واژه نامه بوردیو ۹: زبان / دوکسا

زبان (Langue)

زبان را باید حاصل کار مولفانی دانست که دارای اقتدار برای نوشتن هستند، و دستور زبان نویسان و اساتیدی که قواعد آن و نحوه قرار گرفتن آن قواعد را در زبان مشخص می کنند و بدین ترتیب زبان یک رمز (کد) است به معنای اعدادی که امکان می دهند میان صداها و معانی توازن ایجاد شود، ولی همین طور به معنای نظامی از هنجارهایی که به رفتار های زبانی نظم می بخشند.

Ce que parler veut dire, fayard 1995, p.27 آنچه گفتن معنا می دهد، ص. ۲۷
دوکسا ( آیین) (Doxa)

دوکسا یک نقطه نظر خاص، یعنی نقطه نظر حاکمان است که خود را به مثابه نقطه نظری جهانشمول ارائه و تمیل می کند، فقط نقطه نظر کسانی که به دلیل حاکمیتشان بر دولت آن را حاکم کرده اند و با ساختن دولت این نقطه نظر را به نقطه نظری جهانشمول بدل نموده اند.

Raison pratique, Seuil, 1994, p.129 عقل عملی، ۱۹۹۴، ص. ۱۲۹