تصویر: نمایی از حسینیه امینیها در شهر قزوین
چکیده: خلوت به عنوان یکی از مهمترین نیازهای ساکنان خانه در فرهنگ ایرانی همواره مورد توجه بوده است. این پژوهش به دنبال چگونگی تحقق یافتن مفهوم خلوت در خانه ی ایرانی در سه دوره ی تاریخی معماری معاصر ایران در شهر قزوین میباشد. شناسایی مفهوم خلوت در هر یک و مقایسه ی آنها با یکدیگر، میتواند فرایند تغییر مفهوم خلوت و تحقق آن در فضای خانه ی ایرانی در شهر قزوین را تبیین نماید.
نوشتههای مرتبط
در میان نسلی که هماکنون ۵۰-۷۰ ساله میباشند، میتوان به گروهی اشاره کرد که تجربه ی زندگی در حداقل سه گونه خانه را دارند: خانه ی پدری که متعلق به اواخر دورهی قاجار بودهاست، خانه ی همسر که متعلق به دوره ی پهلوی است و خانه ی دیگری که در دوران پس از انقلاب ساخته شده است. این افراد که سه گونه خانه را زیسته اند مورد پرسش قرار گرفته اند تا ارزیابی آنها از خلوت مورد ملاحظه قرار گیرد. به عبارت دیگر، این پژوهش سعی بر آن دارد که به شناخت مفهوم خلوت در خانه، از طریق پی بردن به درک افراد از آن پدیده بپردازد. بنابراین مصاحبه های عمیق با افراد مورد نظر ضروری میباشد.
برای خواندن این مقاله به طور کامل در زیر کلیک کنید: