گرایش های معاصر در هنرهای بصری، هوارد جی اسماگولا، ترجمه فرهاد غبرایی، تهران، دفتر پژوهش های فرهنگی، ۱۳۸۱، ۴۷۲ صفحه. امروزه ما با متکثرترین و پیچیده ترین و متناقض ترین دورانی که جهان به خود دیده روبه رو هستیم. دوران معاصر، دوران سنتزهای شخصی است. هر فرد باید مجموعه ی ارزش ها و باورهای خود را برای خویش تعیین کند. تا جایی که به نظر می آید هیچ نظام فکری یا روش شناسی واحدی نمی توان برای پاسخ گویی به این تمامی دشواری ها ایجاد کرد.این گوناگونی شگفت انگیز در هیچ زمانه ای به اندازه ی جهان معاصر آشکار نیست.
اکنون چنین می نماید که نهضت های عمده از میان رفته اند و ما با هجوم سبک های هنری و روندهای فردی مواجه هستیم. دیگر هیچ فلسفه ی زیبایی شناسی خاصی غلبه ندارد. از سوی دیگر، چنان طیف خیره کننده ای از امکانات وجود دارد که انسان به بهت و سردرگمی دچار می شود. با این وجود عده ای، این گستره ی امکانات را سرچشمه ی غنای فرهنگی می شمارند؛ حال باید پرسید آیا این چندگانگی نشانه ای از بیماری فرهنگی است یا حیات دوباره ی آن؟ و آیا این آشفتگی زیبایی شناختی از جهت گیری دوباره به سمت معنا حکایت می کند؟ در پاسخ به این شرایط متغیر در جهان هنر و به طور کلی در اجتماع، کتاب حاضر بیشتر به تلاش های فردی می پردازد تا به حرکت های گروهی. در سرتاسر کتاب روش بررسی ژرف بینانه ای به کار می رود تا درباره ی منابع و روندهای شخصی هنرمندان اطلاعاتی فراهم آید. هنرمندان برجسته ای از زمینه های گوناگون زیبایی شناسی گردآمده اند تا نمومه های بارز روش های معاصر به خواننده، نمایانده شود. این شیوه به چندین دستاورد مهم در هنر امروز می پردازد. زمینه ای را که به صورت های گوناگون مشخص شده، روشن و آشکار می کند و نسبت به نحوه ی آفرینش هنرمندان آنچه ارائه می دهند دیدی تازه ایجاد می کند. در دوران کنونی نقاش ها به پیکره سازی، اهل گراوور به نقاشی و هنرمندان ویدیو به طراحی می پردازند. بسیاری از هنرمندان از طریق ترکیب چند ماده ی خام به صورتی تازه و هیجان انگیز روزگار می گذرانند. مثلاٌ لولوکاس ساماراس ساته هایی دارد که نقاشی، طراحی، عکاسی و پیکره سازی را در بر می گیرد. دغدغه ی عمده ی هنر معاصر ترکیب است که به صورت های گوناگون بیان می شود. مرتبط ساختن و پیوند دادن زندگی خصوصی با روندهای هنری، در آمیختن مواد منحصر به فرد به صورتی مرتبط و کنار هم چیدن دلمشغولی های سنتی با برداشت های امروزی. چنان که از این مختصر بر می آید در جهان بصری کمتر چیزی است که هنرمند معاصر آن را شایسته ی کشف نیابد. در کتاب حاضر بسیاری از اندیشه های گوناگون، روش های کار و روند ها ارائه می شود تا منابع سرشار عرصه ی هنر معاصر دنبال شود. تعابیر و آرای نقادانه به عنوان نمونه هایی ارائه شده اند که نشان می دهند چگونه می توان به اثری نزدیک شد و آن را به نحو اندیشمندانه و دوراندیشانه ارزیابی کرد. در فصل نخست «هنر در مکانهای همگانی/ فضا در هنر همگانی» زمینه و متن را برای آگاهی بیشتر نسبت به هنر معاصر فراهم می آورد. بخش دوم همین فصل «فضا در هنر همگانی» با گسترش فضای جایگزین سر و کار دارد. این عبارت به نگارخانه های نمایشگاهی مربوط می شود که توسط هنرمندانی که به آرایه مستقیم آثار خود به مردم گرایش دارند اداره می شود. فصل ۲،۳،۴ هنرمندانی را در بر می گیرد که در رسانه ها تثبیت شده اند و در زمینه هایی از قبیل نقاشی، طراحی، گراوور و پیکره سازی به کار مشغول اند و کارهای آنان با آثار سنتی ارتباط ندارد. در فصل پنجم آثار پنج هنرمند عکاس ارائه شده و اساس زیبایی شناسی در عکاسی معاصر سنجیده می شود. و در فصل ششم روش های اجرای ویدیو، از تازه ترین شکل ها و هنر مدرن تا زمان و تجربه نمایشی در این رسانه پر تناقض اشاره شده است و لذا از بسیاری جهات اینها جنبه های گوناگون فرهنگ معاصر همچون موسیقی پاپ، تلویزیون و تآتر مدرن را بازتاب می دهند. در فصل هفتم، «رویدادهای پیکره سازی، کارهای زمینی، محیط ها» روش های گوناگونی که اکنون نیز در آمیزش با زندگی است، کشف می شود. در این بخش، برخی از هنرمندان به طور مستقیم روی منظره کار می کنند و قطعات غول آسایی که برداشت های ما را از جهان طبیعی دگرگون می سازد؛ برخی دیگر فضاهایی داخلی می سازند که مشغله های درونی روان را می نمایاند ( با استفاده از اتاق به مثابه ی ذهن) و در نهایت باید گفت که در این کتاب طیف وسیعی از هنرمندان در نظر گرفته شده است؛ از چهره ی شناخته شده در سبک های سنتی تا چهره های معاصر و جوان که به کشف رسانه ای جوان مشغول هستند و یا چهره هایی که به جای حیطه ی کتاب به ارائه ی مطلب در مجله های ماهانه می پردازند. فهرست و عنوان فصل ها : مقدمه : هنرمند منفرد و لحظه ی حاضر فصل اول : بخش اول ” هنر در مکان های همگانی” : کلس الدنبرگ ، بورلی پیر ، جورج سیگل بخش دوم: “فضا در هنر همگانی” : آلاناهایس فصل دوم: “نقاشی معاصر، اسطوره ها، اشیاء و توهم شخصی” : اندی وارهول، ریچارد استیز، شوساکو آراکاو، رومیری بیردن، سای تومبلی، لوکاس ساماراس فصل سوم : “گراوورسازی : هنر در عصر بازتولید سازوکار “: جیمز داین، جاسپر جونز، هلن فرانکنتالر فصل چهارم: “شکل، محیط، روند: زمینه ی مجسمه سازی معاصر “: رابرت موریس، جکی وینزر، دوان هنسن، رد گرومز فصل پنجم: “عکاسی: چشم انداز تاروایت “: ریچارد آودان، جوئل میروویتس، دایان آربوس، دوان مایکلز، رالف گیبسن فصل ششم: “اجرا، ویدیو: مختصات زمان و مکان “: یوزف بویز، نام جون پایک، لوری اندرسن فصل هفتم: “فضا: رویدادهای پیکره وار، کارهای زمینی، محیط ها”: کریستو، رابرت اسمتیسن، مایکل هایزر، والتر دماریا، چارلز سایمندز، آلیس ایکاک ذنیس اپنهایم
