سبک زندگی
« سبک های زندگی (…) محصول عادت واره هایی هستند که در روابط متقابلشان و بر اساس قالب های عادت واره، دریافت می شوند و به نظام هایی از نشانه ها تبدیل می شوند که به صورت اجتماعی اعتبار یافته اند ( همچون «متشخص» یا «مبتذل» و غیره). دیالکتیک موقعیت ها و عادت واره ها در بنیان [ فرایندی] کیمیا واری قرار دارد که توزیع سرمایه و بیلان رابطه نیروها را به نظامی از تفاوت های دریافت شده، از خصوصیات متمایز تبدیل می کند یعنی سرمایه نمادین، سرمایه مشروع و ناشناخته در حقیقت عینی خود را توزیع می کند.»
نوشته‌های مرتبط
(تمایز، انتشارات مینویی، ۱۹۷۹، ص. ۱۹۲)
STYLE DE VIE
« Les styles de vie sont […] les produits systématiques des habitus qui, perçus dans leurs relations mutuelles selon les schèmes de l’habitus, deviennent des systèmes de signes socialement qualifiés (comme « distingués », « vulgaires », etc.). La dialectique des conditions et des habitus est au fondement de l’alchimie qui transforme la distribution du capital, bilan d’un rapport de forces, en système de différences perçues, de propriétés distinctives, c’est-à-dire en distribution de capital symbolique, capital légitime, méconnu dans sa vérité objective. »
La Distinction, Minuit, 1979, p.192 « «تمام عملکردها و کنش های یک کنشگر ، به مثابه تولیدات ساختار یافته (opus operatum) ای که ساختار ساختاردهنده واحدی آنها را به بهای بازبرگردانی هایی که منطق خاص هر یک از میدان های مختلف به آنها تحمیل می کنند، فارغ از هر گونه تمایلی غرض مند برای یافتن انسجام و به طور عینی سازمان یافته و فارغ از هر گونه اتحاد آگاهانه ای باهم، به صورتی عینی، با یکدیگر و با تمام اعضای دیگر همان طبقه هماهنگی دارند.» (تمایز، انتشارات مینویی، ۱۹۷۹، ص. ۱۹۲) نگاه کنید همچنین به: سلیقه، سرمایه نمادین.
En tant que produits structurés (opus operatum) que la même structure structurante produit au prix de retraductions imposées par la logique propre aux différents champs, toutes les pratiques et les œuvres d’un même agent sont objectivement harmonisées entre elles, en dehors de toute recherche intentionnelle de la cohérence, et objectivement orchestrées, en dehors de toute concertation consciente, avec celles de tous les membres de la même classe.» La Distinction, Minuit, 1979, p.192