شکلی از بازتابندگی که مورد نظر من است، شکلی پرسمان برانگیز (پروبلماتیک ) است زیرا به صورتی اساسی ضد خود شیفته گرا(anti-narcissique) است. نبود جذابیت و حالت تا اندازه ای اندوهبار که در بازتابندگی واقعا جامعه شناسانه دیده می شود بدان دلیل است که این بازتابندگی خصوصیاتی ژنریک، مشترک میان همه ، پیش پا افتاده و رایج را می نمایاند. و این در حالی است که در رده بندی ارزش های روشنفکرانه، هیچ چیزی بدتر از پدیده های مشترک و میانه حال بودن، وجود ندارد. این امر تا اندازه زیادی توضیح می دهد که چرا جامعه شناسی و به ویژه جامعه شناسی بازتابندگی، با چنین مقاومتی در میان روشنفکران روبرو می شود.
Réponses, Seuil, 1992, pp.51-52 پاسخ ها، ۱۹۹۲، صص. ۵۱-۵۲