کله(۲): دو کمانچه ، مستند ، بهمن کیارستمی ، نشر ماه ریز ، ۱۳۸۶
دو کمانچه ، شنیدن دو کمانچه است بر دو چهره ی متفاوت. یکی با امید به آینده، با توانایی در انعطاف دادن نوای سازی کهن با حال و هوای موسیقی زمان خود، در تلفیق ریتم های الکترونیک و موسیقی جاز با کمانچه، جایگاهی مناسب و با رضایت از خود دارد. دیگری اما، مردی از اهالی بندر ترکمن ، نومید و ناراضی از شرایط خویش، با به میراث داشتن نوای سازی کهن از گذشتگان، از ناکامی ها و موانع بر سر راهش برای کسب وضعیتی در خور آنچه که برای خود متصور است، سخن می گوید.
نوشتههای مرتبط
مهجور ماندن سنت وقتی که نتواند به بازسازی خود در زمان حال دست یابد، اهمیت غیرقابل انکار سرمایه های اجتماعی در زندگی افراد برای داشتن شرایط مختلف، رسیدن افراد به سرنوشت هایی متفاوت در پی داشتن سبک های متفاوتی از زندگی و… ، برداشت هایی است که با تماشای این فیلم روایت گونه از دو هنرمند در دو مکان و دو زمان متفاوت از زندگی می تواند در ذهن شکل بگیرد. هم چنین این فیلم شرایط هنر و هنرمند در زمانه ی جاری را برای ما به تصویر می کشد.
بهمن کیارستمی درباره ی فیلم خود که آن را شخصی ترین فیلمش می داند، نگاشته است:
« امروز مدت هاست که هنر، خود را از مطلق گرایی و ناب گرایی رهانیده است و این فیلم، فیلم دو کمانچه اشاره ای است به این رهایی و پایان. تاکید می کنم، اشاره است نه مرثیه. نشان می دهد اما قضاوت نمی کند یا لااقل تلاش می کند که قضاوت نکند. اما مگر می شود قضاوت نکرد؟ تنها می شود قضاوت را پنهان کرد (…) .»
او قضاوت را بر عهده ی تماشاگر این فیلم می گذارد و از این طریق شرایط یک هنرمند ایرانی را در این دو روایت دوگانه و راه در پیش روی آن را، نمایش می دهد.
بهمن کیارستمی در ویکیپدیا:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%87%D9%85%D9%86_%DA%A9%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85%DB%8C