کودکان آسیب‌پذیر پس از برداشتن قرنطینگی بیش از پیش در معرض خطر قرار می‌گیرند.
جدیدترین اطلاعات درباره‌ی ویروس کرونا
پوشش خبری مربوط به ویروس کرونا را مشاهده نمایید.
نوشته‌های مرتبط
ویروس کرونا همه‌ی مردم را به یک شکل درگیر نمی‌کند- بیشتر افرادی با بیماری‌های زمینه‌ای را درگیر می‌کند. این قضیه درباره‌ی سلامت روان نیز صادق است: در حالی‌که همه می‌توانند مشکلات سلامت روان را تجربه کنند، تأثیر آن در کودکانی (ACE) با سابقه‌ی تجاوز، اختلالات روانی مادرزادی، مصرف مواد، اختناق یا خشونت خانوادگی بیشتر است. این کودکان در آینده از فقر، آموزش ضعیف و ناامیدی رنج می‌برند.
این که چگونه چنین خانواده‌هایی با قرنطینگی کنار می‌آیند، معلوم نیست. هنگامی‌که منحنی ویروس کرونا شروع به پایین آمدن می‌کند، چه بر سر منحنی سلامت روان که پیش از کووید ۱۹ بر اثر تغییر روانی- اجتماعی و گوشه‌گیری به سرعت بالا می‌رود، می‌آید؟
تیم خدمات سلامت روان کودکان و نوجوانانی که با آنها همکاری می‌کنم، لیست بیمارانی که چندین ماه در صف انتظار قرار دارند و سپس تا مدت‌ها هم در صف انتظار متخصص درمانی از جمله رفتار درمان شناختی یا هنر درمانی قرار دارند را کنترل می‌کنند. تلاش برای جذب ده‌ها مرجوعی که مشکلات پیچیده‌ای دارند، مسئولیت خطیری است.
گرچه، میزان مراجعه پس از قرنطینگی کاهش یافته. نوجوانانی که پیشتر اوردوز کردند و به اورژانس مراجعه می‌کردند از رفتن به بیمارستان امتناع کردند؛ والدین ساعت‌ها در صف می‌ایستند تا در صورت امکان با پزشک مشورت کنند یا شاید حتی موفق به دیدن آن نمی‌شوند. تعداد مرجوعین محصل از مدارس اخیراً به صفر رسیده. چه فرصت خوبی است تا اسم خود را به اول لیست انتظار ببریم.
اما نوجوانان زیادی وجود دارد که تمایلی به تلفنی صحبت کردن ندارند. خیلی‌ها هم به این دلیل نمی‌توانند چون برنامه‌ی روزانه‌شان شلوغ و بی‌نظم است. ممکن است خدمات پشتیبانی که قبلاً مرجوعین را به آنجا حواله می‌کردیم تعطیل باشند. همه‌ی کلینیک‌ها، تجهیزات لازم را که بتوان در خانه با آنها کار کرد، ندارند.
تست کووید ۱۹ از هفته‌ی قبل امکانپذیر شده که البته برای همگان میسر نیست، بنابراین کارمندانی که خود را منزوی می‌کنند، مجبورند خود را در خانه قرنطینه کنند و صرفاً کارکنان اندکی سر کار حاضر ند. ما زیاد از تکنولوژی سر در نمی‌آوریم؛ بنابراین نمی‌توانیم از آنها بخواهیم اینترنتی ثبت نام کنند.
پیام‌های رسیده از مدیریت گیج‌کننده‌اند: آیا باید با بیماران جدید در تماس باشیم یا بیماران قبلی را مداوا و تقویت کنیم؟ یا اطمینان یابیم که آماده‌ی بازبینی و یافتن ابزاری خلاقانه برای پیشبرد کارهایمان هستیم؟
حتی اگر بتوانید خانواده‌ها و جوانان را پذیرش کنید باید بدانید که مداخلات سلامت روان عمدتاً بر توانایی دیدن شخص و پی بردن به مشکلش بدون این‌که کلمه‌ای بگوید، متکی است. برای مثال، تروما درمانی به صورت تلفنی کار سختی است.
برخی از خانواده‌هایی که من با آنها صحبت می‌کنم سعی در قرنطینه‌شدن دارند. کودکانی با اختلال طیف اوتیسم در جدال برای ورود به مدارس شلوغ، پر سر و صدا و بی‌نظم هستند مدارسی که گویی با هدف اعمال فشار بر این کودکان تأسیس شده‌اند، آرزوهایی دارند که با تعطیلی مدرسه به آن می‌رسند.
برخی از کودکان با اضطراب اجتماعی خوشحال هستند از این که مجبور نیستند ترس‌هایشان را بروز دهند. اما ما در قرنطینگی دوره‌ی ماه عسلی داریم، جایی‌که کارکنان خدمات سلامت همگانی (NHS)، کارکنان خدمات اجتماعی و معلمان تشویق شدند و سایر بخش‌های حرفه‌ای فراموش شده آن گونه که سزاوار بود مورد تعریف و تمجید قرار گرفتند.
ما هیچ تجربه‌ای نداریم در خصوص این که چگونه این دوره‌ی ماه عسل را به پایان برسانیم، جایی که به ما بگوید پس از این که سرویس‌های تعلیقی به سر کار برگشتند، چه اتفاقی می‌افتد. نگرانی من از این است که ما به سادگی کودکان آسیب پذیر را در شرایطی قرار می‌دهیم که منجر به اختلال سلامت روان اپیدمیک پیش از کرونا می‌شود. از آنجایی که تحریم اقتصادی به طرز دردناکی در هفته‌ها و ماه‌های پیش رو خودش را نشان می‌دهد ولی باز هم همه به یک اندازه متضرر نمی‌شوند، چگونه می‌توان سرویس‌هایی که متحمل ضرر شده‌اند را کنترل کرد؟
اگر روی سلامت روان به ویژه سلامت روان کودکان و نوجوانان کار می‌کنید، همیشه به آینده امید هست. زندگی‌ها زیر و رو می‌شوند ( تغییرات اساسی می‌کنند)، از نوجوانی که در پانزده سالگی میل به خودکشی دارد و ناامید است تا تمام کردن دانشگاه در هجده سالگی؛ از کودکی که در پنج سالگی از خشونت خانوادگی و نابسامانی رنج می‌برد تا ورود به مدرسه‌ی راهنمایی در یازده سالگی در خانواده‌ای مهربان که او را به فرزندخواندگی پذیرفته‌اند. به منظور حفاظت از سلامت روان کودکان و جوانان در انگلیس، چه مقدار از حالات قدیمی را حفظ می‌کنیم؟
اگر دوست دارید تجربیات درمانی‌تان را با مجموعه‌ی خون، عرق و اشک در طی شیوع ویروس کرونا در میان بگذارید با ایمیل زیر با ما در تماس باشید:
Sarah. Johnson@ the guardian. com