انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

کلاغ در فرهنگ ایرانی

کلاغ در فرهنگ ایرانی پرنده­ای چند وجهی به­ شمار می­ آید. چند وجهی بودن توصیف­ های کلاغ به سبب خصلت­ ها و باورداشت­ های متنوع و گاه متضاد مردم در خصوص این پرنده است؛ چرا که رد پای انواع گوناگون این پرنده در اسطوره­، دین، فرهنگ و ادبیات­ فارسی و عرفانی مردم ما بازتاب دارد.

کلاغ، زاغ یا غراب پرنده­ای سیاه و مردارخوار است که عمری بسیار طولانی دارد (یاحقی، ۱۳۸۹: ۶۰۲). این پرنده از راسته سبک بالان بزرگ و با منقاری دراز و قوی شناخته شده که از حشرات و جوندگان تغذیه می­کند (دهخدا، ۱۳۷۷: ۱۲/۱۸۴۵۲). کلاغ دارای قد متوسط و دارای پرهای سیاه (در قسمت سر و بال و دم و گردن) است ولی در ناحیه پشت و شکم، پرهای خاکستری مایل به سفید دارد. این پرنده انواع مختلف دارد و تقریباً همه­چیزخوار است (معین،۱۳۷۱: ۳/۳۰۱۶). یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های کلاغ‌ این است که در هر زیستگاهی از مناطق سرد و یخ‌زده گرفته تا کوهستان‌ها، دشت‌ها، مزارع، علفزارها و حتی شهرها می‌تواند زندگی کند.

کلاغ‌ها انواع گوناگونی دارند و تنوع آن نشان‌دهنده بزرگی این گونه است. این گونه­ های مختلف در ویژگی­های ظاهری تفاوت­هایی با هم دارند که این ویژگی­ ها در کتاب­های جانورشناسی به گونه­ای دقیق و گسترده آمده است (منصوری، ۱۳۷۹، ۴۱۴). در فرهنگ مکتوب این پرنده با صفاتی مانند خبر­چین، بد­شگون، بدخبر، زیرک، مرده­ خوار، سمج، دزد نام برده شده است؛ در اعتقادات مردم و عوام، کلاغ شخصیتی منفور و منفی است؛ در ادبیات فارسی با نازک طبعی شاعران و سخنوران گاه توصیف و گاه نکوهش شده است و در اساطیر با صفت هایی مثل خوش­ یمن، پیام­ آور و … آمده است. در این نوشتار به اهمیت این پرنده در مقوله­ های مورد نظر پرداخته می­شود.

ادامه مطلب در؛

۴_۵۹۶۹۷۷۱۲۸۱۷۶۶۱۵۴۷۵۲