گردآوری “غرایب ساخته شده” (۸)

رزمن، پاول و ویزگراو، برگردان پرستو جوزانی

برداشتن ساخته ها از مکان های ناآشنا با عصر اکتشاف آغاز شد. کاپیتان کوک نمونه های زیادی را همراه آورد که مردم در اروپا آنها را به عنوان نماینده ای از شیوه ی زندگی مردمی می دیدند که [کوک] با آنان مواجه شد. او همچنین یک نمونه ی زنده همراه آورد، امای،[۱] تاهیتی، همراه با “غرایب ساخته شده” و “غرایب طبیعی” مانند فسیل ها، صخره ها، و صدف ها. این کشفیات در قفسه ی خانه های خاندان سلطنتی و اشراف جای گرفتند. چنین مجموعه هایی، در قرن نوزدهم، هسته ای بودند که موزه هایی مانند موزه ی بریناتیا گرد آنها شکل گرفت. در اوج استعمار، مقدار زیادی از این اشیا توسط معامله گران، مبلغان، و مقامات حکومتی از جوامع کوچک مقیاس که بخشی از امپراتوری استعماری شده بودند، گرفته شد. این اشیا به موزه هایی در سراسر پایتخت های اروپایی، همچنین به آمریکا فرستاده شد. آنها اکنون بر دیوار موزه ها آویخته اند، از بافت فرهنگی که در آن خلق شدند و به کار می رفتند، جدا و خالقان آنها به گمنام کاسته شدند. این آثار امروزه در موزه های پایتخت های امپراتوری های استعماری نشانگر موفقیت استعمارگرایی، غلبه ی خدایان غیرمسیحی، و تغییر شکل افراد بومی به تولیدکنندگان محصولات در ازای پول است.

در آغاز قرن بیستم، هنرمندان اروپایی مانند ولامینک[۲]، ماتیس[۳]، و پیکاسو[۴] آغاز به ظهور و گردآوری آثاری کردند که غربیان آنها را هنر “بدوی” می نامیدند. این خالقان هنر مدرن به دنبال راه تازه ای برای ترسیم جهان پیرامون آنها، مشخصاً فرم انسانی، بودند. بیشتر هنر آنها گردآوری شده از مستعمرات فرانسه در آفریقا آمده بود. در این تراشکاری ها و مجسمه ها، هنرمندان غربی آنچه برای آنها راه کاملاً تازه ای از تصور و ترسیم فیگور انسانی بود را دیدند، و از این مفهوم در مجسمه ها و نقاشی های خود استفاده کردند. درست همان طور که هنرمندان غرب ایده های هنری را از مردم مناطق مستعمراتی وام گرفتند، هنرمندان مناطق مستعمراتی نیز ایده های هنری را از جوامع غرب وام گرفتند. نمونه های زیادی از سراسر دنیا نشان می دهد که چگونه در موضوع هنر مردمی نگاه آنان از اربابان مستعمراتیشان منعکس بود که در کتاب ژولیوس لیپ[۵] “بازگشت بازدیدهای وحشی” ارائه شد (۱۹۳۷). این هنر به منظور تفسیر سیاسی و همچنین طنز و هزل در طبیعت است.

Rosman, Abraham & Rubel, Paula G. & Weisgrau, Maxine (2009) THE TAPESTRY OF CULTURE : An Introduction to Cultural Anthropology; New York: Altamira (292-291)

[۱] – Omai

[۲] – Vlaminck

[۳] -Matisse

[۴] – Picasso

[۵] – Julius Lips