تحریک و ترغیب شرکت کنندگان داشته باشد.

البته قدرت پیشنهاد همیشه هم بد نیست. اگر می‌خواهید پیشرفت کنید باید ناخودآگاه  سخت‌تر تلاش کنید تا بدان دست یابید.

محققان از شرکت کنندگان خواستند فهرستی از پنج روشی که ممکن است رفتارشان را تغییر دهد تهیه کنند. این روش ممکن است برای شما هم کارآیی داشته باشد.

برای مثال ممکن است تصمیم بگیرید:

*بعد از هر کلاس با یک همکلاسی جدید صحبت کنید.

* صحبت کوتاهی با همکار یا دوست دیگر داشته باشید.

* دعوت دوستی را به مهمانی بپذیرید.

* در گروه پیاده‌روی خود را به کسی معرفی کنید.

هر ماه عضو یک گروه اجتماعی یا مجازی شوید.

صبر پیشه کنید.

شما با افراد زیادی در زندگی روبرو خواهید شد و احتمالاً نمی‌خواهید فقط  به یکی از آنها بچسبید. خوب، طبیعی است – انتظاری غیر از این نمی‌رود.

شاید احساس ناامیدی کنید از این که گاه تلاش‌تان برای اجتماعی شدن به جایی نرسیده. طردشدگی هرگز حس خوشایندی نیست حتی ممکن است از این که رابطه‌تان با وجود این همه تلاش به جایی نمی‌رسد دلسرد شوید.

گرچه، توجه داشته باشید که هر چه شانس بیشتری امتحان کنید، احتمال موفقیت‌تان بیشتر خواهد بود. دوستی واقعی نیازمند تلاش است و واقعیت امری زمان‌بر است.هنگامی که با کسی که دوستش دارید دیدار می‌کنید وقت بیشتری با او می‌گذرانید و علاقه‌تان را برای برنامه‌ریزی‌های واقعی ابرازمی کنید و نشان می‌دهید که می‌خواهید با او در تماس باشید.

اگر چندین دفعه سعی کردید و آنها استقبال نکردند به سمت شخص دیگری بروید. شاید در وهله‌ی اول کاری دشوار به نظر برسد اما با تمرین بیشتر کمی آسان ( و طبیعی‌تر) می‌شود.

با یک متخصص مشورت کنید.

اگر تلاش‌تان برای یافتن دوست جدید به نتیجه‌ای نرسید، مشورت با درمانگر می‌تواند تغییراتی ایجاد کند. مردم به دلایل مختلف به دنبال درمان می‌روند و شما می‌توانید برای هر چالشی نه صرفاً سلامت روان از متخصص کمک بگیرید.

درمانگران اغلب به مردم کمک می‌کنند به روابط بین شخصی‌شان از جمله مشکلات معاشرتی و توسعه‌ی روابط جدید بپردازند. برخی از مردم حتی با مربیان دوستی کار می‌کنند تا راه‌های جدید برقراری ارتباط را کشف کنند.

هنگامی‌که می‌خواهید تغییراتی در زندگی اجتماعی‌تان به وجود آورید و درگیر آن هستید ممکن است تأثیر آن را در سلامت روان خود ببینید.

تنهایی ممکن است در نهایت منجر به کج‌خلقی‌تان شود. حتی ممکن است وقتی تحت فشار هستید مضطرب شوید اما کسی را ندارید که در احساس‌تان شریک باشد.

درمانگران می‌توانند با ارائه‌ی الگوهای جدید دوست‌یابی به بررسی این مشکل شما بپردازند. طی روند درمان شما می‌توانید:

*مهارت‌های ارتباطی مؤثر را پیدا کنید.

*برای ایجاد روابط اجتماعی، راهبردهایی را امتحان کنید.

*برای برقراری هر چه بهتر می‌توانید از زبان بدن کمک بگیرید.

سخن پایانی

درونگرایی یک ضعف نیست و نداشتنِ دوست هم لزوماً چیز بدی نیست. اگر این حلقه‌ی کوچک و زندگیِ آرام شما را راضی می‌کند نیازی نیست کاری خلاف آن انجام دهید. گرچه، هنگامی که متوجه عدم رابطه می‌شوید، گام‌های کوچکی به سمت گسترش روابط اجتماعی خود برمی‌دارید.

 

Medically reviewed by Marney A. White, PhD, MS – Written by Crystal Raypole on December 11, 2020