پهنه های کلانشهری(۴): سئول

ترجمه ی ملیحه درگاهی

مقدمه:
سئول، پایتخت کره ی جنوبی (جمهوری کره)، در شمال غربی این کشور و بر رودخانه ی هان ( Han River)، واقع شده است. این شهر در ۳۱ کیلومتری بندر دریای زرد ((Yellow Sea شهر اینچون (Incheon) و در حدود ۴۰ کیلومتری مرز کره ی شمالی قرار دارد. سئول بزرگترین شهر و مرکز مهم تجاری، تولیدی، اداری و فرهنگی کره ی جنوبی است.
واژه ی Seoul اصطلاحی کره ای و به معنای شهر پایتخت است. این شهر از بدو شکل گیری با عنوان هانسانگ (Hansong) شناخته می شد ولی در سال ۱۹۱۱ به کیونسانگ Kyongsong)) تغییر نام پیدا کرد. این شهر به طور رسمی از سال ۱۹۴۵، هنگامیکه کره پس از ۳۵ سال از حکومت مستعمراتی ژاپن آزاد شد، سئول نامیده می شود.
سئول دارای آب و هوایی قاره ای با چهار فصل مجزاست که شامل تابستانهای گرم و مرطوب و زمستانهای سرد و نسبتا خشک هستند. میانگین درجه ی بالای حرارت برابر یک درجه ی سانتی گراد در ماه ژوئن و ۲۹ درجه ی سانتی گراد در جولای است. میزان متوسط بارندگی سالیانه ای که سئول دریافت می کند برابر با ۳۷۰/۱ میلیمتر است که ۷۰ درصد آن به طور معمول بین ماههای جولای و سپتامبر می بارد.
سئول و نواحی کلانشهری آن:
سئول پهنه ای با مساحت ۶۰۵ کیلومتر مربع را پوشش می دهد که ۳۷ کیلومتر آن از شرق به غرب و ۳۰ کیلومتر آن از شمال به جنوب امتداد می یابد. شهر توسط کوههایی احاطه شده که بلندترین آنها کوه بوکَنسان (Bukhansan) با ارتفاعی برابر ۸۳۶ متر از سطح دریاست.
با شروع پادشاهی چوسان (Choson) در سال ۱۹۳۲، سئول با دیوار مستحکمی که دور تا دور آن را فرامیگرفت ساخته شد. این دیوار شامل ۴ دروازه ی اصلی و ۴ دروازه ی فرعی بود: دروازه ی اصلی در مسیرهای مهم تعبیه شده بود و دروازه ی فرعی در میانه ی این مسیرها قرار داشت. بخش اندکی از این دیوار سنگی هنوز هم وجود دارد و تنها دو دروازه ی اصلی و یکی از دروازه های فرعی باقی مانده اند. همچنین برج ناقوس داری در پارک نامسان ( Namsan Park)) قرار گرفته که شامل ناقوس برنزی بزرگی است که در سال ۱۴۶۸ ساخته شده است.
سئول توسط رودخانه ی هان که از شرق به غرب و به سمت دریای زرد جریان دارد، به دو بخش تقسیم شده است. شهر به لحاظ اداری شامل ۲۲ بخش (gu) است که به ۵۲۶ ناحیه ی زیرمجموعه تقسیم شده اند. مراکز تجاری و بازرگانی در نواحی مرکزی و به گونه ای فزاینده در بخش جنوبی رودخانه ی هان، واقع شده اند. کارخانه ها در قسمت غربی شهر و بویژه در ناحیه ی یانگ دِنگ پو (Yeongdeungpo) تمرکز یافته اند. فقیرترین نواحی مسکونی شهر اغلب در قسمت شرقی شهر قرار دارند. ضلع شمالی شهر کوهستانی است و پارکهای زیادی دارد چنانچه کاخ ریاست جمهوری با عنوان چونگ وادا ((Chongwadae یعنی خانه ی آبی، شناخته می شود. دو تا از بزرگترین بازارهای خارج از شهر در نزدیکی دروازه ی جنوبی (South Gate) (نامداِمون Namdaemun) و دروازه ی شرقی (East Gate) (Dongdaemun دانگ داِمون) واقع شده اند. میونگ دانگ، واقع در بخش مرکزی سئول، (Myongdong)، که پس از ناحیه ی شیک High fashion توکیو، گینزای سئول لقب گرفته است، مرکز خرید و مدهای زنانه و همچنین جایگاه استقرار بزرگترین کلیسای جامع کاتولیک رومی (Roman Catholic) است. از سال ۱۹۶۰ تا میانه ی سالهای ۱۹۹۰ بخش جنوبی رودخانه ی هان شاهد رشد بی سابقه در ساخت و ساز فروشگاهها و آپارتمانهایی برای قشر متوسط رو به بالا، بود.
بناهای یادبود معماری از جمله اَرک استقلال (Independence Arc) در سال ۱۸۹۶ و نزدیک به دروازه ی قدیمی غربی شهر، ساخته شده اند. مجسمه ی فرمانده یی سانسین (Yi Sunsin)، که از کره در برابر حملات سالهای ۱۵۹۲ تا ۱۵۹۷ ژاپنی ها دفاع کرد، در جزیره ای در مرکز سی جانگنو Sejongno))، معبر اصلی مرکز شهر، واقع شده است. مجسمه ای از پادشاه سی جانگ، کسی که مخترع الفبای کره ای با عنوان Hangeul در سال ۱۴۴۶ بود نیز در کاخ دیکسو (Deoksu Palace) قرار دارد.
