در فرهنگ مردم و همچنین در احادیث روایت شده است که برای دور شدن از بلایا و آفت جن و مصون ماندن از آن به نگهداری برخی حیوانات از جمله پرندگان در خانه بپردازید.
این آموزه دینی و سنت فرهنگی را نسل گذشته، یعنی پدربزرگ و مادربزرگ ها و حتی پدر و مادرها تقریباً تا سی، چهل سال پیش به فراخور در شهر تهران نیز انجام می دادند؛ به طوری که در خانه های حیاط دار آن زمان معمولاً خانواده¬ها به نگهداری مرغ و خروس و یا کبوتر و یا پرندگانی در قفس برای شگون آنها و مصونیت از حوادث ماورایی می پرداختند.
نوشته‌های مرتبط
ما هم به سلوک سنت های آن زمان در منزل برخی از این حیوانات را نگهداری می¬کردیم. معمولاً پدر هنگامی که به اصفهان و روستایشان می رفت در بازگشت، دو سه جوجه یا مرغ (رسمی) می¬آورد که معمولاً در حیاط خانه و در باغچه کوچک حیاط، تا زمانی که بزرگ می¬شدند و یا با تکرار و خستگی تمیز نمودن فضولاتشان مادر را به عصبانیت اندازند، ادامه حیات می دادند و با عصیان مادر، حیوانات بیچاره به دست محمدآقا قصاب سپرده می¬شدند و قصاب وظیفه سلاخی آنها را بر عهده می گرفت.
ادامه متن را در فایل پیوست بخوانید.-
حفاظت « این مقاله برای ویژه نامه کردار شناسی جانوری نوشته شده بود ولی نسخه نخست آن در فصلنامه شماره ۳۴ ، تابستان ۵۴۳۱ ، صص ۸۶ تا ۱۵ انتشار یافته است. » شکار و طبیعت
