بوشهر تصحیف و تحریف شده ی بوخت اردشیر و به معنی شهر رهایی است که اردشیر در آن رهایی یافت. قدمت این بندر تاریخی به زمان عیلامی ها می رسد که در هزاره ی سوم، پیش از میلاد بر سرزمین های خوزستان و لرستان، فارس و کرانه ای خلیج فارس حکومت می کردند. آثار و نشانه های تاریخ این استان در گوشه و کنار شهر ها و آبادی ها دیده می شود ( خلیج فارس، ۱۳۸۶، ۵۱۵).
محدوده ی بوشهر قدیم- تا پیش از بنای آن به فرمان نادرشاه- را می توان به دو منطقه ی باستانی « ری شهر » و « بی شهر » تقسیم کرد. «بی شهر» محرف بوشهر و «ری شهر» شکل تحریف شده ی « روشهر » است ( احمدی ریشهری، ۱۳۸۰: ۲۱).قدمت بوشهر کنونی به زمان نادر شاه افشار باز می گردد. او این محله را تبدیل به پایگاه دریایی کرد و قلعه ای د رکنار بندر گاه ساخت و شاید این نقطه ی شروعی برای رشد و گسترش شهر بوده باشد( معماریان، ۱۳۸۶: ۸۰).
گیرشمن مؤلف کتاب ایران از آغاز تا اسلام، بر این باور است که بوشهر امروزی در روزگار سلوکیان بنا گردیده است. بوشهر تا چند قرن مهمترین بندر ایران بود . در حال حاضر بوشهر علاوه بر فعالیتهای صیادی در زمینه های بازرگانی، نظامی، صنایع و خدمات اداری جایگاه مهمی در استان دارد. در آثار تاریخی و جغرافیایی نامهای: فرامبری، انطاکیه، پارس، بربیان، سیف، ابوشراع نیز در مورد بوشهر آمده است. این شهر جزء اراضی هموار به شمار ماید و هیچ گونه نا همواری قابل ملاحظه ای در شهر وجود ندارد. شیب اراضی واقع در شهرستان بوشهر به بیش از ۵ درصد نمیرسد. شیب کم و پستی اراضی باعث بالا بودن سطح آبهای زیر زمینی و باتلاقی شدن گستره های وسیعی از بوشهر شده است. رطوبت نسبی به طور کلی در بوشهر در تمام سال زیاد است و تعداد آن در ساعات مختلف روز و فصول مختلف سال تفاوت میکند. رطوبت نسبی هوا در بوشهر از ۴۱ تا ۸۵ درصد نوسان داشته که با داشتن معدل ماهیانه ای برابر ۵۵ تا ۷۵ درصد هر دوازده ماه سال را باید ماههای مرطوب به حساب آورد (جمالی، ۱۳۸۱: ۸۳-۸۱).
نوشته‌های مرتبط
برای خواندن این بخش در زیر کلیک کنید:
پیوست اندازه
Microsoft Office document icon ۷۲۳۰.doc 1.58 MB