سئول مشتمل بر بناهایی است که از دوره ی پادشاهی چوسان (۱۹۱۰-۱۹۳۲) بر جای مانده اند، این بناها شامل چهار کاخ اصلی هستند: کاخ چانگ دِئوک (Changdeok Palace)، کاخ چانگی یونگ Palace) (Changgyeong، کاخ جیونگ بوک (Geongbok Palace) و کاخ دوکسا (Deoksu Palace). معبد جانگ میو (Jongmyo Shrine) جایگاه لوح های اجدادی خاندان سلطنتی چوسان است و تشریفات یادبودی کنفوسیوسی ها برای خانواده ی سلطنتی همه ساله در این معبد برگزار می شود.
ساختمانهای مهم کشوری از جمله تالار شهر سئول و دادگاه عالی در بخش مرکزی شهر مستقر هستند و ساختمان مجلس ملی نیز در جزیره یوئیده Youido در جنوب غربی رودخانه ی هان، واقع شده است. ساختمان سنگی با ابهتی مقابل کاخ جونگ بوک در سال ۱۹۲۶ توسط ژاپنی ها ساخته شد تا جایگاهی برای حکومت مستعمراتی همگانی باشد. این ساختمان پس از سال ۱۹۴۵ توسط دولت کره ی جنوبی اشغال و در سال ۱۹۸۵ به موزه ی ملی بدل شد. در ۱۵ آگوست ۱۹۹۵برابر با پنجاهمین سالگرد استقلال از ژاپن، دولت کره ی جنوبی شروع به ایجاد تغییراتی در شیوه ی ساخت و ساز کرد تا بدین ترتیب یکی از قابل رؤیت ترین بقایای بر جای مانده از حکومت مستعمراتی ژاپنی ها را، بزداید.
اقتصاد:
سئول مرکز حکومتی، تجاری، مالی و تولیدی کره ی جنوبی است. بخش های حکومتی شهری و فدرالی کارفرمایان اصلی شهر هستند.. کارخانجات تولیدی عمده شامل نساجی، پوشاک، تولیدات فلزی، محصولات شیمیایی، غذای آماده شده ، تجهیزات الکترونیکی و الکتریکی، ماشین آلات و مواد چاپی هستند. بورس سهام تجاری کره نیز در جزیره ی یوئیدو واقع است.
ایستگاه راه آهن سئول ایستگاه نهایی برای خطوط راه آهن اصلی شمال-جنوب و شرق-غرب در کره ی جنوبی به شمار می آید. سئول همچنین برای راه های اتوبوسرانی با فواصل زیاد و بزرگراههای اصلی کاربری دارد. فرودگاه بین المللی اینچئون (Incheon (International Airport در غرب بخش مرکزی سئول واقع شده است.
جمعیت:
در سال ۲۰۰۳ ، ۹،۷۱۴،۰۰۰ نفر و یا قریب به یک چهارم جمعیت کره ی جنوبی در سئول زندگی می کردند. از سال ۱۹۴۵ مهاجرت از نواحی روستایی به شهری در سراسر کره ی جنوبی افزایش یافته است و سئول بزرگترین دریافت کننده ی این مهاجرت ها بوده است. جمعیت سئول پس از جنگ کره (۱۹۵۳-۱۹۵۰) رشد سریعی داشت به گونه ایکه از میزانی کمتر از یک میلیون در سال ۱۹۴۵ به چیزی بالغ بر ۲ میلیون در سال ۱۹۶۰، ۵ میلیون تا سال ۱۹۷۰، ۸ میلیون تا سال ۱۹۸۰ و ۱۰ میلیون تا سال ۱۹۸۸ رسید. در سال ۱۹۹۵ تراکم جمعیتی شهر در حدود ۱۶،۹۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع بود. همچون کره ی جنوبی به عنوان یک کل، سئول نیز دارای جمعیتی همگن بود و تنها درصد بسیار اندکی از افراد با نسب غیر کره ای و اغلب شامل بازدیدکنندگان خارجی و چینی های مقیم، بودند.
رشد سریع جمعیت در سئول فشارهای فراوانی را بر زیرساخت ها و محیط وارد ساخت که از جمله شامل تراکم ترافیک، کمبود مسکن و آلودگی آب و هوا، هستند. سئول ۱.۶۵ میلیون وسیله ی نقلیه ی ثبت شده دارد که در حدود ۷۰ درصد از آنها ماشین های مسافرتی هستند. سامانه ی مترو ابتدا در سال ۱۹۷۴ ساخته شد و در سال ۱۹۸۰ گسترش زیادی یافت و همه روزه۵.۳۲ میلیون مسافر را جابجا می کرد. برنامه ی توسعه خطوط مترو هنوز هم کمتر نشانگر حل مشکلاتی همچون تراکم ترافیک است مشکلی که علت آلودگی هوایی و صوتی، تصادفات جدی و ناسازگاری های بسیاری در شهر به شمار می رود.
برای تخفیف مشکلات ناشی از تراکم بسیار جمعیت در سئول، در اوایل سال های ۱۹۷۰ آپارتمان هایی برای ساکنین شهری ساخته شد. ساختمان های آپارتمانی چند طبقه اکنون در سرتاسر سئول گسترش یافته و به آرامی دامنه ی کوههای مجاور را در بر می گیرند. بیش از نیمی از ۱.۷ میلیون خانواده در سئول ساکن مجموعه های آپارتمانی هستند.
در اواخر سالهای ۱۹۸۰، دولت کره ی جنوبی از طریق پروژه های مختلفی همچون تصفیه و پاکسازی رودخانه ی بسیار آلوده شده ی هان و تصویب قانون منع آلودگی در کارخانه ها و وسائط نقلیه ی خصوصی، به مسئله ی آلودگی محیطی پرداخت. در حالیکه این قبیل پروژه ها به درجاتی از موفقیت دست یافته اند ولی آلودگی، بویژه آلودگی ناشی از اتومبیل ها و کارخانه ها، هنوز هم خطر جدی برای کیفیت زندگی در سئول به شمار می آید.

