همانطور که می دانیم، تمدن از خاورمیانه آغاز شد. کشت غلات، نخستین بار در حدود ۸۰۰۰سال پیش از میلاد، روی داد که کشت و زرع به خلق نخستین جماعت های یکجانشین دارای سکونت گاه دائمی منجر شد. تپه های بزرگ باستانی که “تل” نامیده می شوند، حاوی بقایای برخی از این جوامعند. تل ها در ترکیه ی امروزی و سراسر هلال حاصلخیز که یک منطقه ی باستانی کشاورزی است که بخش هایی از کشورهای عراق ، سوریه، لبنان، اسرائیل، و اردن را دربرمی گیرد، یافت شده است. دو نمونه از شناخته شده ترین این سایت ها، جریکو در کرانه غربی و چتل هیوک در کشور ترکیه ی امروزی است.
نخستین تمدن ها- گروه هایی با سازمان های سلسله مراتبی پیچیده- حدود ۳۰۰۰سال پیش از میلاد در دره های نیل و دجله و فرات، شکل گرفتند. تمدن ها در نتیجه ی نیاز به سازمان دادن توزیع آب برای آبیاری و حفاظت زمین های اطراف رودخانه ها در برابر سیلاب ها، رشد کردند. این توسعه ها، محصولات کشاورزی را ترقی داده و تنوع اقتصادی را ممکن ساخت. جوامع شهری پیچیده که دارای نظام های حقوقی مدون بودند، اغلب حول نظام های سلطنتی دین-محور متمرکز بودند.
نوشته‌های مرتبط
حاکمان انها بر تجارت فرامنطقه ای مسلط شدند، امری که به ویژه با توجه به قلت منابع معدنی و الوار لازم برای ساخت و ساز در دره های رودخانه ای از اهمیت برخوردار بود.نظام های نوشتاری با استفاده از هیروگلیف ها، عناصر تصویری ارائه کننده ی اشیای قابل تشخیص، به عنوان وسیله ی تسهیل مدیریت اغاز شدند. الفبا با نشانه هایی که نمایشگر نه اشیا بلکه صداها بود، حدود ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد ظهورکرد.
منبع: دایره المعارف اینکارتا
erfani.samal@gmail.com
