مارک اولانو برگردان آریا نوری
اوتیسم برای مدت های مدیدی بیماری ناشناخته ای بود. از حدود بیست سال پیش اما در آمریکا و کشورهای اروپایی توجه ویژه ای به این بیماری می شود. متاسفانه برای مدت های طولانی تصور رایج بر آن بود که کودک مبتلا به اوتیسم تنها در برقراری رابطه ای مناسب با دیگران و حضور در عرصه های مختلف اجتماعی مشکل دارد ، امروزه اما ثابت شده است که اوتیسم ، به عنوان یک بیماری ، اشکال فراوانی دارد.
نوشته‌های مرتبط
در ایران متاسفانه اوتیسم به صورت ” در خودرفتگی ” یا ” در خودماندگی” ترجمه شده است ، ترجمه ای که با توجه به چندوجهی بودن این بیماری و ساختاری که داراست به هیچ عنوان مناسب به نظر نمی رسد.
سه سوال از یزکلبن آری ( Yehezkel Ben-Ari)، مدیر گروه تحقیقاتی در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه ، بنیانگذار و مدیر افتخاری انستیتوی مدیترانه در مارسی
یک تیم تحقیقاتی متخصص در نوروبیولوژی نشان داده که در نورون هایی که احتمالا مسبب اوتیسم هستند ، میزان بالایی کلورین ( Chlorine ) وجود دارد. از نظر آن ها با تکیه بر این مساله می توان علل اوتیسم را توضیح داد.
بحث برای تعیین ریشه های اصلی اوتیسم از مدت ها پیش جریان دارد. در حدود ۶۰ سال پیش ، اولین تحقیقات در حوزه ی روانکاوی نشان می داد که علل اصلی شکل گیری اوتیسم در یک کودک عدم توانایی مادر وی در برقراری رابطه ی صمیمانه با اوست. امروزه اما دانشمندان این مساله را کاملا رد کرده و علل اصلی اوتیسم را در بسترهای نوروبیولوژیک جست و جو می کنند و اعتقاد دارند نحوه ی تربیت فرزند توسط والدین کوچکترین نقشی در شکل گیری اوتیسم ایفا نمی کند. از سال ۱۹۹۵ به بعد اوتیسم به عنوان یک معلولیت در نظر گرفته شده و برای مقابله با آن از رفتاردرمانی و کمک به شکل گیری ظرفیت های مختلف کودک بهره برده می شود.
مطابق گفته های یزکلبن آری ، محقق ، ریشه ی اصلی اوتیسم عملکرد نادرست مغز است که از بدو تولد حادث می شود. هورمون اوکسیتوسین (ocytocine) نقشی اساسی در این میان ایفا می کند. این هورمون در هنگام زایمان ترشح شده و خروج نوزاد از بدن مادر به روش طبیعی را آسان می کند. اما در نظر یزکلین ، یکی دیگر از عملکردهای اصلی هورمون ذکر شده کاهش اساسی سطح کلرین در نورون هاست که میزانش در جنین ها زیاد است. حال مساله ی اساسی آن است که زمانی که ترشح هورمون اوکسیتوسین با اختلال همراه می شود ، میزان کلورین در خون نوزاد پس از تولد بالا می ماند. این مساله علت اصلی شکل گیری اوتیسم در کودک است. در آزمایشی که در فرانسه در سال ۲۰۱۲ روی بیش از ۶۰ کودک مبتلا به اوتیسم صورت گرفت ، یزلین و تیم تحقیقاتی وی آزمایشات گوناگونی را برای کاهش سطح کلورین در خون کودک انجام دادند. در بیش از ۷۵ درصد مواقع ، کاهش سطح این ماده در خون این کودکان سبب کاهش علامت های مرتبط با اوتیسم در ایشان شد.
