معاصر بودن به چه معناست ؟
ما معاصران چه کسی و چه چیزی هستیم ؟
در یک جهان تکه تکه شده با سرعت تغییر تاریخی و تکنیکی و شرح های درهم رسانه ها ،
کندکردن زمان است و مهیا کردن فضایی برای تفکر ؛
جسارت خیره شدن مستقیم به تاریکی زمان است
و فاصله گرفتن از زمانی که تنگاتنگ به آن متصلیم .
شاید ، گفتگویی مداوم باشد بین تکه پاره های غیر منسجم .
از همین نگاه ، نشست “معاصر بودن از نظر تا عمل ” تمرینی است برای شنیدنِ “تأملات نابهنگام ”
مدعوین و موضوعات سخنرانی :
آرش بصیرت – معماری از کانسپت تا تصویر؛ مدرنیسم گمشده و سیاست های بازنمایی
نوید پورمحمدرضا – سفری در زمان، سیاحتی در مکان )درباره‌ی بده بستانِ نظریه‌های شهرسازی در جهان معاصر(
هلیا دارابی – برخی مصادیق معاصریت در هنر بصری
بهرنگ صمدزادگان – به سوی اتوپیا
فرشاد مهدی زاده – دیالوگ
افشین فرزین- امر معاصر و سرپیچی از دوران
رضا حبیب زاده – آب تنی در اکنون
طرح و گردآوری : پرشیا قره گوزلو
سلسله برنامه های مثلث – هفت گفتار ده دقیقه ای
برنامه دوم : “معاصر بودن از نظر تا عمل”
(نظریه و تجربه ؛ هنر ، معماری و شهر)
دوشنبه : پانزدهم آذرماه ۱۳۹۵ ، ساعت ۱۷ الی ۱۹، خانه هنرمندان ایران
برگزارکننده : جامعه مهندسان معمار ایران