من سوالاتی را بیشتر در مورد تکلیف مطرح کردم و مخصوصا دانش‌آموزان دبیرستانی باید به ادامه مطرح کردن این سوالات تشویق شوند. چه کارکردی را تکلیف به کار می‌گیرد؟ آیا آن ضروری است؟ چه زمانی؟ آیا آن باید آموخته شده باشد؟ چگونه؟ آیا باید وظیفه فردی باشد یا می‌تواند وظیفه مشارکتی باشد؟ زمانیکه شما والد می‌شوید، چگونه با فرزند خودتان در مورد تکلیف تعامل خواهید داشت؟ چرا؟
هنگامیکه مطرح می‌شود که با موضوعات اصلی برای زندگی انسان در مدرسه به صورت جدی برخورد شود، افرادی هستند که با تهمت‌های ضد-عقل گرایی پاسخ خواهند داد، بنابراین ما باید دوباره خاطر نشان کنیم که موضوع فرزندپروری می‌تواند شامل موردی شود که توسط متخصصان رشته علمی فهمیده می‌شود. این موضوعی است که برخی طعنه می‌زنند که متخصان مراقبت کودک برای سال‌های زیادی تقریبا مرد بودند، در حالیکه عمدتا پرستاران کودک، البته، زن بودند. یاد گرفتن این نکته آموزنده است که چگونه اغلب متخصصان مخالف هستند و فقدان اطمینان را آنها در مادران جوان به وجود می‌آورند.
نوشته‌های مرتبط
اما به علاوه، در محسوب کردن متخصصان در مراقبت از کودک، تاریخ جذابی از خود کودکی وجود دارد؛ می‌نویسد:
هنر قرون وسطایی تا حدود قرن بیستم چیزی در مورد کودکی نمی‌دانست و تلاشی برای تصویر کشیدن آن انجام نمی‌داد. دشوار است فهم اینکه این غفلت منجر به بی‌کفایتی یا عدم صلاحیت می‌شد؛ به احتمال زیاد جایگاهی برای کودکی در هنر قرن وسطی وجود نداشت.
مشاجره آریس به صورت گسترده‌ای برای سالیان پذیرفته شده بود و به نظر می رسد که توسط آزمون‌های هنر قرون وسطایی برای بچه ها و کودکان کوچک به اندازه شباهت های یکسانی که با بزرگسالان داشته اند، نمایش داده می شود. دانش آموزان علاقه مند به هنر ممکن است از مطالعه برخی از نقاشی‌هایی لذت ببرند که کودکان عجیب القیافه را که سرهایشان به صورت غیرطبیعی کوچک است، نشان می‌دهند. زمانیکه این چیز عجیب مورد توجه قرار می‌گیرد، دانش‌آموزان ممکن است فکر کنند که آریس به درستی درست می‌گفت. متفکران و هنرمندان قرون وسطایی از کودکی شناختی نداشتند اما به سادگی بشر کوچک‌تر و کم‌لایق‌تر را دیدند.
اما، اخیرا، دانشمندان دیدگاه آریس را به چالش کشیدند. برای مثال، نیکولاس ارم به صورت متقاعد کننده‌ای هستی کودکی در زمان‌های قرون وسطایی را مستند می‌کنند. هیچ کودکی در انگلستان قرون وسطایی برای اهداف مذهبی و قانونی شناخته شده نیست، او می‌نویسد که دوره‌ها و مراحل به صورت گسترده‌ای در سال‌های میانی اولیه به وجود آمده‌اند. او با رجوع به ترسیم مراحل در دانش‌نامه معروف می‌نویسد که این مراحل در سخنرانی شخصیت جاکس در آن طوری که تو آن را دوست داری ظاهر شد. ارم می‌نویسد:
در این تحلیل‌ها، کودک، سن خودش شد، از رشد در رحم یا تولد تا سن هفت سالگی طول کشید. کودکی (برای جاکس با یک پسر مدرسه‌ای مثال بود) از هفت سالگی تا چهارده سالگی، و نوجوانی (با یک عاشق) از چهارده سالگی تا بیست و یک سالگی ادامه یافت.
به‌روشنی، مفهوم نوجوانی به طور قابل ملاحظه‌ای تغییر می‌کند. دانش‌آموزان ممکن است جذب نمایش با یک عاشق شوند اما با فکر اینکه این موضوع تا سن بیست و یک سالگی طول می‌کنند، گیج می‌شوند. توجه به این متن از ارم فرصتی ارائه می‌دهد تا این سوال مطرح شود که شخصیت جاکس چه کسی است؟ معلم نباید ”تدریس انگلیسی“ باشد تا دانش‌آموزان را به یافتن سخنرانی جاکس در آن گونه ای که تو آن را دوست داشتی دعوت کند. به خطوط باز مشهور متوجه سازد: “همه جهان یک صحنه نمایش است، و همه مردان و زنان صرفا بازیگران آن.“ خطوط و منابعشان به مدت طولانی‌تر به خاطر آورده می‌شوند اگر معلمی که بحث را پیش می‌برد به چیزی بیش از شکسپیر تمرکز کند. این نسبتا برای دانش‌آموزان عالی خواهد بود تا بفهمند که معلمشان یک شخص تحصیل کرده است نه یک تلخیص‌کننده صرف متون آموزشی.
در توالی دروس انتقادی به کودکی اختصاص داده شده است، موارد بیشتری به دست می‌آید، نه اینکه کوچکترین نکته این است که تاریخ‌دانان سنت ها و وقایع را بیش از جنگ و رهبری سیاسی مطالعه می‌کنند. همچنین بسیار مهم است برای متفکران انتقادی ببینند که متخصصان می‌توانند مخالف باشند، و چیزی در مورد نوعی مدرک یاد بگیرند که کسی را بهتر از دیگری سازد. زمانیکه ارجاع نه تنها برای تاریخ و روان‌شناسی بلکه برای هنر و ادبیات می تواند باشد، بحث، کمال ذهنی را منتشر می‌کند. شاید، اما، بیشترین اهمیت، به صورت بلقوه برای به همراه آوردن زندگی ذهنی و عملی با یکدیگر است.
در نظر ارم در مورد یادگیری برای خواندن در انگلستان قرون وسطایی، ما پیشرو بحث های معمول در مورد آموزش خواندن را می‌بینیم. به برخی از کودکان در ابتدا الفبا، سپس هجاها، پس کلمات و جملات آموزش داده می‌شود و به دیگران در ابتدا کلمات و بعد الفبا به گونه‌ای که در واژگان یاد گرفته شده ظاهر می‌شود، آموزش داده می‌شود. برای معلمان، خواندنی بسیار واضح بود (معلمان رسمی، والدین یا خویشاوندنی) که برخی از کودکان اصول خواندن را با سرعت یاد می‌گرفتند. (گاهی تنها در چند هفته)، در حالیکه دیگران در زمان بسیاری طولانی (چندین سال) دریافت می‌کردند. امروزه، با غفلت از دروس باارزش این تاریخ، سیاستمداران خواستار این هستند که همه کودکان مهارت‌های خواندن تعیین شده را در سنین خاص نشان دهند. ما، این موضوع را در این قسمت در مورد ادبیات کودکی مورد بازدید دوباره قرار خواهیم داد.
ادامه دارد…