یازدهم سپتامبر آمریکا شاهد لرزش هیلاری کلینتون و بیماری وی بود. دو هفته ی بعد؛ بیست و ششم سپتامبر و در جریان اولین مناظره ی انتخاباتی (در مجموع سه مناظره برگزار خواهد شد) اما مردم آمریکا شاهد هنرنمایی وی در برابر دونالد ترامپ بودند. کلینتونی که در برابر آقای ترامپ قرار گرفت، نه تنها کاملا سرحال، بلکه صد در صد مسلط بر مناظره بود.
به گفته‌ی اکثریت قریب به‌اتفاق مناظران، خانم کلینتون بی‌تردید برنده‌ی اولین دور مناظره بود. در طول مناظره این حقیقت آشکار بود که برخلاف حریف جمهوری خواهش، او کاملاً خود را برای همه‌چیز مهیا کرده بود. این در ماهیت اوست: کلینتون به‌سختی کار می‌کند، تقریباً بر همه‌ی حوزه‌های سیاسی تسلط دارد و اعتمادبه‌نفس بالایی را از خود به نمایش می‌گذارد. خود او هم در طول مناظره به این امر اشاره‌کرده است:
نوشته‌های مرتبط
بله من از قبل خودم را برای این مناظره آماده کرده بودم. می‌دانید برای چه‌کار دیگری هم آماده‌شده‌ام؟ اینکه رئیس‌جمهور بعدی ایالات‌متحده باشم.
نامزد دموکرات‌ها در سه حوزه‌ی اصلی موردبحث (اقتصاد و شغل، مسئله‌ی نژاد و امنیت ملی) سعی کرد در برابر توصیف منفی ترامپ از شرایط که دو دوره‌ی ریاست جمهوری اوباما را دلیلی بر سقوط کشور دانسته، توصیفی مثبت از شرایط کشورش ارائه دهد.
هیچ‌کس گمان نمی‌کرد وزیر امور خارجه‌ی سابق آمریکا تا این اندازه به‌صراحت آقای ترامپ را در تمامی حوزه‌ها موردحمله قرار دهد، ازجمله عدم انتشار اظهارنامه‌ی مالیاتی در طول چند سال گذشته. کلینتون به‌خوبی این اصل که بهترین دفاع حمله است را رعایت کرد و همین هم باعث شد رقیب جمهوری خواهش را غافلگیر کند. ترامپ حتی نتوانست آن‌طور که می‌خواست، در مورد رسوایی استفاده‌ی کلینتون از ایمیل شخصی‌اش، صحبت کند.
مهم‌ترین سؤال در حال حاضر این است که آیا ویژگی‌های اصلی این دوره از انتخابات ریاست جمهوری ایالات‌متحده، مثل دوره‌های قبلی است؟ آخرین نظرسنجی‌ها قبل از مناظره نشان می‌داد هردو نامزد از شانسی کاملاً یکسان برخوردارند. در چنین شرایطی، هیلاری کلینتون باید بتواند نظر بیست‌درصدی که هنوز تصمیم نگرفته‌اند به چه کسی می‌خواهند رأی دهند را به خود جلب کند. ولی آیا در شرایط فعلی، خرد و عقل‌گرایی می‌تواند رأی‌دهندگانی که هنوز مطمئن نیستند را جلب کند؟ با توجه به جو فعلی کشور و عصبانیت عمومی سیاه‌پوستان به دنبال اتفاقاتی که به‌تازگی شکل‌گرفته، به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان از چیزی مطمئن بود.
مناظره‌ی اول باعث شد دو نامزد بتوانند سیاست‌هایی که در صورت انتخاب شدن در پی خواهند گرفت را به‌خوبی مشخص کرده و از یکدیگر تفکیک کنند.
آقای ترامپ ادعا کرده که در نظر دارد با کاهش مالیات طبقه‌ی متوسط و حمایت از تولیدات داخلی، آمار بیکاری را کاهش دهد. خانم کلینتون که با توجه به حمایتش از قانون تجارت آزاد، در این حوزه کمی مشکل مواجه شده بود، ادعا کرد برنامه‌های پیشنهادی آقای ترامپ سبب افزایش بیش‌ازاندازه‌ی بدهی کشور خواهد شد. مواضع دو نامزد در حوزه‌ی قوانین حمل سلاح، حقوق اقلیت‌ها وزنان کاملاً عکس یکدیگر بود.
مردم کشورهای متحد ایالات‌متحده در انتخابات این کشور شرکت نخواهند کرد. بااین‌وجود مسئله‌ی امنیت ملی ایالات‌متحده و سیاست‌های این کشور در حوزه‌ی خارجی، در وضعیت ایشان تأثیرگذار خواهد بود.
مواضعی که آقای ترامپ در حوزه‌ی سیاست خارجی کشورش اتخاذ کرده (رابطه با روسیه، مبارزه با گروه تروریستی داعش، پیمان آتلانتیک شمالی، پدیده‌ی گرمایش زمین، برنامه‌ی اتمی کره‌ی شمالی و …) به‌هیچ‌عنوان مناسب یک نامزد جمهوری‌خواه که می‌خواهد به مقام ریاست جمهوری کشورش برسد، نیست. رقیب دموکرات او حق دارد: دونالد ترامپ شخصیت مناسبی برای رسیدن به مقام فرماندهی کل ارتش آمریکا نیست. حالا باید منتظر ماند و دید آیا روز هشتم نوامبر، رأی‌دهندگان آمریکایی نیز همچنین نظری خواهند داشت یا خیر…
منبع: لوموند، بیست و ششم سپتامبر
