شیکاگو (Chicago) (ایلینویز Illinois)، شهر و مرکز استان کوک (Cook County)، در شمال شرقی ایلینویز، بر ساحل جنوب غربی دریاچه ی میشیگان (Michigan) و مدخل ورودی رودخانه ی شیکاگو، قرار گرفته است. شیکاگو سومین شهر بزرگ ایالات متحده و یکی از مراکز اصلی صنعتی، تجاری، حمل و نقلی و مالی این کشور است.
شیکاگو پهنه ی سرزمینی در حدود ۵۸۸.۲ کیلومتر مربع را پوشش می دهد و به میزان ۴۷ کیلومتر مربع در امتداد رودخانه ی میشیگان گسترش یافته است. شیکاگو در بردارنده ی جلگه ای است که دو رود کوچک از آن می گذرند: رودخانه ی شیکاگو، که از دریاچه ی میشیگان و با عبور از بخش مرکزی شهر به سمت غرب می رود و در آنجا به دو شاخه ی شمالی و جنوبی منشعب می شود؛ و رودخانه ی کالیومت (Calumet) در جنوب که با دریاچه ی کوچک کالیومت مرتبط است. هر دو رودخانه از طریق کانالهایی به رودخانه های ایلی نویز و میسی سیپی (Mississippi) متصل می شوند و بدین ترتیب شیکاگو را به نقطه ی اتصالی در راه آبی، بین دره ی میسی سیپی و راه دریایی دریاچه های بزرگ سنت لارنسthe Great Lakes-St. Lawrence، بدل می سازند. رشد سریع شهر تا حد زیادی ناشی از موقعیت آن، با دسترسی آسان به بازارها و مواد خام، است.
نوشته‌های مرتبط
جمعیت:
در سالهای ۱۹۵۰ جمعیت شیکاگو رو به کاهش رفت، هر چند جمعیت ۲،۷۸۳،۷۲۶ نفری این شهر در سال ۱۹۹۰ به ۲،۸۹۶،۰۱۶ نفر در سال ۲۰۰۰ رسید. بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۰ سفیدها ۴۲ درصد جمعیت شهر؛ سیاه پوستان ۳۶.۸ درصد؛ آسیایی ها ۴.۳ درصد؛ آمریکایی های بومی ۰.۴ درصد و بومیان هاوایی و دیگر جزایر اقیانوس آرام ۰.۱ درصد از جمعیت شیکاگو را شامل می شوند. مردمان با نژادهای مختلط یا بدون منشأ نژادی ۱۶.۵ درصد از ساکنین شهر را تشکیل می دهند. اسپانیایی ها که ممکن است از نژادهای مختلف باشند، ۲۶ درصد جمعیت شهر را شکل می دهند. در سال ۲۰۰۶ جمعیت شیکاگو در حدود ۲،۸۳۳،۳۲۱ برآورد شد.
شیکاگو مرکز پهنه ی کلانشهری بزرگی است که در میان سه ایالت گسترش یافته است؛ از کنوشا (Kenosha) و ویسکانسین در شمال تا گاری (Gary) و ایندیانا ((Indiana در جنوب شرقی. جمعیت یکپارچه ی ناحیه ی آماری کلانشهر از ۸،۱۱۵،۰۰۰ نفر در سال ۱۹۸۰ به ۸،۲۴۰،۰۰۰ در سال ۱۹۹۰ افزایش یافت و در سال ۲۰۰۰ به ۹،۱۵۷،۵۰۰ نفر رسید. درصد جمعیت اقلیت ها در پهنه ی کلانشهری به نسبت شهر، پایین تر است. سیاهپوستان فقط در حدود یک پنجم جمعیت کل منطقه ی کلانشهری را تشکیل می دهند و جمعیت اسپانیایی ها به طور تقریبی برابر یک نهم کل ساکنین است. در حالیکه نسبت جمعیتی اسپانیایی ها در پهنه ی کلانشهری رو به افزایش است، جمعیت سیاهپوستان اساسا بدون تغییر باقی مانده.
تقریبا از هر گروه قومی موجود در ایالات متحده، یکی هم در شیکاگو دیده می شود. در سال ۲۰۰۰ اغلب اهالی شیکاگو لهستانی تبار بودند تا ایرلندی و آلمانی تبار. بیش از ۴۶ درصد از ۶۲۹،۰۰۰ نفر جمعیت خارجی تباری که در حال حاضر در شیکاگو زندگی می کنند بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ وارد ایالات متحده شده اند. علاوه بر زبان انگلیسی، اسپانیایی و لهستانی متداول ترین زبانهایی هستند که در محل سکونت به آنها صحبت می شود.
