جنبه های فرهنگی و اجتماعی بازگرداندن اجباریِ نسل جوان ارمنی های ایران به جمهوری ارمنستان(۱)

روزانا تستریان و ساتانیک مکرچیان ترجمه و تلخیص: محمد رسولی

بخش اول

دوره های اصلی بازگشت ارمنی ها به ارمنستانِ شوروی در سال های۱۹۲۰، ۴۸-۱۹۴۶ و ۷۳-۱۹۶۲ بوقوع پیوست که در نتیجۀ آن بیش از دویست هزار ارمنی به زور به آنجا بازگردانده شدند. موج اخیر این مهاجرت ها در دورۀ پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی اتفاق افتاده که البته این بار شدت آن چه از لحاظ جمعیتی و چه از لحاظ تعداد دفعات بیشتر بوده است. افزون بر آن، در همین مورد باید گفت از نظر موقعیت و شیوۀ مهاجرت نیز تفاوت عمیقی با دفعات قبلی وجود داشت. بنابراین، صلاح این است که در به کار بردن واژۀ “بازگشت ” در این دوره احتیاط کنیم. در این مقاله موقعیت مهاجرانِ جوان ارمنی و همچنین مشارکت آن ها را در زمینه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و عرصۀ عمومی را در کشور جدیدشان( ارمنستان) به بحث می گذاریم. علاوه بر این، نگاهی اجمالی به تاریخ بازگشت اجباری ارمنی ها به کشور ارمنستان خواهیم داشت. در ادامه مشخصه های این نوع بازگشت را در دورۀ پس از فرپاشی شوروی با تکیه بر داده های آماری تجزیه و تحلیل خواهیم کرد. لازم به ذکر است که این داده ها از آژانس دولتی جمهوری ارمنستان برگرفته شده است. داده های دیگر این تحقیق را نگارندگان به عنوان بخشی از تحقیق شخصاٌ گرداوری کرده اند.

برای خواندن این مطلب در زیر کلیک کنید:

۱۱۶۳۹