برگردان زهراخلجی
موزه ها مکان فوق العاده‌ای برای یادگیری درباره‌ی تاریخ، علم و یا حتی ریاضی هستند، اما اگر درس مورد علاقه شما در مدرسه هنر‌های زبان است، شاید موزه های زیادی برای شما وجود نداشته باشند. فرد خیرّی به نام آن فریدمن می خواهد این شرایط را تغییر دهد، او موسسه جدیدی ایجاد کرده است که مختص زبان شناسی است. مسؤلین شهر واشنتگن دی سی مدرسه تاریخی فرانکلین در مرکز شهر را به خانه موزه «سیاره واژه» تبدیل کرده‌‌اند.
نوشته‌های مرتبط
در این موزه بازدیدکنندگان از همه سنین و با هر سطح سواد می توانند از فعالیت ها و نمایشگاه هایی بازدید کنند که برای علاقه مندان به زبان طراحی شده‌اند. طبق گفته سایت موزه «بازدید کنندگان میتوانند صدای شاعران معروف را بشنوند، به نویسنده ها گوش کنند و یا کتاب های جدیدشان را بخوانند، می توانند در کلاس های ترانه سرایی، قصه گویی یا زبان اشاره ثبت نام کنند. بازدیدکنندگان مسائل زبانی را با نگاه از دریچه یک زبان شناس حقوقی حل کنند یا به آزمایشگاه پژوهشی زبان سری بزنند. در وقت استراحت هم می توانند در کافه‌ی موزه از خوراکی ها و غذا های که همراه بازی های زبانی هستند استفاده کنند.»
زبان شناسی فراتر از یک بن مایه برای متفاوت کردن موزه سیاره واژه در شهری پر از موزه های گوناگون است. این کار همچنین ماموریتی بیرون آمده از دل افراد ایجاد کننده این پروژه است. طبق گفته آن ها ۲۱ درصد بزرگسالان سواد خواندن پایین تر از کلاس پنجم دارند و هم چنین کودکانی که تا کلاس سوم مهارت کافی در خواندن ندارند احتمال بیشتری دارد که در دبیرستان ترک تحصیل کنند. آن ها معتقدند که این فضا مخصوص به همه قشر از بازدید کنندگان می‌شود، حتی آن هایی که زبان مادری‌‌شان انگلیسی نیست.
آن فریدمن موسس این موزه در مصاحبه‌ای توضیحات بیشتری ارائه می کند.به عنوان یک فرد فعال در کارهای خیرخواهانه، شما فعالیت های زیادی داشته‌اید. چرا اکنون تصمیم گرفتید که یک موزه زبان بسازید؟
من در گذشته به مردم آموزش خواندن می‌دادم، همیشه می‌خواستم که راه جدید پیدا کنم تا اشتیاق دیگران به خواندن و واژه ها را افزایش دهم. وقتی من نتیجه بررسی های کشور را مشاهده کردم که نشان دهنده افت علاقه به خواندن در مردم در اثر ثابت ماندن نمره امتحان خواندن و بسته شدن کتاب فروشی ها بود؛ بسیار ناامید شدم. من فکر کردم موزه هایی که در آموزش غیر رسمی تخصص دارند باید مکان مناسبی برای رویکرد های مبتکرانه سوادآموزی باشند. موزه ها فضای زیادی در اختیار دارند، مردم را دور هم جمع می‌کنند (که مکالمه و تعامل را تشویق میکند)، آنها اجتماع هایی را تشکیل می‌دهد (که دموکراسی را تقویت میکند). موزه ها میتوانند گروهی از مردم را دور هم جمع کنند و سخنرانان از جمله افراد مشهور را به سمت خود بکشاند، میتوانند تکنولوژی های جدید را تهیه کنند که بازدیدکنندگان را درگیر کند. موزه می توانند افراد را از هر نژاد و سن را دور هم جمع کند. موزه ها میتوانند دست آورد هایی داشته باشند که هیچ آموزگار یا فردی نمی تواند به آن برسد.