چشم انداز شهری:
رودخانه ی شیکاگو شهر را به سه بخش پهناور تقسیم می کند که از قدیم به عنوان کناره های شمالی، غربی و جنوبی شناخته می شوند. کناره ی شمالی تا حد زیادی ناحیه ی سکونتی است که با بخشهای صنعتی پراکنده شده است. کناره ی غربی عموما ناحیه ای کم در آمد نشین و دارای شمار زیادی تأسیسات صنعتی، راه آهن و تسهیلات عمده فروشی است. کناره ی جنوبی تقریبا نیمی از شهر را به اشغال خود درآورده و حوزه های همسایگی متنوعی از محله های با آپارتمانهای فرسوده گرفته تا نواحی با خانه های متوسط جدا از هم را شامل می شود. کناره ی جنوبی همچنین منطقه ی تا حد بالایی صنعتیِ کالیومت را که شامل یک ناحیه ی بندری وسیع می شود، در بر گرفته است.
شیکاگو دارای یکی از زیباترین سواحل دریاچه ای است. به استثناء چند مایلی از بخش انتهایی سواحل جنوبی که جنبه ی صنعتی دارد به واقع می توان گفت تمامی بخشهای ساحل با در اختیار داشتن کناره های دریاچه ای، موزه ها، بندرگاهها و پارکها، مختص به استفاده های فراغتی است. پارکهای ساحلی شامل سه تا از مهمترین پارکهای شهر می شوند: پارک گرنت (Grant Park) در نزدیکی مرکز شهر، پارک لینکلن (Lincoln Park) در شمال و پارک جکسون (Jackson Park) در جنوب.
ناحیه ی مرکزی شهر که در زبان محلی حلقه (Loop) خوانده می شود ( با توجه به اینکه این بخش توسط مسیر راه آهن طولانی احاطه شده است)، دستخوش تغییر و توسعه ی سریعی شده است. این ناحیه مرکز خرده فروشی و تفریحی مهمی به شمار می آید، اگرچه این صنایع بویژه در قسمت شمالی مرکز شهر یعنی بلوار میشیگان، و در حومه های شهری روبه رشد، در حال گسترش هستند. کاهش تولید در بخش مرکزی شهر با ادامه ی روند ساخت ساختمانهای بلند اداری و تا حد کمتری ساختمانهای مسکونی، جبران شده است.
نقاط دیدنی:
اولین آسمانخراشی که در سال ۱۸۸۵ در شیکاگو ساخته شد، مکتب معماری شیکاگو را به ارمغان آورد. در بین معماران شناخته شده ای که بناهای ساخته شده توسط آنان چشم انداز شهری را شکل میدهد می توان به لوئیس سالیوان (Louis Sullivan)، ویلیام لِ بارُن جنی (William Le Baron Jenny)، دنیل اچ برنهام (Daniel H. Burnham)، فرانک للوید رایت (Frank Lloyd Wright)، لودویک میس وندروهه (Ludwig Mies van der Rohe) و هلموت جان (Helmut Jahn) اشاره کرد. در بخش مرکزی شهر چند تا از بلندترین ساختمانهای جهان از جمله برج سیِرز (Sears Tower) و ساختمان مرتفع ۱۱۰ طبقه، وجود دارند. بسیاری از این ساختمانها همچون برج سیِرز عرصه های مشاهده ای دارند که برای استفاده ی همگان آزاد است.
در اوت ۱۹۹۵ مرکز جدید اسکله ی نیروی دریایی (Navy Pier Center) در شیکاگو گشایش یافت. این مرکز جدید که طی جنگ جهانی اول بر فراز یک لنگرگاه ساخته شد دارای نمایشگاهی به وسعت ۱۵،۸۰۰ متر مربع، میدان اسکیت روی یخ، باغ گیاه شناسی به مساحت ۳۰۰۰ متر مربع و یک چرخ و فلک به ارتفاع ۴۶ متر است. پارک هزاره (Millennium Park) در مرکز شهر نمایشگر باغها، مجسمه ها در فضای باز و سالن کنسرتی است که توسط فرانک جریِ (Frank Gehry) معمار طراحی شده است. این پارک در سال ۲۰۰۴ گشایش یافت و جایگزین یک پارکینگ وسائط نقلیه و خط آهنی متروکه شد.
نهادهای فرهنگی و آموزشی:
شیکاگو یکی از بزرگترین سیستم های آموزشی عمومی در ایالات متحده را داراست. کمیسیون آموزشی شیکاگو (Chicago Board of Education) این سیستم را به شیوه ای تمرکزیافته مدیریت می کند؛ در سالهای اخیر این شیوه به عنوان راهی برای انتقال جزئی اقتدار، توسط انجمنهای آموزشی محلی مورد آزمون قرار گرفته است. این انجمن ها که در سال ۱۹۸۹ تأسیس شده اند در زمینه های متعددی از جمله تصویب بودجه ها و برنامه ی تحصیلی، از اقتدار برخوردارند. علاوه بر این شیکاگو دارای تعداد زیادی مدرسه ی خصوصی است که از جمله ی آنها سیستم های ناحیه ای هستند که توسط کلیساهای وابسته به کاتولیک روم و مارتین لوتر حفظ شده اند. شیکاگو مرکزی برای تحصیلات عالی با شمار زیادی کالج و دانشگاه است. دانشگاه شیکاگو (۱۸۹۱) در سال ۱۹۴۲ محلی برای اولین واکنش کنترل شده ی زنجیره ی هسته ای در جهان بود. در بین دیگر آموزشگاهها با یادگیری در سطح عالی می توان به دانشگاه شمال غربی (Northwestern University) (1851)، دارای پردیس هایی هم در شیکاگو و هم در نزدیکی اوانستون (Evanston)؛ مؤسسه ی فنآوری ایلی نویز (۱۸۹۰)؛ دانشگاه روزولت (Roosevelt) (1945)؛ دانشگاه لُیُلای شیکاگو (Loyola) (1870)؛ دانشگاه دپال ((DePaul (1961) و دانشگاه ایلی نویز در شیکاگو (۱۹۶۵)، اشاره کرد.
شیکاگو دارای تعداد زیادی موزه است که شامل موزه ی علم نجوم و آسمان نمای آدلر (Adler)؛ مؤسسه ی هنری شیکاگو، یکی از بزرگترین موزه های هنری کشور؛ موزه ی زمین و بزرگترین آکواریوم جهان یعنی آکواریوم جان جی شِد (John G. Shedd) هستند و همگی در فضای پارک گرنت قرار دارند. در پارک هاید(Hyde Park) موزه ی بنیاد خاوری (Oriental Institute Museum) با مجموعه ای از آثار عهد عتیق خاور میانه ؛ موزه ی دسابل (Du Sable) مرتبط با تاریخ آمریکایی های آفریقای تبار و موزه ی علم و صنعت قرار دارند. در پارک لینکولن فرهنگستان علوم و مجمع تاریخی شیکاگو قرار دارند؛ این مجمع تاریخی به خاطر در اختیار داشتن اسناد مرتبط با آبراهام لینکولن و جنگ داخلی آمریکا (۱۸۶۵-۱۸۶۱)، شناخته شده است. موزه ی هنر معاصر نیز در شهر واقع شده است. مرکز کتابخانه ی هارولد واشنگتن (Harold Washington) شعبه ی اصلی کتابخانه ی عمومی شیکاگو به شمار می آید. بزرگترین ساختمان کتابخانه ای وابسته به شهرداری ایالات متحده که با نام اولین شهردار سیاه پوست شیکاگو که از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۹ خدمت می کرد، خوانده می شود در شیکاگو مستقر است. کتابخانه ی عمومی با ۷۹ صندلی دارای مجموعه ای با حدود ۶ میلیون کتاب، مجموعه هایی که ارائه گر کتابهایی با ۳۵ زبان هستند و مجموعه های کوچکی با بیش از ۳۰۰ زبان است. نیوبری (Newberry) کتابخانه ای مرجع است که مجموعه ی مهمی از کتابهای متمرکز بر علوم انسانی از جمله منابع مرتبط با بومیان آمریکا ، تاریخ چاپ و نقشه کشی را شامل می شود. ارکستر سمفونی شیکاگو که در سال ۱۸۹۱ بنیانگذاری شده، معروف به یکی از بهترین ها در جهان است. شرکت اپرای شهر با عنوان اپرای غزلی (Lyric Opera) در سال ۱۹۵۴ تأسیس شده است.
شیکاگو به علاوه تیمهای ورزشی حرفه ای متعددی را در خود جای داده است. تیم بیسبال بچه شیرهای (Cubs) شیکاگو در زمین ریگلی (Wrigley Field) ؛ تیم بیسبال وایت ساکس (White Sox) ؛ تیم فوتبال خرسهای شیکاگو در زمین نظامی و تیمهای هاکی روی یخ شاهینهای سیاه (Blackhawks) و بسکتبال گاوهای نر شیکاگو در تونایتد سنتر (United Center)، بازی می کنند.
