من فکر می کنم در میان عواملی که می توانند توضیح دهند چرا جنبش های اجتماعی سازمان نمی یابند یکی هم ضد روشنفکر گرایی است(…) باید مراقب باشید که نفرت شما(از بعضی از آدم ها) – که می تواند مشروع باشد – باعث نشود که بصیرت تان را از دست بدهید و خودتان را از این ابزار شناخت محروم کنید(…) مثلا اگر کتاب ا. صیاد (…) که یکی از مهم ترین جامعه شناسان پدیده مهاجرت درون و برون کوچی است، را با عنوان «غیبت دوگانه» (La double abence) نخوانید(…) و توجیه تان این باشد که او یک روشنفکر است یا «کلمات قلمبه سلمبه»ای مثل همانند سازی (Assimilation) و یکپارچه سازی (Integration) می برد ، باید بگویم واقعا آدم های «مشنگی» (cons) هستید … همین (…) من به خودم اجازه می دهم اینطور با شما صحبت کنم(…) تا خودتان را از این منابع فکری، به بهانه اینکه منشاء آنها روشنکران هستند محروم نکنید … روشنفکر بودن یک مرض نیست. »
La Sociologie est un sport de combat, Film de Pierre Charles, 2001
نوشته‌های مرتبط
فیلم : «جامعه شناسی یک ورزش رزمی است»
توضیح : این بخش مربوط به بخشی از فیلم مزبور است که بوردیو را در جلسه ای برای بحث در یکی از حومه های شهری حاشیه ای فرانسه با جوانان فقیر و شورشی نشان می دهد و استفاده از لحنی تا اندازه ای «عامیانه» و بعضی از لغات « به دور از نزاکت» در این نقل قول، بدون دیدن فیلم قابل درک نیست.