در مقاله ی فوق سه سوال در مورد آزمایش صورت گرفته از یزلین مطرح می شود :
به اعتقاد شما ، عوامل اصلی شکل گیری اوتیسم در یک کودک چیست؟
اوتیسم بیماری بسیار ناهمگونیست که می تواند هزاران علت را در پس پرده ی خود داشته باشد. عوانل ژنتیکی در این میان در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد ایفای نقش می کنند و باقی عوامل محیطی هستند. برای مثال تماس مادر در حین حاملگی با مواد شیمیایی ، مواد رادیواکتیو،جیوه و . . . همچنین سرماخوردگی شدید مادر ، پدر یا مادری مسن و . . . عوامل بسیاری هستند که نمی توان از همه ی آن ها نام برد. آنچه که مشخص است این است که وضعیت روانی مادر و نحوه ی برقراری رابطه با کودک هیچ ارتباطی با شکل گیری اوتیسم در کودک ندارد ، علت اصلی را باید در بستری بیولوژیک جست و جو کرد. برای مدت های طولانی ، به اشتباه ، تقصیر به گردن مادرها می افتاد ، اما از نظر من اوتیسم یک بیماری جنینی است ، یعنی در رحم مادر شکل می گیرد. حاملگی دوره ای اساسی در شکل گیری شبکه ی نورون است که در کودکان مبتلا به اوتیسم به حالت طبیعی صورت نمی پذیرد. اتفاق اصلی در زمان تولد این کودکان شکل می پذیرد. امروزه ، باور رایج بر آن است که زایمان بیش از موعد یا سخت ، سبب می شود نوزاد بیش از سایر نوزادان متسعد ابتلا به اوتیسم باشد ، البته هنوز بر سر این مساله توافق جمعی وجود ندارد.
چگونه وجود درصد بالایی از کلورین در بدن می تواند توجیهی بر رفتارهای عصبی کودکان مبتلا به اوتیسم باشد و کاهش سطح این ماده در خون چه کمکی به این کودکان خواهد کرد؟
ما به خوبی این مساله را نشان داده ایم که میزان کلورین در نورون های کودکان مبتلا به اوتیسم از حد معمول بالاتر است. این مساله سبب بروز اختلال در کارکرد نورون ها می شود که به دنبال آن هم به طبع اختلالات رفتاری کودکان مبتلا به اوتیسم بروز می کند. از طرفی این مساله را می توان ریشه ی ظرفیت های غیر معمول و بسیار بیش از حد متوسط در برخی از این کودکان دانست.( رجوع کنید به مقاله ی اوتیسم (۱) )
البته باید به این مساله هم دقت کرد که در حال حاضر داده های ما جنبه ی کاملا تجربی دارند و بر اساس فرضیه بنا شده اند ولی به هر حال میزان بالای کلورین در خون می تواند در هنگام مصرف برخی از داروها مثل والیوم مشکلاتی را به وجود آورد. برای مثال ، زمانی که یک شخص عادی والیوم مصرف می کند خوابش می گیرد ولی مصرف این ماده در فرد مبتلا به اوتیسم به علت وجود میزان بالایی از کلورین سبب بروز اثری صد در صد معکوس می شود. زمانی که ما روی یک خفاش آزمایش کردیم و میزان کلورین خون آن را کاهش دادیم ، مشاهده کردیم که اثر خواب آوری والیوم افزایش پیدا می کند. در حال حاضر نمی توانیم با قطعیت در مورد تاثیرات آزمایش های خود روی کودکان مبتلا به اوتیسم اظهار نظر کنیم و برای این کار نیازمند زمان بیشتری هستیم. ما برای ادامه ی آزمایشات خود روی تعدادی از کودکان مبتلا به اوتیسم که از سال گذشته آغاز کرده ایم ، ۵ مرکز تحقیقاتی در فرانسه و اسپانیا را به کار گرفته ایم تا بتوانیم در اسرع وقت نتیجه ی دقیقی اعلام کنیم.
شما چه پیشنهادی برای مقابله ی موثر تر با اوتیسم دارید؟
من موافق به کار گیری روش های رفتار درمانی هستم ، هرچند که متاسفانه هنوز هم در بسیاری از کشورها مثل فرانسه ، نظر خوبی به این درمان ها وجود ندارد. مهمترین مساله پیدا کردن درمانی موثر در اسرع وقت است. در حال حاضر می توان مقابله با این بیماری را از سن ۲ سالگی آغاز کرد ، صد البته برای نیل به این امر لازم اوتیسم در کودک از ۶ ماهگی یا حداکثر یک سالگی تشخیص داده شود. اگر ما بتوانیم با آزمایشات خود تاثیر مثبت کاهش کلورین در کودک مبتلا به اوتیسم را نشان دهیم ، می توان از این روش در کنار رفتار درمانی بهره برد. اگر این دور روش در کنار هم و در اسرع وقت به کار برده شوند تاثیر بسیاری خواهند داشت.
اوتیسم (۱) : http://anthropology.ir/node/25349
اوتیسم (۲) : http://www.anthropology.ir/node/25493
متن اصلی در وبگاه مترجمان پیشرو : http://pishrotranslation.ir/post/512
پرونده ی آریا نوری در انسان شناسی و فرهنگ :
http://www.anthropology.ir/node/24940