سیاره واژه چه چیزی در خود دارد که بقیه موزه های آمریکا ندارند؟
سیاره واژه ممکن است اولین موزه زبان در ایالت متحده آمریکا نباشد، اما مطمئنا اولین موزه تعاملی کلام و زبان خواهد بود. امیدوارم که بتواند نقش مدنی مهمی در پررنگ کردن اهمیت کلام در همه ابعاد زندگی ما ایفا کند، از تکنولوژی گرفته که بر اساس فهم ما از چگونگی کارکرد زبان است تا قدرت مجاب کننده کلام در بازاریابی و دیپلماسی و لذتی که کلمات به واسطه شعر، ترانه و ادبیات به زندگی ما ارمغان می آورد تا پیشرفت های پزشکی و روان شناختی که تحلیل متن و گفتار امروزه از آن پرده برداشته‌اند.
پیشینه زبان های خارجی خود شما چه طور است؟
من زبان های مختلفی را خوانده‌ام: اسپانیایی، ایتالیایی، فرانسوی، عبری و عربی محاوره؛ اما نمی توانم ادعا کنم در هرکدام از آنها مسلط هستم. من از سن پایین از یادگیری زبان بسیار لذت می‌بردم، دو دختر فرانسوی با خانواده ما در آیوا وقتی که من دبیرستانی بودم، زندگی می کردند و به من فرانسوی یاد دادند. من ایتالیایی را در ۱۶ سالگی وقتی در ساحل آدریانیک به مدت یک ماه با برنامه «تجربه یک زندگی بین المللی» گذراندم، فرا گرفتم. عبری را هم وقتی برای نیویورک تایمز کار میکردم و در اورشلیم زندگی میکردم، خواندم. من به عنوان مترجم پژوهش های اقتصادی و سیاسی دنیای عرب از انگلیسی به فرانسه ۳ سال در بیروت کار کردم و همان جا هم عربی محاوره را کمی مطالعه کردم.
شما هم چنین پیشینه ای به عنوان آموزگار خواندن دارید. این تجربه چه گونه اتفاق افتاد؟
من یک کلاس فوق برنامه از سنین مهدکودک تا کلاس دوم را به مدت سه سال درس دادم که «کلاس جهان» نام داشت. شهرت خوبی داشت، آموزش عملی هنر و کاردستی، جغرافیا، موسیقی و رقص و غذا های فرهنگ های مختلف جهان را به کودکان یاد می‌دادم. این تجربه لذت بخش باعث شد که من دوباره به تحصیلات عالی برگردم و مدرک دوم خودم را در آموزش بگیرم. اول به کلاس پنجم درس می‌دادم و سپس در مدرسه دولتی مونتگمری به کلاس اولی ها آموزش دادم. این کار من پاره وقت به حساب می‌آمد که مزیت خوبی برای زندگی شخصی پر مشغله ام داشت. اما من دوره‌های آموزشی بالاتر از لیسانس را گذرانده بودم که توانستم در مریلند به یک آموزگار با بهترین مدرک تبدیل شوم که بنابراین آمادگی کامل در تدریس خواندن به من می‌داد. بعد از یک سال آموزش تنها در حوزه خواندن من نقش آموزگاری خودم را به تمام ابعاد سوادآموزی: خواندن، نوشتن، املا و صحبت کردن گسترش دادم و اکنون نیز بازنشسته شده‌ام.
تمرکز موزه شما به روی زبان انگلیسی (ادبیات، گفتار، روزنامه نگاری و شعر) خواهد بود. تا چه حد به روی زبان های دیگر نیز متمرکز می‌شوید؟
تمرکز اصلی سیاره واژه به صورت کلی به روی مسئله زبان خواهد بود. نمایشگاه ها انواع مختلف مباحث را پوشش خواهند داد، تنها محدودیتی که ما با آن روبه رو خواهیم بود فضای طبقات و بودجه خواهد بود و اینکه آیا کسانی که نمایشگاه ها را طراحی می‌کنند، میتوانند یک مفهوم را به شیوه‌ای گیرا و جذاب دربیاورند؟ به علاوه ما می‌خواهیم که یک مجموعه ای از تمام انواع نمایشگاه ها داشته باشیم، نمایشگاه های دائمی یا موقت یا حتی کاملا دیجیتال یا آنالوگ. بعضی از مباحث به بهترین نحو توسط سخنرانان در تالار موزه برگزار خواهد شد.
چه گونه می‌خواهید الهام بخش جوانان باشید تا به زبان علاقه مند شوند و در آن کاوش کنند؟
سیاره واژه با نمایشگاه های مختلف و تجربه های گوناگون الهام بخش آنها در این راه خواهد بود.
منبع: http://languagemuseum.org/interview-ann-friedman/
