تصویر: بازار قدیم دزفول، تابستان ۱۳۹۰
دزفول یا به زبان محلی دسفیل شهری کهن و خوش آب و هوا که در شمال خوزستان واقع شده است. از آنجایی که انسان موجودی است که در هر شرایطی می تواند زیبایی بیافریند. بازار کهنه دزفول یکی از بازارهای سنتی این شهر است که با وجود شرایط سخت و کمبود هر گونه امکانات از دیر باز محل آفرینش زیبایی‌هایی در قالب آثار صنایع دستی و هنری بوده است.
نوشته‌های مرتبط
کوچه‌های پیچ در پیچ بازار کهنه برای هر گردشگری صفایی دیگر دارد و هنوز می توان ناب ترین آثار دستی که سرمایه‌های غنی به حساب می آیند را در کوچه پس کوچه‌های آن آشکارا دید.
کشور ایران از لحاظ تنوع قومی – جماعتی یکی از بی نظیرترین پهنه های فرهنگی در جهان را تشکیل می دهد و به همین دلیل نیز به صورت نظری ایران را جزو یکی از ۱۰ کشور با بالاترین جذابیت گردشگری طبقه بندی می کنند. بازار کهنه دزفول می تواند به عنوان بازاری که کالاهای هویتی عرضه می کنند مورد استقبال گردشگری قرار گیرد. دکتر ناصر فکوهی معتقد است، عدم توجه به هویت های قومی سبب شده است که قومیت به عنوان منبعی برای گسترش صنعت و اقتصاد، کاملا به فراموشی سپرده شده و آنجا هم که اشکال کوچکی از بهره برداری مشاهده می شود در بخش صنایع دستی است که عمدتاً در حد پیشه وری باقی مانده اند.
در این گزاره عکس‌هایی از مغازه‌ها، درب خانه‌های تاریخی، بنا‌ها و کوچه‌های دزفول در سال ۱۳۹۰ را می بینید. معماری سنتی این شهر می تواند منبعی بی پایان برای شکل دادن به معماری مدرن ایرانی قرار بگیرند.
شاید سوزان سونتاگ یکی از بهترین صاحب نظرانی باشد که در حوزه عکس بشود به آن استناد کرد، او می‌گوید: عکاسی شعور متعارف انسان را رشد داده.
به نظر می رسد عکس و تصویر هستند که به انسان آگاهی را می‌دهند و قدرت فوق‌العاده آنها برای انتقال اطلاعات مورد توجه هر مردم نگار است. تصاویری که از طریق انتقال اطلاعات آگاهی‌های ما را نسبت به تمامی کنش های انسان ها افزایش می دهد. عکس های زیر ماحصل گردش یک روزه ام با نگاهی به بافت معماری و سنتی بازار کهنه این شهر است. گفتنی است، در مطلبی جداگانه به عادات زنان دزفولی خواهیم پرداخت.
برای مشاهده این گزارش تصویری در زیر کلیک کنید :
