اصطلاح اسطوره و اسطوره شناسی در سالهای اخیر در ایران زینت بخش مقاله ها و کتابهایی چند شده است. اما پرداختن به اسطوره با رویکرد علمی در تاریخ ما کمتر سراغ گرفتنی است و آنچه در سالهای اخیر تحت نام اسطوره ارائه میشود، کمتر نظام مند و دارای روشی مشخص بوده است. در این میان، آنچه کمتر مورد توجه قرار گرفته، خود اسطوره به عنوان موضوع شناخت است. به عبارت دیگر سرآغاز این مفهوم و شکل گیری آن که به حوزۀ معرفت شناختی مرتبط است، بیش و کم نادیده گرفته میشود. گویی برای ما اسطوره به ناگهان از زمین سبز شده است؛ انگار از پیش از ماهیت آن آگاهیم و نیازی به روشن کردن آن نداریم. از این رو، «اسطوره» به سرعت اصطلاحی همهگیر میشود و در زبان نیز به صورت صفت ِ معمول به کار میرود.
نظریه های اسطوره، نظریه هایی از حوزه های بسیار وسیع تری هستند که اسطوره زیر مجموعۀ آن ها قرار می گیرد و مادۀ پژوهشی آن ها به شمار می آید. با این توصیف، هدف این صفحه ایجاد فضایی برای بحث و کاوش در اسطوره شناسی و ادبیات کلاسیک با رویکرد انسان شناسانه، بالاخص در رابطه با اسطوره های ایرانی است. برای پر بار کردن این صفحه از تمامی صاحب نظران و علاقه مندان دعوت به همکاری می شود تا بدین وسیله رویکردهای مختلف علمی به اسطوره مطرح گردد و زمینه های نوی پژوهش در اسطوره برای دانشجویان و پژوهشگران گشوده شود. از علاقمندان به همکاری با این صفحه دعوت می شود با مدیر آن خانم دکتر بهار مختاریان، دانشگاه هنر اصفهان با آدرس زیر تماس بگیرند. bmoktarian@yahoo.com
