آنتونی گائودی(Antoni Gaudí)(۱۹۲۶-۱۸۵۲) معمار کاتالونیایی، یکی از خلاق ترین هنرمندان هنر دوره ی مدرن است. سبک او معمولا ترسیم گرِ ترکیبی از هنر نوگوتیک و هنر نوین(مکتب هنری آرنوو) است که هم چنین عناصری از سوررئالیست و کوبیست را داراست.
آنتونی گائودی که در بیست و پنج ژوئن ۱۸۵۲ در رئوس(Reus)، کاتالونیا(Catalonia)، متولد شد، فرزند یک مسگر بود. او در مدرسه ی معماری در اسپانیا(۱۸۷۴-۱۸۷۸)، شهری که زندگی اش را در آن گذراند، تحصیل کرد. .ی از همان زمان دانشجویی در چندین پروژه ی ساختمان سازی دست اندر کار بود. نخسین اثر پر اهمیت وی، ساخت خانه ی شخصی «کاسا ویچنز»(Casa Vicens) (1878-1880) در بارسلونا بود. این کار و دیگر کارهای او موجب شد حمایت “یوسی بیوس گوئل”( Eusebio Güell) را برای دریافت تعداد زیادی سفارش مهم شامل، “پالاسیو گوئل”( Palacio Güell)(1889-1885) با قوس های مذهبی و بخشِ باشکوهِ ساخته شده از آهن، و پارک شگفت انگیز “گوئل”(۱۹۱۴-۱۹۰۰) با درختان سنگی، چشمه های خزنده و موزائیک هایی از قطعه های شکسته شده ی سرامیک که در بتون قرار گرفته اند، کسب کند.
نوشته‌های مرتبط
در ۱۸۸۳، معماری کلیسای بسیار بزرگ Templo Expiatorio “خاندان مقدس”( Sagrada Família)، گرچه در هنگام مرگ گائودی ناتمام ماند، بهوی واگذار شد، اثری که به عنوان شاهکار او شناخه شده است. این برج های نیمه کوبیست بسیار بلند، با قبه هایی پوشیده از موزائیک، ساختمان های شهر بارسلونا را تحت شعاع قرار می دهند و فرم های خیال انگیز، رنگ ها و ویژگی های آن در معماری اروپا بی نظیر و یگانه است. ساخت کلیسا با پیروی از دید خلاقانه ی گائودی ، بار دیگر در ۱۹۷۹ از سر گرفته شد.
از میان دیگر کارهای مشهور گائودی، دو ساختمان آپارتمانیِ “کازا باتیو”( Casa Batlló)(۱۹۰۷) و “کازا میلا”( Casa Milà)(۱۹۰۷-۱۹۰۵) را می توان نام برد. در این ساختمان های سنگی و آهنی بزرگ، خط های مستقیم قراردادی و نماهای مسطح، با استفاده از فاصله گذاری های فضاییِ بی قاعده و نامنظم مدور و بالا پشت بام و بالکن هایی دارای نمودی موج مانند، به حداقل رسیده است.
گائودی به شدتت در جنبش ملی گرایانه کاتالونیا درگیر و یکی از رهبران آن به شمار می آمد. او در دهم ژوئن ۱۹۶۶ در بارسلونا درگذشت.
منبع:
Microsoft ® Encarta ® ۲۰۰۹. © ۱۹۹۳-۲۰۰۸ Microsoft Corporation. All rights