فرهنگ و آموزش:
سئول مرکز آموزشی و فرهنگی کره ی جنوبی است. این شهر دارای بیش از ۵۰ کالج و دانشگاه است که این میزان چیزی بیش از یک چهارم نهادهای آموزشی عالی در کشور کره ی جنوبی است. تمامی دانشگاههای رده بالای کره ی جنوبی در سئول واقع اند که شامل: دانشگاه چانگ آنگ (Chung-ang) (1918)، دانشگاه زنان Ewha (1886)، دانشگاه کره (۱۹۰۵)، دانشگاه ملی سئول (۱۹۴۶)، دانشگاه سوگانگ ((Sogang (1960)، دانشگاه سانگ کیون کوآن ((Sung Kyun Kwan (1938) و دانشگاه یانسِی (Yonsei) (1885)، هستند.
موزه ی ملی کره مجموعه هایی از هنر و محصولات مصنوعی کره را به نمایش می گذارد و موزه ی ملی علوم نیز ارائه گر تکنولوژی مدرن کره است.کتابخانه ی ملی کره، بزرگترین کتابخانه در کشور، در سئول واقع است. تعداد زیادی سینما و تئاتر در سرتاسر شهر وجود دارد و مرکزیت بیشتر تئاترهای سینمایی motion-picture theaters در ناحیه ی Jongno است.
مراکز اصلی هنری از جمله مرکز فرهنگی سی جانگ Sejong))، بزرگترین مرکز هنرهای نمایشی کره ی جنوبی، در سیجونگو Sejongno، مرکز سئول، واقع شده است. مرکز هنرهای نمایشی سنتی کره که رقص و موسیقی سنتی کره ای ها را به نمایش می گذارد نیز در محله ی سو چو (Seocho) قرار دارد.

