انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

درون‌گرایی در دوران کرونا

نویسنده: اروا مهدوی برگردان: آذر اصغریان دهکردی

لطفاً مراقب دوستان درونگرای خود باشید. ممکن است آن طور که رفتار می‌کنند نباشند.

مطالعه‌ای جدید نشان داده که افراد درونگرا نسبت به برونگراها تنهایی و اضطراب بیشتری را به خاطر پاندمی تجربه می‌کنند. هنگامی که به خودم آمدم فهمیدم زمان زیادی را در خانه سپری کردم.

درونگراهای سراسر جهان با هم متحد شوید! به نظر می‌رسد اوضاع ما با حمایت اطرافیان بهتر شود. گویا پاندمی قصد دارد قدرت بدنی ما را بسنجد. انگار وقت آن رسیده از فرصت طلایی خود استفاده کنیم. هیچ مسولئیت اجتماعی نداریم که نگرانش باشیم. می‌توانیم بدون این که ژست بازنده‌ها را بگیریم در خانه بمانیم. می‌توانیم به برونگراها شیوه‌های کسالت بار زندگی‌شان را گوشزد کنیم. طبق عقیده‌ی عموم و سبک‌های مختلف زندگی، ما برای قرنطینگی آماده شده‌ایم.

همان‌طور که از شواهد برمی‌آید چیزی جز این نیست. مقاله‌ی استرالیایی که اخیراً در مجله‌ی روانشناسی فرون تایر[۱]چاپ شده نشان می‌دهد که افراد درونگرا «تنهایی، اضطراب و افسردگی شدیدتری را در نتیجه‌ی قرنطینگی و فاصله‌ی اجتماعی» تجربه می‌کنند. این تنها مقاله‌ای نیست که نشان می‌دهد افراد درونگرا در مقایسه با برونگراها رنج بیشتری را به خاطر پاندمی متحمل می‌شوند. نتیجه‌ی سرشماری ۱۰۰۰ بزرگسال آمریکایی در ماه آوریل توسط گروهی از مشاورین نشان داد که افراد برونگرا مشکلات سلامت روان کمتری را در طی قرنطینه تجربه کردند. چنین فرضیه سازی از جانب کارشناسان بدین علت بود که برونگراها خوش بین‌تر هستند و شبکه‌های اجتماعی گسترده‌تری دارند، بنابراین شاد زیستن و برقراری روابط اجتماعی برایشان راحت‌تر است. به عبارت دیگر، آنها یا به پاپ کوییز (آزمونی تکوینی برای آموزش و ارزیابی) دعوت می‌شوند یا خودشان به دلخواه  و بدون دعوت در آن شرکت می‌کنند.

رک و راست بگویم: هیچ کس در آن لحظه خوش نیست (احتمالاً به جز شرکت‌های بیمه‌ی سلامت CEO که از سود پول‌های مشمولین بیمه پول پارو می‌کنند). اینجا میدانی برای رقابت بر سر افسردگی نیست. فقط من هستم که بی‌صدا فریاد می‌کنم و در منجلاب درونگرایی غوطه‌ورم. در واقع هنگام شروع پاندمی اوضاعم رو به راه بود. زندگی‌ام چندان دستخوش تغییر نشد و به عنوان یک برایتونی در ایالت متحده امریکا از این که دیگر مجبور نبودم کسی در را بغل کنم لذت می‌بردم اما چیزی که فهمیدم این بود که زمان بیشتری برای فکر کردن داشتم  و واقعاً دلم برای در خانه ماندن تنگ شده بود. پس لطفاً دوستان درونگرایتان را دریابید. فقط این که ساکت نشستیم به این معنا نیست که حالمان خوب است.

[۱] Frontier