عکس از مهرداد اسکویی
این روزها اخباری که در شبکه های اجتماعی پخش می شوند برایم کابوس شده اند. این که هر صبح وقتی به موبایلت در صفحه های گروه های تلگرامی نگاه کنی و بعد به خبری که انتظارش را نداری خیره شوی، شوکی را در وجودت احساس می کنی و آهی بر زبانت جاری می شود.
نوشته‌های مرتبط
امروز هم از آن روزها بود. دیدن خبر درگذشت آقای دکتر اصغر کریمی از پیشکسوتان حوزه مطالعات مردم شناسی با آن همه آثار و تألیفات، همه کسانی را که با این مرد بزرگ آشنا بودند، غم زده کرد.
آشنایی من با دکتر اصغر کریمی بسیار اتفاقی بود. با برخی از تألیفات ایشان آشنا بودم و برخی مقالاتم را به نوشته های ایشان ارجاع داده و در پایان نامه کارشناس ارشدم در حوزه عشایری از تحقیقات ایشان بهره برده بودم.
اما دیدار و آشنایی ام با ایشان زمانی بود که کار نوشتن مدخل های دانشنامه فرهنگ مردم ایران، در محل دایره المعارف بزرگ اسلامی به سرپرستی علمی جناب آقای موسوی بجنوردی شروع شده بود و با دعوتم به محل دایره المعارف، اولین دیدارم با این مرد بزرگ و متواضع صورت گرفت.
در روز موعود که به دایره المعارف رفتم، در اتاق بزرگی که دور تا دور آن قفسه های مملو از کتابهای مرجع مردم شناسی و فرهنگ مردمی بود با مردی خوش رو با کت و شلواری مرتب، پشت میز کاری که پر از اوراق و کتاب و مشغول قلم زدن بود، مواجه شدم. با خونگرمی مرا پذیرفت و به اتفاق روی مبلمانی که وسط اتاق بزرگ چیده شده بود نشستیم و سپس نیم ساعتی با هم گپ و گفت کردیم و از فصلنامه های حوزه فرهنگ مردم، سایت های اینترنتی به خصوص انسان شناسی و فرهنگ، کتابخانه های تخصصی این رشته و .. صحبت کردیم و سرآخر مهرش را به دل خریدم. از آن زمان و طی مدخل هایی که برای دانشنامه فرهنگ مردم ایران می نوشتم و برای تحویل آن به محل دایره المعارف می رفتم، دیدارهای کوتاهمان شکل می گرفت و از مصاحبت با این مرد پرکار لذت می بردم.
امروز خبر درگذشت این شخصیت علمی اندوهی را بر وجودم افکند؛ به خصوص آنکه ماه گذشته که به محل دائره المعارف رفته بودم، حضورش را در آنجا نیافتم و از دیدار با او و انرژی مثبتی که در کلام و رفتارش بود، محروم ماندم.
دکتر اصغر کریمی هم در این شرایط همه گیری کرونا از میانمان رفت اما، نگاهی به رزومه علمی ایشان و پرکاری مضاعفی که در آثارش نمایان است، علاقه این مرد بزرگ را به حوزه های مردم شناسی و عشایری در ایران و توانایی ایشان در تحقیق و نگارش موضوعات مختلف این حوزه، نشان می دهد. آثاری که با ماندگاری آن در گنجینه علمی مردم شناسی و عشایری، یاد او را سالها در میان علاقه مندان و پژوهشگران این حوزه زنده و جاوید نگه می دارد.