تفریح و سرگرمی:
بیون Biwon یا باغ اسرار آمیز (Secret Garden) که پیش از این تفرجگاهی برای حاکمان یی Yi از خاندان چوسان بوده است، اکنون پارک عمومی است که مساحتی برابر با ۳۲ هکتار را دقیقا در شمال کاخ چانگ دوک (Changdeok)، اشغال می کند. پارک نامسان (Namsan) بر کوه نامسان در جنوب مرکزی شهر واقع شده است. در قله ی این کوه قلعه ی نامسان قرار دارد که شامل یک رستوران و ایوان دیده بانی است. پارک ساجیک (Sajik) جایگاه محراب هایی است که پیش از این توسط پادشاهان یی مورد استفاده قرار می گرفت همچون معبدی برای قوم تانگون Tangun که از نیاکان افسانه ای مردم کره به شمار می. پارک پاگودا (Pagoda) در اول مارس ۱۹۱۹ محل گردهمایی برای قرائت اظهارنامه ی کره ای ها در مورد آزادی بود که موجی از اعتراضات بر علیه حکومت مستعمراتی ژاپنی ها، به راه انداخت. پارک کودکان سئول محل مهیجی برای کودکان به شمار می آید و پارک بزرگ سئول (Seoul Grand Park) دارای باغ وحشی است که بیش از ۴۰۰۰ حیوان از ۱۸۷ گونه ی متفاوت را در بر می گیرد.
استادیوم دانگ دائِمون (Dongdaemun) در شرق کره محل برگزاری بازیهای فوتبال و بیس بال و همچنین سایر ورزش هاست. اگرچه بزرگترین مرکز ورزشی در جنوب شرقی شهر و منطقه ی جامسیل (Jamsil) واقع شده؛ محل استقرار مجموعه های ورزشی اصلی که به منظور برگزاری بازیهای المپیک تابستانی در سال ۱۹۸۸ ساخته شد. این مرکز شامل استادیوم المپیک، مجموعه ی ورزشی، استخر شنای سرپوشیده، استادیوم بیسبال و سایر تجهیزات ورزشی است. در شرق این مرکز پارک المپیک ((Olympic Park قرار دارد که مساحت آن در حدود ۳ کیلومتر مربع است، قلعه ی نظامی مانگ آن (Mongch’ on) نیز در مرکز این پارک جای گرفته است. پارک شامل امکاناتی برای ورزش، گرد هم آیی های عمومی و هنرهای نمایشی است.

منبع:

Armstrong, Charles K. “Seoul.” Microsoft® Student 2009 [DVD].

Email: malihedargahi@yahoo.com