انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

انتشار سی و چهارمین شماره فصلنامه « فرهنگ مردم ایران»

سی و چهارمین شماره فصلنامه «فرهنگ مردم ایران» مربوط به دوره زمانی پاییز ۱۳۹۲ در ۱۸۶ صفحه از سوی مرکز تحقیقات صدا و سیما به چاپ رسید.
در سخن نخست این شماره که به قلم اصغر شعاع سردبیر فصلنامه نگارش یافته، آمده است: «مردم‌نگاری به عنوان نوعی روش پژوهش کیفی، به مجموعه روش‎های گرداوری اطلاعات به منظور توصیف یک فعالیت خاص اجتماعی یا به نوع زندگی دسته‎ای از افراد جامعه اطلاق می‌شود. توصیف مردم‌نگارانه، نوعی ورود به موضوع و یکی‌شدن با آن است و درواقع توصیف صرف محسوب‌نمی‌شود، زیرا تشریح دقیق و موشکافانه یک موضوع، راه تحلیل آن موضوع را می‌گشاید و در گام‏های بعدی می‌توان از آن به نظریه‎های انسان‌شناختی در مورد جامعه مورد مطالعه دست یافت.

براساس چنین توصیف‎هایی، گروه‌های اجتماعی واقعیت خاص خود را می‌سازند و دارای مفاهیم مورد قبول خود هستند. برای مثال، زمانی که سنّتی در ایران مورد بررسی دقیق قرار می‎گیرد و تغییرات آن طی قرون مطالعه می‎شود، پیوند این آداب سنّتی با احکام اسلامی که لازمه ترویج سبک زندگی ایرانی – اسلامی است، مشخص می‎گردد. بنابراین، پرداختن به این موضوع‎ها و توصیف آنها، نوعی زمینه تحلیل را برای موضوع فراهم می‌آورد. برای چنین مطالعات و پژوهش‎هایی، پژوهشگر مردم‎نگار از مجموعه ابزارها یا فنونی مانند مشاهده، مصاحبه، عکس، فیلم و غیره بهره می‌گیرد تا بتواند توصیف دقیق‎تری از آنچه مطالعه می‎کند، به دست دهد. این روش‎ها که بیشتر در حوزه روش‎های کیفی قرار می‎گیرند، اگر در حوزه مطالعاتی وسیع‎تری به کار روند چه بسا می‎توانند به نظریه‎پردازی در حوزه‌های میان‌رشته‌ای بسیاری منتج‌ شوند.

واقعیت این است که اگر می‎خواهیم صاحب سبک زندگی مختص به خود در جامعه شویم، ناگزیر از بازنمایی آداب، رسوم، آیین‌ها و سنن اصیل در قالب‌های جذاب رسانه‌ای و بازتولید آنها در چارچوب هنجارها و ارزش‌های امروزین هستیم. این گونه پژوهش‌ها، ضمن پرداختن به همه حوزه‎های فرهنگ مردم، از ‏چنان توصیف دقیق و موشکافانه‌ای برخوردارند که می‌توان از آنها در برنامه‎سازی و سیاستگذاری رسانه‎ای بهره برد. از این رو، این شماره از «فصلنامه فرهنگ مردم ایران» در رویکردی جدید و به منظور ترویج چنین شیوه زندگی، دربردارنده مقاله‎هایی در چهار محور «جلوه‌های سبک زندگی در رسانه»،‌«آیین‌های شادی‌بخش و امیدآفرین»، «فولکلور و برنامه‌سازی» و «گزارش‌های فرهنگیاری» برای ارائه به دست‌اندرکاران رسانه ملّی و دیگر مخاطبان است»(ص،۸و۷).

فهرست مطالب این شماره به قرار زیر است:

سخن نخست/ سردبیر

نقش مجموعه­ های تلویزیونی در فرهنگ نام گزینی/ علی آنی زاده و بهروز چهری
سبک­های پوششی مد محور زنان/ رقیه حاج محمد یاری
غذاها و خوراکی­ها به مثابه مؤلفه فرهنگی، غذاهای محلی استان زنجان/ بهنام رضا قلی زاده
جشن­های مذهبی و محلی در بلوچستان/ عبدالسلام بزرک­زاده
آیین­های شادی بخش در کشاورزی/ الهه شایسته رخ
تحلیل نشانه­ شناختی آیین قبله عالم(طلب بارش باران) در قشم/ بنیامین انصاری­فر
سیری بر موسیقی محلی بوشهر، دمام/ اشرف سلطانی­نیا
بقاع متبرکه و امامزاده ­های غرب مازندران/ مصطفی خلعتبری لیماکی
استقبال از سال نو و عید نوروز در شیرین سو کبودر آهنگ(همدان)/ اسدالله طاقتی احسن
آیین گل غلتان در امیریه دامغان/ حسین رحمتی
چکیده انگلیسی/ مهدی روزدار