در سالهای ۱۹۹۰ تیم بسکتبال گاوهای نر با شش بار قهرمانی در انجمن ملی بسکتبال ((National Basketball Association (NBA) به موفق ترین امتیاز ورزشی شهر بدل شد و در آن دوره مایکل جردن (Michael Jordan) مربی تیم بود. در سال ۲۰۰۵ تیم بیسبال وایت ساکس برنده ی جام وُرد سریس(World Series) ( دوره ی بازیهای قهرمانی پلی آف بیسبال که بین تیمهای برنده ی لیگ آمریکا و لیگ جهانی برگزار می شود) شد، از سال ۱۹۱۷ اولین باری بود که این قهرمانی حاصل می شد. تیم فوتبال خرسهای شیکاگو تنها سوپر باول (Super Bowl) (بازیهای قهرمانی لیگ ملی که بین تیم اصلی باشگاه فوتبال آمریکا و باشگاه فوتبال ملی برگزار می شود) خود را در سال ۱۹۸۶ برنده شد، اما پیش از آغاز سوپر باول امتیاز ورزشی شامل ۹ عنوان لیگ ملی فوتبال (NFL) بود. شاهینهای سیاه در نهایت جام استنلی (Stanley Cup) را در سال ۱۹۶۱ بردند. تیم بیسبال بچه شیرهای شیکاگو نیز در سال ۱۹۰۸ برنده ی جام ورد سریس شد.
لینکهای مرتبط:
کاوش در شهر شیکاگو
http://chicago.citysearch.com
شیکاگو را برگزینید
http://www.choosechicago.com
Intellicast (( ILشیکاگو
http://www.intellicast.com/Local/USLocalStd.asp?loc=kchi&seg=LocalWeather&prodgrp=Forecasts&product=Forecast&prodnav=none&pid=none
WMAQ شیکاگو
http://www.msnbc.msn.com/id/3086002
پایگاه عکس شیکاگو: دانشگاه ایلی نویز در شیکاگو که ارائه گر تنوع گسترده ای از عکسهای تاریخی و دوران معاصر و داده هایی در مورد ترکیب محیطی شیکاگو است.
http://www.uic.edu/depts/ahaa/imagebase/index.html
شیکاگو در سال ۱۹۰۰
http://cpl.lib.uic.edu/004chicago/1900/intro.html
زیرساخت سازی Dawn the Drain: توسعه ی تاریخی زیرساخت شهری
http://www.chipublib.org/digital/sewers/sewers.html
شیکاگو: شهر سده
http://www.pbs.org/wgbh/amex/chicago/
موزاییک شهری شیکاگو
http://egov.cityofchicago.org
انجمن تاریخی شیکاگو
http://www.chicagohs.org/
نقاط خاص شیکاگو landmark Chicago
http://www.chi-athenaeum.org/land/land1.htm
روزنامه ی سان تایمز آن لاین شیکاگو
http://www.suntimes.com/
تریبون شیکاگو
http://www.chicagotribune.com/
شیکاگو: فهرست ملی برنامه مسافرتی مکانهای تاریخی
http://www.cr.nps.gov/NR/travel/chicago/chindex.htm
منبع:
Conzen, Michael P. “Chicago (city, Illinois).” Microsoft ® Encarta ® ۲۰۰۹
Email:malihedargahi@yahoo.com
پهنه های کلانشهری (۱): تعریف http://www.anthropology.ir/node/11263
(۲) توکیو http://www.anthropology.ir/node/11348
(۳) مکزیکو سیتی http://www.anthropology.ir/node/11428
(۴) سئول http://www.anthropology.ir/node/11504
(۵) نیویورک http://www.anthropology.ir/node/11645
(۶) جاکارتا http://www.anthropology.ir/node/11758
(۷) بمبمئی http://www.anthropology.ir/node/11868
(۸) دهلی http://www.anthropology.ir/node/11943
(۹) کیوتو http://www.anthropology.ir/node/12042
(۱۰) سائوپائولو http://www.anthropology.ir/node/12169
(۱۱) مانیل http://www.anthropology.ir/node/12242
(۱۲) هنگ کنگ http://www.anthropology.ir/node/12383
(۱۳) شانگهای http://www.anthropology.ir/node/12446
(۱۴) لس آنجلس http://www.anthropology.ir/node/12594
(۱۵) لندن http://www.anthropology.ir/node/12680
(۱۶) قاهره http://www.anthropology.ir/node/12849
(۱۷) بوینس آیرس http://www.anthropology.ir/node/13034
(۱۸) پاریس http://anthropology.ir/node/13109
مفاهیم کلیدی در مطالعات شهری (۱) مکتب شیکاگو
http://www.anthropology.ir/node/12775
گفتگو با میشل شاپولی: مکتب شیکاگو، آزمایشگاهی برای اندیشه های نو در آمریکا
http://www.anthropology.ir/node/5939
خرده فرهنگها از منظر مکتب محیط شناختی شیکاگو
http://www.anthropology.ir/node/7311