انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

معرفی مستند جادوی سینما ساخته محمد باقر سلمانی

از اولین باری که در کودکی وارد سالن سینما شدم و تا الان سینما به نظرم به مثابه یک جادوست جادوی نوری که از پشت پنجره کوچک آپاراتخانه عبور می کنه و پرده بزرگ سینما را می پوشانه، در زمان نمایش فیلم بارها به عقب بر می گشتم و اتاقک آپارات را می دیدم و مسیر نور را در تاریکی که از بالای سر تماشاچی ها می گذشت را دنبال می کردم .هنوز که هنوزه زمانی که در سالن سینما در حال تماشای فیلم هستم گاهی اوقات بر می گردم و اتاقک جادویی را نگاه می کنم.

خیلی علاقمند شدم تا بتوانم هر جوری شده وارد آن اتاقک شوم و فیلم را برای مردم به نمایش بگذارم ولی نشد. آپاراتچی ها به نظرم انسان های بزرگی بودند که بدون اینکه دیده شوند باعث سرگرمی عده زیادی می شوند.بعدها که با نحوه کار آپارات سینما آشنا شدم تصمیم گرفتم که با امکاناتی که داشتم نحوه کار آپارات را در زیر زمین خانه مان با یک ذره بین چراغ قوه و فیلم نگاتیو عکاسی شبیه سازی کنم که نشد.
مستند جادوی سینما سراغ عشق سینماها و عوامل فنی سینما در دهه های ۳۰ و ۴۰ رفته است و در این مستند ۷۰ دقیقه ایی با حال و هوای سالهای اوج رونق سینما در ایران، نحوه شکل گیری علاقه پیشکسوتان فنی سینما به سینما،خاطرات آنها از سینما و تاثیراتی که سینما در زندگی آنها گذاشته آشنا می شویم.

این مستند از نوع مشاهده گر تعاملی است. و ازتصاویر آرشیوی کمتر دیده شده هم در این فیلم استفاده شده است و همانند فیلم های داستانی هم داستان توسط شخصیتها ی فیلم پیش برده می شود وهم ارتباط شخصیتها با داستان به تدریج نشان داده می شود.و شخصیتهای مستند برای بیننده معرفی می گردند.

ساخت این مستند سه سال به طول انجامید و عنصر زمان که وجه تمایز مستندهای تلویزیونی از سینمایی است هم در این فیلم وجود دارد و گذشت زمان نیز تغییراتی را در برخی از کاراکترهای فیلم به وجود می آورد.

دردوره راهنمایی و دبیرستان که درس تاریخ را در مدرسه می خواندم همیشه با اطلاعات خسته کننده ایی روبرو بودم که فقط سیر تاریخی را برای ما بازگو می کرد مثلا در سال فلان فلانی به قدرت رسید در سال فلان کشته شد و… هیچ وقت در کتابهای درسی تاریخ اشاره ایی به فرهنگ و آداب و رسوم مردم و نحوه زندگی و تعاملشان با یکدیگر نمی شد. در این مستند سعی کردم که تاریخ را به گونه ای دیگر روایت کنم و از اعداد و سالها حتی الامکان کمتر استفاده کنم و حس و حال های آن دوران را از زبان محاوره شخصیتها که شخصیتهای کمتر شناخته شده ایی هستند بیان کنم.