انسان شناسی و فرهنگ و دانشکده فنی شریعتی نشست علمی «هویت، کالبد و آسیب شناسی پوشش در ایران» را در تاریخ دوشنبه ۲۹ آذر برگزار می کنند. در این نشست، ناصر فکوهی دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، مدیر گروه انسان شناسی انجمن جامعه شناسی ایران و سایت انسان شناسی و فرهنگ سخنرانی کرده و سپس جلسه پرسش و پاسخ برگزار می شود.
زمان: ۲۹ آذر ساعت ۱۰ الی ۱۲
نوشتههای مرتبط
مکان: آمفی تئاتر فاز ۳
تهران – خانی آباد نو- بزرگراه شهید تندگویان- میثاق جنوبی- خیابان دانشکده(۶۱ شرقی)- دانشکده فنی دختران دکتر شریعتی
خلاصه سخنرانی:
هویت، کالبد و آسیب شناسی پوشش در ایران
نگاه جامعه شناختی و انسان شناختی در آخرین رویکردهای نظری خود به مسئله هویت که حاصل بیش از یک صد سال تحقیقات، نه فقط در این علوم بلکه در رشته های همجواری چون روان شناسی و رفتار شناسی و حتی رشته های دورتری چون ژنتیک، عصب شناسی و رفتار شناسی جانوران هستند؛ و همچنین مطالعات بین رشته ای که در طول سی سال اخیر در حوزه های مختلف مربوط به هویت انجام شده اند، امروز به ما نشان می دهند که مفهوم هویت انسانی از یک سو با نظام کالبدی یعنی بدن به صورتی که در ظرف زمانی – مکانی مشخصی در یک فرهنگ تعریف شده است و از سوی دیگر با نظام شناختی (زبان شناختی) در همان فرهنگ و یا در فرهنگ هایی که بر آن تاثیر می گذراند، مربوط است و بدون شناخت این دو سویه ِ پر اهمیت نمی توان هویت کنشگران اجتماعی را درک کرد. به همین دلیل، پوشش چه در معنای عام آن یعنی همه اشیاء مادی که به وسیله کنشگر به کالبد خود وی افزوده می شود(پوشش، آرایش، صحنه پردازی در زندگی روزمره…) و چه در معنای خاص آن یعنی استفاده از نظام های نمادین – نشانه شناختی که یک کنشگر را برای دیگر کنشگران و بر عکس «تفسیر پذیر » و «معنا دار» می کند، یکی از مهم ترین نقاط چالش در نظام های اجتماعی است. در این سخنرانی تلاش ما آن است که ابتدا این استدلال را مطرح کنیم که چرا پوشش و استفاده های خود آگانه یا ناخود آگاهنانه، استرتژیک و یا تاکتیکی از آن در سطوح اجتماعی و روابط میان کنشی باید با دقت مورد تحلیل قرار بگیرد و چرا این تحلیل نه فقط برای انسان شناسان و جامعه شناسان بلکه برای همه کسانی که به نوعی با پوشش سر کار دارند، باید اهمیت داشته باشد. و سپس بحث خود را در مصداق ایران در یک دید دراز مدت از مشروطه تا امروز با محوری آسیب شناسی دنبال کنیم و نشان دهیم که چگونه اولا پوشش رابطه مشخصی با تاریخ سیاسی – اجتماعی ایران در طول این دوره داشته است و چگونه امروز نیز باید همه کنشگران اجتماعی و به ویژه کسانی که به صورت مستقیم با تبیین و تولید، تحلیل اجتماعی و استفاده از آن برای بهبود موقعیت جامعه ایران کنونی را با توجه به ارزش های دینی، اخلاقی و ملی در مد نظر خود قرار دهند.
درباره دانشکده فنی شریعتی (به نقل از سایت این دانشکده: http://www.shariaty.ac.ir)
تاریخچه دانشکده شریعتی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در راستای خودکفایی و توسعه آموزشهای فنیوحرفهای، در آبانماه ۱۳۶۱، آموزشکده فنی سمیه با نام مجتمع آمورش عالی فنیوحرفهای دختران تهران، تاسیس شد.
این آموزشکده در رشتههای راهوساختمان، معماری، طراحی ماشین، الکترونیک، علومآزمایشگاهی، آمار، کامپیوتر، حسابداری و حرفهوفن دانشجو پذیرفت.
آموزشکده سمیه در اسفندماه ۱۳۶۲، در رشتههای خیاطی و دوخت تجاری، در مهرماه سال ۱۳۶۴، در رشته آمار و نیز در بهمن ۱۳۶۴ در رشته الکترونیک دانشجو پذیرفت. سپس در مهرماه ۱۳۶۶ رشته حسابداری به جمع رشتهها افزوده گردید و آمار دانشجویان از ۶۰ نفر به ۳۰۰ نفر رسید و تا پایان سال تحصیلی ۶۷-۶۸ تعداد دانشجویان ۴۴۴ نفر شد. لازم به ذکر است که ۲۰ نفر از این دانشجویان در رشته صنایعشیمیایی پذیرفته شده بودند.
در سال ۱۳۶۸، مرکز شماره ۲ آموزشکده سمیه که مشتمل بر واحدهای آموزش، اداری و خوابگاه بود، با مساحت تقریبی ۹۶۸۰ متر مربع، واقع در بزرگراه بعثت (کیانشهر) افتتاح گردید. نهایتا در سال تحصیلی ۷۰-۱۳۶۹، این واحد آموزشی تازه تاسیس، توانست پذیرای دانشجویان در گروههای آمار، حسابداری، کامپیوتر، الکترونیک، طراحی و دوخت و صنایع شیمیایی شود.
سرانجام در طلیعه شانزدهمین سالروز پیروزی انقلاباسلامی، مرکز آموزش عالی فنی دختران تهران (دکتر شریعتی) با ۵۰۷ دانشجو در رشتههای معماری، الکترونیک، آمار، کامپیوتر، حسابداری و طراحیودوخت در منطقه خانیآباد نو با مساحتی حدود ۳۰ هکتار به مرحله بهرهبرداری رسید.
در سال ۱۳۷۷ عنوان دانشکده تربیت دبیر فنی دختران تهران “دکتر شریعتی” به تایید شورای گسترش دانشگاهها و سایر مسئولین در وزارت آموزشوپرورش رسید و در مرداد ۱۳۷۸، مرکز شماره ۲ (کیانشهر) به طور مستقل به نام آموزشکده فنی ولیعصر(عج) به ثبت رسید.
هماکنون دانشکده فنی دکتر شریعتی با بیش از ۶۵۰۰ دانشجو و ۵۵۰ نفر کادر علمی و کارکنان اداری آموزشی (موظف و غیرموظف) فعالیت مینماید. امید است این تلاشها، گامی موثر در جهت ارتقا سطح علمی و فرهنگی دانشپژوهان و توسعه عدالت آموزشی کشور عزیزمان باشد