تصویر: ریچارد شکنر
انسانشناسی(Anthropology of performance) اجرا حوزه جدیدی در تحقیقات انسانشناسی است. این حوزه میان رشته ای را می‌توان از دو منظر بررسی نمود، نخست از منظر انسان‌شناسانی که به سوی تئاتر و اجرا گرایش پیدا نمودند و دیگری از زاویه دید پژوهشگران حوزه تئاتر است که به سوی انسانشناسی تمایل یافتند.
در نگاه نخست علم نمایش برای فهم بهتر مفاهیم موجود در انسانشناسی و یا به عنوان ابزار و الگویی برای آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عبارت بهتر در این حالت علم انسانشناسی از مفاهیم و اصول حوزه نمایش برای فهم بهتر دغدغه‌های خویش استفاده می‌نماید. برای مثال ویکتور ترنر برای فهم و تعریف بهتر شرایط یک جامعه در هنگام اجرای آیینهای ویژه‌اشان از الگوی نمایشنامه نویسی استفاده می‌نماید و در تحلیل های اجتماعی خویش از عبارت درام اجتماعی استفاده می‌نماید.
ویکتور ترنر از چهار مرحله اصلی کنش عمومی سخن گفته است که «تصور در زمانی درام اجتماعی» را می‌سازد. این مراحل عبارت است از: ۱)شکاف ؛ ۲)بحران ؛ ۳)عمل جبرانی ؛ ۴) انسجام مجدد یا شقاق که این الگو را از ساختار نمایشنامه نویسی در دنیای تئاتر گرفته است که در آن … (شکنر، ۲۰۰۵)
نوشته‌های مرتبط
برای خواندن متن کامل در زیر کلیک کنید:
