انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

چند خبر از ده روز با عکاسان: رونمایی کتاب حسن غفاری درباره عشایر کهگیلویه و بویر احمد

چند خبر از همایش ده روز با عکاسان به گزارش هنرآنلاین؛ این نمایشگاه که از برنامه های جنبی پنجمین همایش ۱۰ روز با عکاسان است عکس هایی از دوره قاجار تا پهلوی و کتاب هایی درباره عکاسی را از مجموعه شخصی افشین شاهرودی به نمایش می گذارد و نمایشگاه تا ۱۰ دی ماه ادامه دارد.

نشست چالش های اقتصادی در فتوژورنالیسم برگزار می شود

کارگاه عکاسی فاین آرت از ایده تا اجرا با حضور محمدرضا شریف زاده و مهرداد افسری ساعت ۱۰ صبح جمعه ۲۶ آذرماه نخستین برنامه هشتمین روز پنجمین همایش ۱۰ روز با عکاسان است. نشست درباره مدیریت رنگ با حضور محمدامین کجوری ساعت ۱۵، نشست چالش های اقتصادی در فتوژورنالیسم با حضور محمد فرنود و محمدمهدی رحیمیان ساعت ۱۶:۳۰ و نمایش فیلم “آن دو” به کارگردانی ماجد نیسی و گفت و گو درباره فیلم با حضور کارگردان و محسن راستانی ساعت و ۱۷:۲۰ و نشست مبانی عملکرد حرفه ای در کسب و کار عکاسی با حضور علی عیاری، کیا داود اسفندیاری و ناصر بهرامی ساعت ۱۸:۳۰ برنامه های دیگر هشتمین روز همایش است.

در بخش نگاه شخصی هشتمین روز این همایش امیر علیمی، جواد عسگر اوغلی و وحید سالمی ایده ها و تجربه های خود را در عکاسی با نمایش عکس بیان می کنند.

رونمایی از کتاب عکس عشایر کهگیلویه و بویر­احمد

کتاب عکس “روزگار سپری شده” حسن غفاری؛ عکس­‌های استان کهگیلویه و بویر­احمد در ششمین روز همایش ۱۰ روز با عکاسان رونمایی شد.

افشین شاهرودی در رونمایی این کتاب گفت: حسن غفاری را از خیلی سال پیش می شناسم. او عکاس پیگیری است و تمام عمر خود را روی موضوع عشایر گذاشته است. یک موضوع را به صورت مداوم پیگیری کرده و این کار قابل تقدیر است. این کار هدفمند است. موضوع این کتاب، اجتماعی و بخشی از جامعه ما است و ارزش این کار بسیار بالا است. عکاسی حافظه ­ی تاریخ است. عکس‌­های عشایری در این کتاب وجود دارد که بسیاری از اتفاقات و رفتارهای فرهنگی آن­ها تغییر کرده است. عکاسی حسن غفاری هدفمند است و به آینده گزارش می دهد. او آیین­‌هایی را ثبت می­‌کند که در آینده تغییر می­‌کند و شاید وجود نخواهد داشت.ارزش واقعی این کارها در آینده نمایان می‌­شود.

سپس جواد صفی­‌نژاد؛ پژوهشگر عشایر گفت: برای اولین بار توسط حسن غفاری کتاب مستقلی درباره عشایر و روستاییان استان کهگیلویه و بویر­احمد منتشر شد. او یک مرحله را در این کتاب گذرانده که ۲۰ سال طول کشیده و آن مرحله­ی گذار است. تمامی عکس­ها مورد تایید است. مساله‌­ای که به عکاسان توصیه می­کنم این است که از هر کجا عکس می­‌گیرند اسامی را با نقشه و اطلاعات معرفی کنند.

در ادامه جواد صفی نژاد، افشین شاهرودی، محمد نبی گوهرگانی که با حمایت مالی او کتاب منتشر شده است، ابراهیم صافی، مسعود زنده روح کرمانی، سید عباس میرهاشمی ، سعید محمودی ازناوه و حسن غفاری کتاب “روزگار سپری شده” را رونمایی کردند.

