سال بیست و دوم. شماره ۱۱ و ۱۲. بهمن و اسفند ۱۳۹۶
نخستین مطلب این شماره، نامهای از پرویز دوائی است با عنوان «آفتاب برفی». سپس داستان کوتاه «شکستنِ پیگی» از اتگار کرت، ترجمه پرتو شریعتمداری آمده است.
نوشتههای مرتبط
به مناسبت انتشار مجموعه مقالات خلیل ملکی، سه یادداشت درج شده است: «درباره مجموعه مقالات خلیل ملکی»/ کاوه بیات؛ «اوراقی زرد شده اما فروزنده از گذشته نگذشته»؛ «مقالات ملکی در واپسین ماههای دولت ملّی»/ مجید رهبانی.
«رفیق توفیق: نمونهای شیوا از نثر اداری و سیاسی دوره صفویه» از علی قیصری در ادامه آمده است که به بررسی کتاب رفیق توفیق/ تصحیح رسول جعفریان اختصاص دارد.
«سیمای ادوارد براون» از مرتضی هاشمیپور نقدی است بر کتاب ادوارد براون و ایران/ حسن جوادی.
«گمگشته در زمان» عنوان نقد کاوه بیات است بر کتاب در اعماق زمان: زندگینامه سیاسی فیروزمیرزا فیروز (نصرتالدوله)/ الهام ملکزاده.
حمید نامجو در مقاله «روایتی مستند از برپاداشتن جهنم» کتاب انور خوجه: مشت سرخ آهنین/ بلندی فوزیو، ترجمه بیژن اشتری را بررسی کرده است.
«شکوه داستان کوتاه» عنوان نوشتهای از بهناز علیپور گسکری است درباره مجموعه داستان کیک عروسی/ انتخاب و ترجمه مژده دقیقی.
«شرح گلستان به شیوه ذبیحالله منصوری» نقدی است از جویا جهانبخش بر کتاب شرح سودی بر گلستان سعدی/ ترجمه غلامرضا کمالینیا.
معصومه علیاکبری نقدی بر کتاب اخلاق اسلامی و شبح مدرنیته/ فرزین وحدت، ترجمه عسکر قهرمانپور نوشته است. رجبعلی مختارپور کتاب زن در فرهنگ عامه مردم مازندران/ فریده یوسفی را نقد کرده است.
«آفرینش ذهن روانکاوانه» به قلم فرخ امیرفریار به بررسی کتابی به همین نام از فرد بوش، ترجمه توفان گرکانی و سحر شهنازی میپردازد.
«یک نگاه تقلیلگرایانه به تاریخ بشر» نوشته جان سکستن، ترجمه محسن یلفانی نقدی است بر کتاب ساپینس: تاریخ مختصر بشر/ یووال نوح هراری (ترجمه فارسی این کتاب با عنوان انسان خردمند: تاریخ مختصر بشر منتشر شده است).
«تقی ارانی در آینه صنایع آلمان و شرق» از حمید شوکت به بررسی همکاری تقی ارانی با نشریه صنایع آلمان و شرق – که به مدیریت عبدالرحمن سیف آزاد در برلین منتشر میشد – اختصاص دارد.
سیّد فرید قاسمی در مقاله «از بازی تا کیهانبچهها» شرحی نوشته است بر زندگی و فعالیتهای مطبوعاتی جعفر بدیعی (۱۲۹۴-۱۳۸۰) سردبیر دو نشریه کودکان ایران.
«مناقشههای ادبی» عنوانی است که کامیار عابدی بر نامه مهدی حمیدی شیرازی به علیاصغر حریری گذاشته و خود نیز بر آن شرحی نوشته است. حمیدی در این نامه «از برخی مناقشههای ادبی خود، نه با نوگرایان ادبی، که با شماری از سنّتگرایان و نوسنّتگرایان یا نوگرایان بسیار اعتدالی پرده برداشته است».
در ادامه، این مقالهها آمده است: «درباره دیوان بهار»/ چهرزاد بهار؛ «مقصر اصلی کیست؟ ناشر یا مترجم»/ رحمان افشاری؛ «میگویند بد است، اما همه میآیند: درباب اوضاع و احوال کتاب»/ محمدعلی مرادی؛ «وقتی در یک برنامه فرهنگی شرکت میکنیم، چه میکنیم؟»/ آرش اخوّت؛ «آشنایی با گودریدز»/ سلما کشاورزیان.
هجدهمین بخش از مقالات «نامهای آثار ادبی از کجا آمدهاند؟» از گری دِکستِر، ترجمه پرتو شریعتمداری به هملت اثر ویلیام شکسپیر اختصاص دارد.
زری نعیمی در «هزارویک داستان» هفت کتاب را نقد و بررسی کرده است: احتمال عکس و انزوا/ امین علیاکبری؛ این تنهایی لعنتی/ فوژان برقیان؛ چیزی به تابستان نمانده/ بهاران بنیاحمدی؛ رئیسجمهور را بکش/ بامداد غفاری؛ شاخ/ پیمان هوشمندزاده؛ کاتارسیس در هنرهای زیبا/ مهدی عزتی؛ ما اینجا داریم میمیریم/ مریم حسینیان.
سایه اقتصادینیا در «وقت شعر» به نقد این دفترها پرداخته است: به وقت الفبا/ ساسان فتاح؛ خط سیاه، متروی لندن/ علیرضا آبیز؛ و دو دفتر از محمد درودگری: در هیئت راهبهها و مانیفستی برای قرن بعد.
در پایان، معرفی کوتاه بیست و دو کتاب آمده است و پس از آن «تازههای بازار کتاب» از فرخ امیرفریار.