ابتدا گشت و گذار ذهن بود… از آن چه ایام کودکی در شرق میناب، میان اقوام مادری ام دیده و تجربه کرده بودم. بعدها تجربیاتی که طی سال ها میان این مردمان کسب کردم و آموختم، آموزه هایم را آرام و پیوسته نوشتم…
در طول ۱۸ سال پژوهش علاوه بر نگارش و مستند فیلم و عکس در مواردی که اشخاص عدم تمایل خود را به انتشار عکس شان اعلام می کردند! برای انتقال دقیق و درست به مخاطب، عکس هایی که ویژگی های مهمی با موضوع مورد پژوهش ام داشت ،نقاشی آن را جایگزین عکس کرده ام.
نقاشی هایی که اکثرا پرتره است و یا نوع پوشش زنان بلوچ زبان شرق میناب–هرمزگان را در گذشته و حال، نشان می دهد. در چند اثر از این مجموعه، با رجوع به خاطرات و مشاهدات دوران کودکی ام موضوعی را نقاشی کرده ام ،که دیگر دورانش به سر آمده و اکنون چیز دیگری جایگزینش شده است. مثال :آوردن آب مصرفی خانواده باجَهَله (نوعی کوزه)از چاه یا گودال آب و رودخانه…کار روز مره زنان و همچنین نوع پوشش زنان به ویژه اندازه برقع های (نقاب) زنان در گذشته.
بهتر دیدم نام این مجموعه را بگذارم (او آجازه نمی دهد) چرا که در بیشتر مواقع، وقتی از زنان می پرسیدم عکس تان برای چاپ در کتاب می خواهم می گفتند: او اجازه نمی دهد!…
بندر عباس- سورو قدیم ۱۸/ ۰۴/ ۱۳۹۹
