کرونا به سبب وسعت و گستردگی درگیری می‌تواند تا سالیان پیش رو سوژه‌های نابی برای اهالی فرهنگ و هنر اعم از ادبیات، شعر، سینما و نمایش، عکاسی، موسیقی و غیره تولید کند. به نظر می‌رسد گستره این سوژه‌ها میل به بی‌نهایت دارد، از یک سو تقریبا بیشتر فرهنگ‌ها و کشورهای کره زمین را گرفتار کرده و از سوی دیگر مرزبندی‌های تصنعی بشری را به هم ریخته و فرهنگ‌های مختلف هر یک با ویژگی‌های خاص خود با این پدیده روبرو شدند. این یادداشت و چندین یادداشت بعدی که در روزهای پیش رو منتشر می‌شوند به همت آزاده مالکی دبیر عکاسی در هنرستانی در یکی از شهرهای استان تهران و توسط دانش‌آموزان با محوریت قرنطینه خانگی ناشی از شیوع وسیع کرونا ویروس عکسبرداری شده است. هر مجموعه یک یادداشت هم دارد که توسط خود عکاس نگاشته شده است. بقیه این مجموعه را با برچسب «مجموعه قرنطینه» می‌توانید در سایت پس از انتشار پیدا کنید.
شماره ششم این مجموعه را با هم ببینیم:
نوشته‌های مرتبط
در این روزهایى سخت و کسل‌بار کرونایى که بیشتر درخانه به سر می‌بریم، باعث شد توجهم بیشتر به محیط خانه جلب شود. و این گونه بود شروع به عکاسى در خانه کردم. کودکان برایم جلوه‌ى خاصی از پاکى و معصومیت را بیان می‌کنند. با عکاسى از آنها سرشار از شوق کودکى و آرامش می‌شم. ثبت بازى‌گوشى‌هایشان، گریه و خنده‌هایشان خاطرات و گذر عمر را برایم مرور می‌کند. دریافتم که هیچ چیزى قادر نیست هیاهوی درون کودکان را متوقف کند و هیچ ویروسى نمی‌تواند آنان را از پاى در آورد. در هر شرایطى به شیطنت‌هاى خودشان می‌رسند و حالا که در خانه هستند از در و دیوار بالا می‌روند و با کنجکاوى‌هایشان از هرچیزى براى شادى استفاده می‌کنند.