آلتمن ، ایروین، ایروین، محیط و رفتار اجتماعی (خلوت ، فضای شخصی ، قلمرو، ازدحام)ترجمه علی نمازیان، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی ۱۳۸۲.
این کتاب در یازده فصل تعریف شده است . در فصل اول نگارنده به بیان مقدمه ای کوتاه در مورد محیط و رفتار اجتماعی پرداخته و عنوان میدارد که هدف از این کتاب بیرون کشیدن اطلاعات مربوط به چهار مفهوم خلوت ، فضای شخصی، قلمرو، ازدحام از رشته های گوناگون می باشد ، در نتیجه به دنبال بیان کردن نظریه ای است که این چهار مفهوم را به یکدیگر پیوند دهد.درفصل دوم وی معنا و مفهوم خلوت و تحلیل و تعریف آن و هم چنین توضیح این مفهوم در فرهنگ های مختلف می پردازد. وی خلوت را نظارت انتخابی بر رابطه فرد یاگروه با دیگران تعریف کرده ، سپس رویکردهای نظری بر مفهوم خلوت از جمله خلوت تنهایی، خلوت نزدیکی ، گمنامی ، خودداری یا توداری را توضیح میدهد. وی در تحلیل مفهومی خلوت کیفیت دیالکتیکی خلوت ، ماهیت بهینه ساز خلوت و خلوت به مثابه عامل تنظیم مزرها را، بیان می کند. در فصل سوم وی سازوکارهای رفتاری مورد استفاده افراد و گروهها را برای رسیدن به سطح مطلوب خلوت که شامل رفتار کلامی و رفتار غیر کلامی ، رفتارمحیطی و هنجارها و کشش های فرهنگی است را بیان می کند.وی کارکردهای خلوت را ( نظارت بر مرز بین خود و دیگری، رابطه متقابل با دیگران و رسیدن به هویت فردی ) میداند و توضیح میدهد و به این نتیجه می رسد که توانایی نظارت بر تعامل و خلوت به فرد کمک می کند خود را بشناسد و تواناییها و محدودیت های خود را کشف کند. در فصل چهارم وی به بیان نظری مرز فضای شخصی پرداخته و ریشه این مفهوم را در کار کارکردشناسان می داند. وی فضای شخصی را غالباَ به فاصله فیزیکی فرد با دیگران تعبیر می کند. و سه شیوه بررسی فضای شخصی را بررسی آزمایشگاهی و شبیه سازی و بررسی میدانی میداند و این نتیجه نیز بیان می کند که تفاوت های فرهنگی عامل مهمی برای شناختن فضای شخصی هر فردی می باشند.در فصل پنجم وی شرح جامعی از پژوهش هایی که در زمینه شناخت فضای شخصی صورت گرفته را بیان کرده و عوامل فردی و میان فردی و موقعیتی را مؤثر بر فضای شخصی می داند.در فصل ششم برخی از مسائل خاص مربوط به مفهوم فضای شخصی از قبیل تجاوز، مجاورت و ویژگی های جبرانی یا نظام وار فضای شخصی را معرفی کرده و نتیجه می گیرد که تجاوز بیانگر موقعیت هایی است که در آن ها میزان مطلوب خلوت برهم می خورد. میزان نفوذ پذیری نیز مرز بیم افراد با ماهیت رابطه آن ها ارتباط مستقیم دارد و مجاورت نیز بسته به میزان صمیمیت افراد می تواند تجاوز یا همبستگی تعریف شود.در فصل هفتم و هشتم نگارنده تعریف و پژوهش های مربوط به قلمرو را بیان می کند.وی تعیین قلمرو بین انسانها را پدیده ای گسترده و فراگیر می داند و انواع آن از قبیل اولیه و ثانویه و عمومی را مشخص می کند. و با توجه به پژوهش های انجام شده نتیجه می گیرد که افراد دارای جایگاه بالای اجتماعی ، مخصوصاَ از لحاظ انتخاب مکان های مطلوب نسبت به افراد فرودست تر رفتار قلمروی بیشتری دارند که با تغییرشکل نظارت بر مرز میان خود و دیگر ی این رابطه می تواند تغییر کند. فصل نهم و دهم این کتاب به بررسی و بیان مفهوم ازدحام اختصاص دارد. نگارنده در فصل نهم در کنار توضیح مفهوم ازدحام و فرق آن با مفهوم تراکم ، پژوهش های جامعه شناختی و روان شناسی را به طور مختصر توضیح میدهد و در فصل دهم وی به بیان آثار و پیامدها و هزینه های ازدحام می پردازد. در فصل آخر نگارنده ایده ها و نظریات خود را در مورد استفاده از چهار مفهوم بیان شده و کاربرد در دنیای واقعی به طور کاربردی بیان کرده و در همین فصل سعی شده است به بیان استفاده از این مفاهیم در طراحی محیط پرداخته شود گرچه نگارنده هدف اصلی خود را ارائه چارچوبی بود که بر اساس آن بتوان از این مفاهیم بنیادی در قالبی یکپارچه و منسجم استفاده کرد ، میداند.