مالی‌گرایی سرمایه و بحران

جان بلامی فاستر ترجمه پرویز صداقت

با توجه به آنچه تاکنون رخ داده است، دیگر کسی تردید ندارد که حباب بخش مسکن که رشد اخیر اقتصاد ایالات متحده عمدتاً برخاسته از آن بود به‌ناگزیر ترکید، و تردیدی نیست که بحران مالی عمومی و رکود اقتصاد جهانی پیامدهای ناگزیر آن هستند. طی سال‌های اخیر برای همه‌ی کسانی که تحت‌تاثیر کیمیاگری مالی جدید تحت عنوان مدیریت بدهی پرریسک نبودند و مانند بخش اعظم شرکت‌ها سودهای سوداگرانه کورشان نکرده بود، نشانه‌های هشداردهنده آشکار بود. این را در مجموعه مقالاتی که در این زمینه ارائه شده بود می‌توان مشاهده کرد: «حباب بدهی خانوار» (مه ۲۰۰۶)، «انفجار بدهی و سوداگری مالی» (نوامبر ۲۰۰۶)، «سرمایه‌ی انحصاری – مالی» (دسامبر ۲۰۰۶) و «مالی‌گرایی سرمایه‌داری» (آوریل ۲۰۰۷). در آخرین مقاله نوشتیم:

حباب بخش مسکن به مثابه مدخلی برای رکود و مبنایی برای مالی‌گرایی نقش بسیار پراهمیت و ارتباطی چنان نزدیک با رفاه پایه‌ی خانوارهای امریکایی دارد که ضعف کنونی در بازار مسکن می‌تواند افت شدید اقتصاد و بی‌نظمی گسترده‌ی مالی، هر دو را قریب‌الوقوع سازد. افزایش‌ بیشتر نرخ‌های بهره ظرفیتی برای ایجاد دور باطلی از رکود یا حتی کاهش ارزش مسکن و رشد سریع نسبت بدهی مصرف‌کنندگان را ایجاد کند که موجی از ورشکستگی پدید می‌آورد. این واقعیت که مصرف ایالات متحده منبع اصلی تقاضا برای اقتصاد جهانی است این احتمال را مطرح می‌سازد که این امر به بحرانی جهانی‌تر بینجامد… خواندن مقاله کامل مقاله مشترک سایت تحلیلی البرز و صفحه اقتصاد سیاسی انسان شناسی و فرهنگ