حسن غفاری بعد از رونمایی کتاب گفت: این روزها در کشور ما در سازمان میراث فرهنگی جلساتی درباره مردم­نگاری برگزار می­شود اما چندان به آن توجه نمی­شود و و فقط به صورت مناسبتی و فرامایشی به آن نگاه می­شود و در زندگی مردم اتفاقی رخ نمی­دهد و از علاقه­مندان این رشته هیچ حمایتی نمی شود. همه­ی ما که در حوزه مردم نگاری فعالیت می­کنیم بدهکار هستیم. بدهکار به خانواده و به کسانی که اجازه دادند وارد زندگی­شان شویم و عکاسی کنیم تا اسنادی تاریخی ثبت و ضبط شود. عکاسی خیلی زود به زندگی مردم راه پیدا کرد. از بسیاری از مناطق ایران که صعب الورود بود عکاسی شد. انقلاب دیجیتال و عمومی شدن عکاسی سبب شد تا اندازه­ای عکاسان حرفه­ای دچار مشکل شوند و عکس­های ما فروش نرود البته این اتفاق نوین باعث خوشحالی ماست و ما همچنان فعالیت خود را ادامه می­دهمی چون به تاثیر آن در جامعه باور داریم. عکاسی این توان را دارد که زمان را در جایی دیگر به نمایش بگذارد. در آخر ما و آرشیومان می­مانیم. مدیون افراد زیادی هستم که اولین نفر پدرم است.

غفاری از افرادی که برای تهیه و انتشار کتاب “روزگار سپری شده” همکاری کرده­اند، قدردانی کرد و اشک شوق ریخت.

«روزگارسپرى شده» کتابى سیاه وسفید در قطع رحلى و مشتمل بر١۵٠ صفحه است. در این کتاب ١٨٠ قطعه عکس اثر حسن غفاری از استان کهگیلویه و بویراحمد دهه­ی هفتاد ارائه شده است. این کتاب به دو زبان فارسى وانگلیسى با مقدمه و نوشته­هایى از ناصر فکوهى، افشین شاهرودى و مهدى غفارى روانه بازارکتاب شده است.

کویر جایی است که باید به آن توجه شود

فیلم “همراه باد، در دل تنهایی کویر” منوچهر طیاب در ششمین روز همایش ۱۰ روز با عکاسان نمایش داده شد و اسعد نقشبندی، منوچهر طیاب، علی نیک رفتار درباره فیلم گفت‌و‌گو کردند.

منوچهر طیاب درباره این فیلم گفت: این فیلم زمانی ساخته شد که کویر برای مردم ناآشنا بود. این فیلم سبب شد مردم و عکاسان به کویر بروند. کویرگردی من از قبل‌ترها شروع شده بود. ما برای کویر معیار و اندازه‌ای نداریم. کویر افق وسیعی دارد که تا به حال آن را ندیدیم. دو سال کتاب‌هایی را که درباره کویر نوشته شده بود، خواندم و به این نتیجه رسیدم که کویر را باید بشناسم. اولین کسی که من را همراهی کرد علی نیک‌رفتار بود و عکاسان زیادی در این راه بودند که یکی از آن‌ها اسعد نقشبندی بود. ما در کویر گم شدیم و مشکلات زیادی سر راه‌مان بود ولی خوشحالم که به نتیجه رسیدیم. این فیلم با کمک دوستان عزیزم ساخته شد و به ثبت یونسکو رسید. کویر جایی است که باید به آن توجه شود.

عکاسی در کویر

نشست آشنایی با کویر و کویر‌نوردی” با حضور علیرضا فیروزی در ششمین روز پنجمین همایش ۱۰ روز با عکاسان روز چهارشنبه ۲۴ آذرماه برگزار شد.

علیرضا فیروزی در این نشست گفت: بیابان لوت به ثبت جهانی رسیده است. چندین بار به کویر سفر کردم که یکی از این سفرها در اسفند ماه ۱۳۹۳ اتفاق افتاد. در کویر امنیت بسیار مهم است و حتما باید با همراه به کویر سفر کنیم زیرا می‌خواهیم وارد عمق کویر شویم.

