کارورزی: شروع خوب یا تله‌ی کار
ترجمه: سیاوش صیدی
نوشته‌های مرتبط
با افزایش فاجعه بار بیکاری جوانان،”کار آموزی” به امری متداول در کشورهای توسعه یافته تبدیل گردیده است،که خود موضوعی بسیار بحث برانگیز است.
معمولا کارآموزی را روشی کارآمد برای کسب تجربه کاری و محکم کردن جای پای کارآموز در بازار کار میدانند.
هنگامی که یافتن کار برای فارغ التحصیل بسیار دشوار است،اهمیت کارآموزی به طرز قابل توجهی افزایش میابد؛اما گزارش های گسترده ای مبنی بر سواستفاده از کارآموز به انتقاد شدید از آن و به قلمداد کردنش به عنوان “منبع نیروی کار ارزان یا مجانی” ختم شده است.
به گفته Gianni Rosas،هماهنگ کننده برنامه کار جوانان ILO ،”هدف اصلی کارآموزی فراهم کردن تجربه برای جوانانی است که از کسب تجربه کاری عاجزند،که به خاطر این است که کاری نمیتوانند پیدا کنند،و کار پیدا نمیکنند چون تجربه کاری ندارند.”
دولت هایی بوده اند که با وضع قوانینی،سعی بر جلوگیری سواستفاده از کارآموزها داشته اند.
ولی استفاده نادرست از کارآموزی در چند سال اخیر به شدت افزایش یافته است،خصوصا در کشورهایی که از بحران جهانی ضربه سختی خورده اند،و جوانان مرتب صدای اعتراض خود را بلند می کنند.
Rosas میگوید:”از آنجایی که کارآموزی یک شغل آموزشی قلمداد میشود،کارآموزی باید همیشه جنبه هایی آموزشی داشته باشد.اگر کارآموز برای کارهایی که معمولا توسط کارکنان اصلی انجام می شود بکار گرفته شود،”کارآموزی” به عنوان پوششی برای استخدام کارآموز است(بدون پرداخت حقوق یا با حقوقی بسیار کمتر از حقوق کارکنان عادی،شرکت فارغ التحصیل را استخدام میکند.)و غیرقانونیست.”
سوال بزرگی که مطرح می شود این است:آیا کارآموز باید حقوقی دریافت کند؟
طبق قانون وضع شده در ایالات متحده،کارآموزی در بخش های خصوصی معمولا به عنوان استخدام تلقی می شوند،با این حال کارآموزی های بدون حقوق تحت شرایط خاصی قابل انجام است.از شرایط کارآموزی بدون دستمزد،داشتن جنبه آموزشی بسیار بالاست،و این که کارآمو به هیچ عنوان جای یک کارگر عادی را پر نکند تا کارفرما نتواند از کارآموز سواستفاده کند.
در فرانسه،کارآموزها حق قانونی برای دریافت حقوق ندارند،اما دوره های بیش از دوماه باید شامل مزایایی برای کارآموز باشد که تحت عنوان “قانون Cherpion” شناخته میشود.همچنین در این قانون ذکر شده است که کارآموزی نباید شامل کارهایی باشد وظیفه کارکنان شرکت است،و باید جنبه آموزشی داشته باشند.
اما حرف منتقدان چیز دیگریست:اجرای این قوانین بسیار دشوار است.
پرونده های شناخته شده ی بسیاری وجود دارند که در آنها ادعا شده که کارآموز مورد سواستفاده قرار گرفته است.این پرونده ها مشکل کارآموزی را مرکز توجه ها کرده اند و آنرا تبدیل به سوختی برای مخالفان کارآموزی همچون Ross Perlin(نویسنده کتاب”ملت کارآموز:چگونه در اقتصاد جدید چیزی به دست نیاوریم و کم بیاموزیم.”) کرده اند.
مشکل دیگر کارآموزی چرخه بی پایان کارآموزیست،که در آن کارآموز پس از پایان دوره خود موفق به یافتن شغل نشده و دوباره به کارآموزی روی می آورد.
طبق بررسی اخیر NACE(US National Association of Colleges and Employers)،۶۰ درصد فارغ التحصیل هایی که دوره کاراموزی را پشت سر گذاشته اند،حداقل یک پیشنهاد کاری دارند؛که در مقابل ۳۶ درصد کسانی است که به کارآموزی نپرداخته اند.
اما این بررسی همچنین نشان می دهد که این برتری فقط شامل حال کارآموزانی است که در طول دوره خود حقوقی دریافت کرده اند.فقط ۳۷ درصد کارآموزان بی حقوق پیشنهاد کاری داشته اند.
هدف یک دوره کارآموزی آموزش مهارت های عملی به کارآموز است که بتواند کارفرما را جذب کند و احتمال پیدا کردن شغل را افزایش دهد.
نیاز به بالا بردن اعتبار کارآموزی که به خاطر اعمال نکردن قوانین آن(جایگزین کردن کارآموزان با کارکنان اصلی و حذف مولفه های آموزشی)خدشه دار شده است،احساس می شود.
:Rosas”از جمله کارهای موثر،پرداخت حقوق به تمامی کاآموزهاست که در حال حاضر در ILO اجرا میشود.نیاز جوانان به سفر به ساکن شدن در شهر یا کشوری دیگر که حمایتی از خانواده یا دیگر منابع دریافت نمیکند،مساله ای شناخته شده است.”
منبع:
http://www.ilo.org/global/about-the-ilo/newsroom/features/WCMS_187693/lang–en/index.htm