آیا کارآموزی بدون حقوق بیگاری است؟

مترجم: سارا فائز

اخیرا جریان رو به رشدی از دادخواست هایی پدید آمده است که توسط کارآموزانی ارائه شده که به آنها حقوقی پرداخت نشده است و این خود مدرکی است دال بر این واقعیت که بعضی از بیزنس ها برای کار مجانی و درواقع استثمار، از کارآموزان استفاده می کنند و این به معنای تخلف از قوانین کار است.

به صورت سنتی این دید وجود دارد که کارآموزها بدون حقوق هستند اما شاید زمان تغییر این طرزفکر فرا رسیده باشد.
تعریف کارآموز بدون حقوق

وزارت کار ایالات متحده آمریکا، ۶ قانون روشن را فهرست کرده است که نشان می دهند کارآموزی بدون حقوق، در صورتی که بخواهد قانونی باشد باید چه ویژگی هایی داشته باشد :

۱. کارآموزی گرچه شامل بهره برداری از امکانات واقعی کارفرماست ، اما مشابه یک دوره آموزشی است که در محیط های آموزشی ارائه می شود.

تجربیات کار عملی واقعا ارزشمند هستند و همیشه در کلاس درس قابل یادگیری نیستند.

۲. تجربه کارآموزی صرفا در جهت منافع کارآموز است. این احتمالا مهم ترین قانونی است که در ارتباط با کارآموزی بدون حقوق وجود دارد. اینکه کارآموزی فرصتی برای کارآموز است و نه کارفرما.

۳. کارآموز جایگزین کارمندان قانونی و عادی نمی شود اما تحت نظارت مستقیم کارکنان فعلی مجموعه کار می کند.
۴. کارفرمایی که آموزش را مهیا می کند، هیچ منفعت فوری ای را از فعالیت های کارآموز به دست نمی آورد و حتی در مواردی ممکن است کارهایش در عمل با موانعی هم روبرو شود.
۵. کارآموز، الزاما در نتیجه ی سپری کردن دوره، به یک شغل منتسب نخواهد شد.
۶. کارفرما و کارآموز می دانند که کارآموز، مستحق دریافت مزدی برای زمان سپری شده در دوره کارآموزی نیست.
بعضی از مدارک دانشگاهی به تجربه کارآموزی نیاز دارند و کارآموزها اعتبار (امتیاز) تحصیلی دریافت می کنند. مثلا روان شناس های حرفه ای در تمام ۵۰ ایالت آمریکا باید دوره کارآموزی_اغلب هم بدون دریافت حقوق_بگذرانند. بنابراین اگر کارآموزی از سوی موسسات آموزشی و آیین نامه های حرفه ای مورد نیاز باشد، عجیب است اگر موسسات تجاری به دنبال کارآموزها باشند.
وزارت کار این موضوع را روشن می کند که تحت هر شرایطی منافع اصلی برای دانشجویان (یا دانش آموزان) محفوظ است و نه کارفرمایان.
ممکن است کارآموزان سرعت عمل را کاهش دهند چون یک نفر باید به آنها آموزش دهد که چه کنند، به سوالاتشان پاسخ دهد و متناسب با مدرک تحصیلی به آنها نظارت داشته باشند.
سوزان آدامز از نشریه فوربس گزارش می دهد در مورد تبلیغی از کارخانه مجلل کفش سالواتور فراگامو در لینکدین که به دنبال یک کارآموز رایگان است. شرح آگهی به این صورت است :
۹۰-۹۵ درصد از زمان در بخش فروش سپری خواهد شد که در ارتباط با محصولات، همکاران فروش و درصورت امکان، پاسخگویی به سوالات مشتریان است.
هرکسی که در بخش خرده فروشی کار کرده باشد، می تواند به نانوشته های این آگهی پی ببرد. کار در اینجا یعنی ایستادن در فروشگاه، قرار دادن اجناس در قفسه ها و مرتب نگه داشتن ویترین. کارآموز همچنین تلاش خواهد کرد که مردم را به خرید تشویق کند. همانطور که آدامز اشاره می کند، در شرح وظایف شغل، هیچ اشاره ای به ثبت نشده است. همینطور هیچ چیزی درباره یادگیری بخش حسابداری یا نگهداری دفاتر حسابداری هم وجود ندارد در حالی که اینها برای شخصی که به دنبال کار در خرده فروشی است بسیار ارزشمند تر است.
هرکسی می تواند یک پیراهن را تا بزند اما یک کارآموز باید جنبه های مختلفی از یک بیزنس را بیاموزد که البته شامل مرتب نگهداشتن بخش بیرونی قفسه ها هم می شود اما ۹۰ درصد از زمان یک کارآموز هم قطعا نباید به مرتب کردن کفشها بگذرد.
حمایت از یک کارآموز و نشان دادن بخش های مختلفی از یک تجارت به او نیازمند زمان و تلاش بسیاری در بخش نظارت است. گرفتن نیروی کار مجانی برای گشتن در اطراف فروشگاه و مرتب کردن ویترین یک لطف بزرگ به کارفرماست.
بعضی از مردم معتقدند که یک دوره کارآموزی در رزومه هنگامی که به دنبال یک شغل واقعی هستند، مهم است و به کارفرمایان این پیام را می دهد که شما می توانید به موفقیت برسید.
اما به چه قیمتی ؟ اگر کارخانه ها از قوانین کار تخلف می کنند، بنابراین ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که به کارآموزها حقوقی پرداخت شود.
شما کارآموزان ! آیا باید حقوقی دریافت کنید ؟ نظراتتان را در توییتر با ما درمیان بگذارید.

محتوای تبلیغاتی یکی از کارخانجات بزرگ تولید کفش در آمریکا در جهت جذب کارآموزهای بدون حقوق، یکی از بی شمار تبلیغاتی است که تلاش دارند تا نیروی کاری ارزان و بی زحمت را به دست آورند. با وجود اینکه در متن صریح قانون کار آمریکا آمده است که ذینفع اصلی در بحث کارآموزی، شخص کارآموز است و نه کارفرما، اما عملا شاهد عکس این موضوع هستیم. انتقال مهارتها به کارآموز و آشنا ساختن او با بخش های گوناگون جهت انجام کار مورد نظر و … از شروط دیگر کارآموزی هستند. به عبارت دیگر یک کارآموز در هنگام آموزش عملی باید با تمام جوانب کار آشنا شده و مهارت های تازه ای را کسب کند. درحالی که آنچه در طرح کارورزی شامل آن هستیم، انجام کارهایی تکراری و بعضا انتقال وظایف کارمندان به کارآموزان است و نه خبری از نظارت در جهت بهبود عملکرد کارآموز در میان است و نه در عوض حقوقی متناسب با میزان کار انجام شده به کارآموزان پرداخت می شود که در این صورت تخلفی آشکار از قوانین کار رخ می دهد چرا که در اینجا شاهد بهره مندی کارفرما از نیروی کاری به مراتب ارزان تر هستیم ولی در مقابل منافع کارآموز در وجه بسیار اندکی که به او پرداخت می شود خلاصه شده است.

منبع: وب سایت سازمان بین المللی کار (yon.ir/I6ykK)