فیروزی در ادامه بیان کرد: در سفر به کویر تجهیزات نیز بسیار ضروری است. در کویر باد و ماسه زیاد است و باید از تجهیزات عکاسی محافظت شود. در ادامه عکس هایی از “ریگ جن”، “شهداد” و… نمایش داده شد.

علیرضا فیروزی خاطرنشان کرد: برای کویر رفتن باید آمادگی روحی داشته باشیم زیرا گم‌شدن در کویر، شب نخوابیدن و…. نیاز به روحیه مقاوم دارد. همچنین باید از سلامت خودرویی که به همراه داریم مطمئن باشیم. وقتی به کویر می‌رویم باید تمامی وقت خود را روی عکاسی بگذاریم. انتخاب زمان مناسب بسیار مهم است. در کویر موجودات زنده از انسان‌ها نمی‌ترسند و می‌توانیم به راحتی عکاسی کنیم.

فیروزی تاکید کرد: انتخاب همسفر مناسب خیلی مهم است پس بهتر است همسفر ما عکاس باشد. همچنین قبل از رفتن به کویر عکس‌های هوایی و نقشه‌ها باید بررسی شود. بهترین زمان برای رفتن به کویر لوت اواسط پاییز تا اواخر زمستان است.

کارگاه عکاسی در ۱۰ روز با عکاسان

“کارگاه عکاسی “هدر با حضور پدرام میرصادقی در ششمین روز پنجمین همایش ۱۰ روز با عکاسان برگزار شد.

میرصادقی در این نشست گفت: با تغییر سیستم عکاسی از آنالوگ به دیجیتال و روی کار آمدن تاریک‌خانه­های دیجیتالی، تحول بزرگی در هنر و صنعت عکاسی پدید آمده است. این دگرگونی همراه با تغییرات روزبه­روز در سخت­افزارها (دوربین، لنز و…) و نرم­افزارها مورد استفاده برای ویرایش و اصلاح عکس، همچنان نیز به سرعت ادامه دارد. یکی از این تحولات که در حوزه نرم­افزاری هنر عکاسی پدید آمده است، استفاده از تکنیک هدر است که در بین عکاسان خارجی و داخلی به سرعت در حال گسترش است.

میرصادقی در ادامه بیان کرد: عکاسی هدر شیوه‌ای نو در عکاسی است که برای طبیعی‌تر کردن سوژه عکاسی و نزدیک‌تر کردن عکس به آن چیزی که چشم انسان می­بیند، ابداع شده است. در تکنیک هدر که مخفف‌های دینامیک رنگ است، عکاس می‌تواند با کمک نرم‌افزارهای‌ویژه‌ای، با ترکیب چند عکس با نوردهی‌های متفاوت، در نهایت به یک عکس با دامنه­ی بالایی از نوردهی دست پیدا کند که محدودیت‌های نوری عکس‌های قبلی را ندارد و در واقع ویژگی‌های نوری تمام آن‌ها را در خود جمع کرده باشد.

نگاه انتقادی در عکاسی

بخش نگاه شخصی ششمین روز همایش ۱۰ روز با عکاسان با حضور سارا ساسانی، مریم کاظم­‌زاده و علی قلم­‌سیاه برگزار شد.

سارا ساسانی پیش از نمایش عکس­هایش گفت: پس از دوران کار خبری به نمایش ایده­ها فکر کردم.

ساسانی چند عکس رااز سلف­پرتره­های دختری که در شب عروسی­اش به علت درگیری با بیماری سرطان موهایش را از دست داده بود، نمایش داد و پس از آن عکس­هایی با عنوان”سبک زندگی زنان ایران”را به نمایش گذاشت.

ساسانی در ادامه آثاری را با عنوان” بسیار دیر دیده شده­ایم” به نمایش گذاشت؛ مجموعه‌ای که در آن­ها مشکلات و محدودیت‌های حوزه ورزش بانوان به چشم می خورد.

ساسانی وجود نظم­بصری وسواس­گونه در عکس­هایش را عاملی برای ایجاد فرم­های موجود در آن خواند و بعد مجموعه­ی “رمز گشایی” را درباره­ی مجسمه­سازی نمایش داد.

ساسانی به لزوم نگاه انتقادی تاکید کرد و گفت: تلاش من بر این بود تا آن چیزی را که دور واطراف ما وجود دارد و کمتر دیده می­شود به تصویر بکشم و عکاسی خبری موجب شد تا با فضاهایی که من را به آن جا کشانده بود، بسیاری از ایده­هایم شکل بگیرد.

اشتیاق جوانان به عکس جنگ

در ادامه بخش نگاه شخصی، مریم کاظم‌زاده خاطره‌­هایی از عکاسی در روزهای جنگ گفت و در ادامه عکس‌­هایی از سرپل ذهاب، تصاویری از شهید نجمی در حال رساندن آب به افراد منطقه، بازگشت از خط مقدم و …. نمایش داده شد.

در بخش دیگر عکس‌­هایی از انفجار یک موشک در منطقه­ سرپل ذهاب و کودکانی که جان باخته بودند نمایش داده شد. همچنین عکسی که به گفته کاظم‌­زاده در آن ۹ تضاد مانند مدرنیته، زن، مرد، پیر، جوان و … با نظارت طبیعت اتفاق افتاده بود، به نمایش درآمد. عکس‌­های بیمارستان صحرایی که در آن­ها کارکنان، مجروحان و شهدا به چشم می­‌خوردند و تصاویری از سه شهر بانه، مریوان و مهاباد نمایش داده شد.

کاظم‌­زاده در ادامه با اشاره به نمایشگاه عکس­هایش در چهارمین همایش ۱۰ روز با عکاسان در خانه هنرمندان گفت: فکر می کردم که نسل جدید سلیقه خودش را دارد و مشتاق نبودم که این عکس­ها به نمایش درآیند، معتقد بودم برای دیده­شدن این عکس­ها دیر شده ولی از روز سوم دیدم که نگاه مردم به جنس عکس­ها متفاوت است.

وی ادامه داد: می­دانستم که این­ها اسناد تاریخی کشور ما هستند اما اشتیاق جوانان و حضور عکاسان مرا به گذشته متصل کرد.

کاظم­‌زاده در پایان یادآور شد: ایثار و از خودگذشتگی را که در جنگ بود هیچ جا ندیدم و تلاش من این بود تا علاوه بر ویرانی که درون­مایه جنگ است، نرمش­ها را نیز به تصویر بکشم.

 

آینده‌­نگری هوشمند موجب شکل گیری عکاسی شده است

علی قلم­سیاه؛ عکاس پیشکسوت در بخش سوم نگاه شخصی ششمین روز همایش گفت: عکاسی از یک درهم تنیدگی شگفت­آوری که نشات گرفته از توان، فرهنگ و علم بشر است تشکیل شده و در واقع یک آینده­نگری هوشمند موجب شکل­گیری آن شده است.

قلم­سیاه عکاسی را عنصری خواند که با حضور در زوایای گوناگون زندگی موجب شناسنامه شدن بشر شده و حتی در حوزه­ی علم نیز تاثیرات اساسی بسیاری داشته است.

قلم­سیاه علاوه عکاسی را ترکیبی از میزان شات (که اشراف ماهرانه در بکار­گیری دوربین برای ورود به صحنه­های مورد­علاقه است) و میزانسن خواند.

این عکاس پیشکسوت در ادامه گفت: ما باید عکاسی را تعریف کنیم تا زیر اسم ژانر­ها و سبک­های مختلف باقی نمانیم و خودمان پیشرو باشیم.

قلم­سیاه در ادامه عکس­هایش از کشمیر هند را نمایش داد و بعد با اشاره به ورودش به عکاسی ورزشی گفت: عکاسی ورزش را با دو نگاهی که در آن وجود دارد می­توان تعریف کرد. اکشن اسپرت یکی از حوزه­های ورزش است که همه­ی ویژگی­های آن تعریف شده است و در این حوزه عکس باید هم جذاب باشدو هم خبری بودن را برساند. در کنار این حوزه بخش دیگری که به خصیصه­ی ورزشی می­پردازد وجود دارد که در آن ورزش را جور دیگر می­بینیم، به عنوان مثال، ترکیب انسان با زمین، خطوط زمین و …. را مد نظر قرار می­دهیم؛ به این طریق می­توان نگاه جامعه­شناسی، داستان­پردازی، مردم­شناسی، آسیب­شناسی و ….را در عکاسی ورزشی جای داد.

