با ظهور معماری مدرن، خلاقیت مبتنی بر کیفیت فضا در معماری جای خود را به تفکر خلاقانه مبتنی بر کارکرد داد. اطمینان و قطعیت ریاضی وار مدرنیست ها در حوزه های مختلف علمی نیز دامنگیر معماران مدرن شده و انسان را به میزان محدودی از نیازها ، رفتارها و کارکردهای روزمره تقلیل دادند آنان نیز مانند سایر همکاران خود در حوزه های مختلف و کاربردی مدرنیسم به دنبال ساختارها و کلیت های تغییر ناپذیری می گشتند که بتوان ملاک و معیار کارکردی یک ساختمان محسوب شده و در زمینه های مختلف فرهنگی بدون توجه به تفاوتها و تمایزات به همان صورت بازتولید کرد. نتیجه این امر دستیابی به الگویی از معماری شد که آن را در همان اوایل ظهور مدرنیسم در معماری و علی الخصوص در کنگره سیام، معماری بین الملل خواندند. نگرش مسلطی که هنوز نیز ادامه دارد و شاید بازسازی سریع شهرها و پاسخ به نیازهای مبرم همگانی به مسکن و استقرار بعد از جنگ، یکی از دلایل ظهور این معماری بوده باشد.
برای خواندن مقاله در زیر کلیک کنید:
نوشته‌های مرتبط
