شهر پاریس دارای شکلی دایره وار بوده و از نظر اداری تقسیم بندی شهری از ۲۰ منطقه تشکیل می شود. تاریخ این تقسیم بندی به سال ۱۸۶۰ همزمان با اصلاحات هوسمان باز می گردد. منطقه اول در مرکز شهر قرار دارد و سایر مناطق به طور حلزونی در پیرامون آن گسترش یافته و شهر نهایتا، همانطور که گفیتم، به اتوبانی معروف بولوار پیریفریک (پیرامونی) که عملا خط مرزی بین پاریس و حومه را تعیین می کند، منتهی می شود. هرچند در آن سوی این اتوبان، مناطق مسکونی، بلافاصله امتداد دارند، اما این مناطق از نظر اداری جزو پاریس نیستند. با گذر این بلوار پریفریک در واقع بطور کاملا نامحسوس وارد شهرهای دیگری می شویم که مجموعا حومه های پاریس را تشکیل می دهند. شهرهایی چون بنیوله، مونتروی، ایسی، سن اوان، اوبرویلیه، نوئی، پانتن، ایروی، وانو، مون روژف مالاکوف، سن مانده، ژانتیی، و بسیاری دیگر. این شهر ها، با اینکه از نظر اداری به عنوان شهرهایی مجزا محسوب می شوند، ولی عملا محله هایی متصل به پاریس بوده و تا حد زیادی از طریق در شبکه متروی درون شهری پاریس قابل دسترسی می باشند.
برای مطالعه کل مطلب در زیر کلیک کنید :
نوشته‌های مرتبط
۲۴۹۱۵پا