قلم­سیاه با نمایش عکسی از مسابقات آفرود به نگاه انتقادی که در آسیب به طبیعت در این ورزش وجود دارد، اشاره کرد.

قلم­سیاه با اشاره به انتزاع عکس­هایی از طبیعت را نمایش داد و در بخش پایانی هم با نمایش مجموعه­ی”قابلمه” بر شناخت مهارت­ها در نورپردازی، متریال، چیدمان و عناصری چون فضا در عکاسی اشاره کرد.

عکاسی هنری به تعریف نیاز دارد

آخرین نشست ششمین روز پنجمین همایش ۱۰ روز با عکاسان به موضوع “نسبت عکاسی هنری و دانشگاه” با حضور مهرداد نجم‌­آبادی، مهران مهاجر و ساسان افشارزاده اختصاص داشت.

مهرداد نجم‌­آبادی در ابتدای این نشست گفت: پیشینه­ هنر و عکاسی ما فاقد تاریخ مدون و استمرار است. عکاسی قبل از انقلاب اسلامی به عنوان واحد درسی تدریس می­شد اما دلیل اینکه پای عکاسی به دانشگاه باز شد داستان انقلاب و جنگ بود. عکس­‌های جنگ عکس­‌هایی بود که از روی تفنن گرفته نشده بود. مهندس سعید عینی معمار بود ولی زحمت زیادی برای ما کشید و کار ما را با جان و دل انجام می­داد. برای اولین بار در زمان مدیریت از نگاه خشک یک شکل عکاسی منظره­نگاری دوری کرد. ما مشکلات را مطرح می­کنیم و امیدواریم نسل دیگر این مشکلات را برطرف کند.

سپس مهران مهاجر افزود: وقتی درباره­ی عکاسی هنری صحبت می­کنیم محدوده خیلی اندک است و نباید به بخش­های دیگر عکاسی بسط دهیم یعنی عکاسی خبری و بخش­های دیگر مورد بحث نیست. عکاسی هنری نیاز به یک تعریف دارد که این تعریف آسان نیست. شاید بتوانیم بگوییم عکاسی هنری در نگارخانه‌­ها، موزه‌ها و نمایشگاه­ها نمایش داده می­شود که این تعریفی نمادین است. عکاسی هنری در قالب کتاب خودش را بروز می دهد و کتاب بعد از نمایشگاه است. عکاسی هنری پیش از دهه­ی ۶۰ یک جریان نبوده است. اگر از دهه­ ۶۰ تا به امروز یک نگاه کوتاه داشته باشیم چهار نسل در عکاسی ایران خواهیم داشت؛ معلم­‌های نسل ما، نسل دوم که ما هستیم، نسل سوم عکاسانی هستند که در دهه­ی ۷۰ دانشجو بودند و نسل چهارم که از سال­‌های ۹۰ تا امروز بروز و نمود آثارشان را می­بینیم

در ادامه ساسان افشارزاده گفت: فعالیت­های هنری در محیط­های آکادمیک خوب است اما کافی نیست. وقتی یک هنرمند با حداقل امکانات فعالیت می­کند و از راه­هاای دیگر کسب درآمد می­کند و با آن درآمد نمایشگاه برگزار می­کند، فاجعه است. بخش دولتی نگاه اربابی به هنرمند دارد و در بخش خصوصی حداقل کمک با حداکثر بازده تبلیغاتی صورت می­گیرد در نتیجه باید به این مشکلات رسیدگی شود. به جرات می­گویم که این مشکلات قبل از انقلاب اسلامی کمتر بود.

 

هنر آنلاین

http://www.honaronline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AA%D8%AC%D8%B3%D9%85%DB%8C-4/91599-%D8%A7%D9%81%D8%AA%D8%AA%D8%A7%D8%AD-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B9%DA%A9%D8%B3-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D8%A7-%D9%BE%D9%87%D9%84%D9%88%DB%8C-%DA%86%D9%86%D8%AF-%D8%AE%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%A8%D8%A7-%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86