انسان شناسی هنر، با ارائه ی رویکردهای جامع و کل نگر می کوشد فراتر از چارچوب های تعاریف موجود، هنر را به عنوان پدیده ی فرهنگی بسیار گسترده و پویا معرفی کند. برای این منظور، انسان شناسی هنر از طریق تعاریف نوی نظام های زیباشناختی بومی، معرفی ویژگی های نمادین، اعتقادی و جنبه های کارکردی و تاثیرگذار هنر در زندگی دینی، اجتماعی-اقتصادی می کوشد جنبه ی کاربردی هنر بومی را بیافزاید و در راستای حفظ میراث فرهنگی کشور گام بردارد.
دانشگاه هنر اصفهان با چنین هدفی اقدام به برگزاری این همایش کرده است و در پی آن است با راه اندازی رشته ی انسان شناسی هنر در این دانشگاه، روح تازه ای به حوزه ی مطالعات هنر بومی ببخشد تا روز به روز به گستره ی پژوهش های تازه در حوزه ی هنر غنای بیشتری بدهد.
نوشته‌های مرتبط
با چنین هدفی، امیدواریم با فتح باب همایش انسان شناسی هنر در شهر فرهنگی اصفهان،که از ژرفای دوران تاریخی حیات هنری و فرهنگی خود همواره سربلند و نام آور بیرون آمده است، بتوانیم تحول تازه ای در فضای فرهنگی پایتخت تمدن اسلامی ایجاد کنیم.
چکیده ی حاضر شامل مقاله های استادان و اندیشمندان در این حوزه است. شمار چکیده ی مقاله هایی که به دست ما رسید بیش از ۱۵۰ بود که از این میان ۳۸ چکیده پذیرفته شد.
دبیر علمی همایش
بهار مختاریان
اردیبهشت ۱۳۹۰
برای دیدن گزارش کامل کلیک کنید:
