انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

روایت تهران

کتاب «روایت تهران» در رابطه با فضاهای عمومی شهری است که پدیدآور آن سید محمد طلوعی برازنده است. این کتاب در سال ۹۳ توسط نشر «هنر معماری قرن» برای سازمان زیباسازی شهر تهران به چاپ رسیده است. مطالب کتاب روایت هایی درونی هستند که در رابطه با کلان شهر تهران اغلب به وسیله ی هنرمندان نوشته شده اند. اما چند مقاله کوتاه به صورت ترجمه و تالیفی  هم دارد که به جامعه شناسی شهر  می پردازد. هر چند مقالات رویکردی هنرمندانه دارند تا جامعه شناسی صرف. کتاب مصور است و این عکس ها  هم از فضاهای عمومی شهر تهران امروز چاپ شده هم از تهران قدیم و البته عکس های هنرمندانه هم دارد. مقدمه این کتاب را  جمال کامیاب این گونه می نویسد که  انسان شهری انسان تنهایی است و مناسبات شهر او را تنهاتر کرده. و ایشان می نویسند که راهِ شهر برای ترک این تنهایی، گرد آمدن غریبه ها است. غریبه ها در کجا می توانند گرد هم آیند؟ در فضاهای عمومی شهر؟ عنوان مقاله ی مریم کهنسالی نودهی «جسمیت بخشیدن به دموکراسی» است. او در این مقاله از تغییر کاربرد فضاهای عمومی شهری می گوید و سپس این سوال را مطرح می کند که این فضاها چگونه می توانند نقشی در جسمیت بخشیدن به الفبای دموکراسی که همان ایجاد گفت و گو، تعامل گسترده و کنش جمعی است، داشته باشند؟ گویی تهران به  روایت این هنرمندان در حال تغییر فیزیک خود است. فرزانه دوستی در مقاله اش می نویسد که تهران فراکتالی است بی پایان. ساخت و سازهای انبوه با تغییر محیط زیست مشخصا بر سبک و الگوی زندگی ما تاثیر داشته اما تاثیرشان همان قدرکه در ساحت خصوصی مشهودند، فضای عمومی شهر را هم تغییر می دهند. حالا تهران نه شهر سیمان و آجر و آسفالت، که شهر پیاده روهای سنگ فرش و بلوک های منقش یا سبزی کار حاشیه ی بزرگ راه هم هست. سپس از دید این نوسینده این مقاله  می خوانیم دیگر پیاده روهای تهران امروزه می توانند حتی محل قرار هم باشند.کاوه فولادی نسب هم به فضاهای عمومی شهر در مقاله اش می پردازد. سپس می توانید در این کتاب روایت های از درون هنرمندان را بخوانید که احساس یا خاطره ای  خود را از زندگی در این شهر می گویند. این کتاب به چند روایت تاریخی  از ناصرالدین شاه، عین السطنه و … هم اشاره می کند.  در پایان معرفی این کتاب اشاره ای به نویسندگان و عناوین روایت آنها می شود:

سیاوش طالبیان: سرخوشی در آزادی است

تهمینه منزوی: آدم های خوابیده قبل از روزِ جشن

ناهید طباطبایی: مجسمه ی سربند

مهام میقانی: هزار و سیصد و پنجاه و شش

سپینود ناجیکان: کردلیا و دلقکش

محمدرضا زمانی: شکم خالی اژدها

یاسمن احسانی: ضمایم درد

 آیین نوروزی: بهترین روزها در شهر شما

علی خدایی: فروشگاه فردوسی

حمیدرضا صدر: روبرو آماده باش

حمید امجد: خواب پیاده روها خواب مادرم

منصور ضابطیان: جمع شدن دور واژه ها

شهرام زرگر: خرابه ها